หมู่บ้านเวทมนต์ ตอน จะตัดสินหรือตัดใจ
ณ คฤหาสน์ของจินนี่ พ่อจินนี่เมื่อรู้ว่าพลัง “ผู้มีปัญญา” ไม่สามารถควบคลุมจิตใจกลุ่ม “ผู้รักสันติภาพ” ได้ ก็โมโหพังข้าวของที่อยู่บนโต๊ะจนกระจัดกระจาย พออารมณ์เริ่มเย็นลง พ่อจินนี่ก็ก้มลงลูบหัวและพูดกับ จินนี่ที่นั่งร้องไห้ด้วยความรู้สึกผิดหวังที่เวทมนต์ของตนนั่นไม่ได้ผลและทำให้พ่อของเธอผิดหวัง ว่า
พ่อ : ลูกรัก ลูกรู้ใช่ไหมว่าลูกทำให้พ่อผิดหวัง
จินนี่ : หื้อออ(เสียงร้องไห้) ค่ะพ่อ
พ่อ : แต่ไม่เป็นไรนะลูก พ่อจะให้โอกาสลูกอีกครั้ง
จินนี่ : ได้ค่ะพ่อ ถ้าแก้ตัวได้ หนูจะทำเพื่อพ่อบอกหนูมาเลยค่ะ
พ่อ : หาวิธีโน้มน้าวยังไงก็ได้ ให้วัยรุ่นหนุ่มสาวที่อายุ17ปี ที่จะเข้าพิธีเลือกกลุ่มผู้วิเศษภายใน3วันนี้ ให้พวกนั้นเลือกอยู่กลุ่ม”ผู้มีปัญญา”ให้ได้ทุกคน ลูกทำได้ไหมจ้ะ
จินนี่ : ได้ค่ะ หนูจะพยายามทำให้ได้ค่ะ พ่อจะได้ภูมิใจในตัวหนู
พ่อ : ดีมากจ้ะลูกรัก แต่จะให้ดีกว่านี้(เริ่มตะคอกเสียง) ต้องทำให้ได้เท่านั้น(ตะคอก)
จินนี่ตกใจมาก ได้แต่พยักหน้ารัวๆและพูดว่า
จินนี่ : ได้ค่ะๆๆ
เช้าวันต่อมา ณ โรงเรียนหมู่บ้าน เสียงประกาศตามสายดังขึ้น ตึ่งดึ่งดึ้ง ประกาศๆๆ คืนวันนี้ขอเชิญหนุ่มสาวเฉพาะผู้ที่มีอายุครบ17ปี ไปมิตติ้งปาร์ตี้ที่คฤหานส์ของฟราสซิส โดยงานนี้ย้ำว่าฟรีๆๆ โดยสปอนเซอร์ก็คือพ่อของจินนี่ คุณฟราสซิสนี่เองโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ กระชับความสัมพันธ์สำหรับคนที่มีความสนใจที่จะเลือกอยู่กลุ่มผู้วิเศษใดๆก็ตามได้ทำความรู้จักกันก่อนเพื่อให้ง่ายต่อการทำงาน อย่าลืมนะทุกคน เจอกันคืนนี้งานเริ่ม18.00น. นะจ้ะ
พอจบประกาศเสียงพูดคุยจากทุกคน ดังขึ้นบางคนก็ หู้วคือดีอะ บางคนก็ ดีเลยจะถือโอกาสนี้สละโสดด้วยฮิๆๆๆ สาวๆต้องเพียบเลยวะ พ่อจินนี่เจ๋งวะ ไปกันเนอะพวกเรา งานนี้ไม่พลาดแน่ คุณฟราสซิสจงเจริญ555
เจมส์ : เห้ย..พวกเราไปกันเนอะ
ทอม : ไปดิ พ่อตาฉันเป็นเจ้าภาพเลยนะเว้ยไม่ไปได้ไง555
เจมส์ : แหม๊...เอาใหญ่นะทอมไหนพ่อตาแก พ่อตาฉันต่างหาก
ทอม : เด๊ะโดน ของฉันโว๊ยย
เคส : พอเลยทั้งสองคน คืนนี้ฉันไม่ไปนะพอดีมีทานข้าวกับที่บ้าน
ทอม : โธ่...เคสสส นานๆทีจะมีปาร์ตี้เจ๋งๆแบบนี้ เธอไปด้วยกันนะๆๆๆเคสๆๆนะๆๆๆ(ทำหน้าอ้อน หลับตาปิ๊บๆ)
เคส : อะๆๆโอเคไปก็ไป แต่ไม่ดึกนะฉันมีอ่านหนังสือต่อ
ทอม : โอเคครับ ทำฝ่ามือบังไว้หางคิ้ว
เจมส์ : งั้นเจอกันที่งานเลยนะ18.00น.ใครช้า ปั่นจิ้งหรีดนะโว๊ยไปเรียนละบาย ปาร์ตี้ ปาร์ตี้ ปาร์ตี้
ทอม เคส : เออออ 5555
เสียงดนตรี ครึ้นครืนดังมาแต่ไกล เสียงหัวเราะดังออกมาจากคฤหาสน์ใหญ่อันหรูหรา เคส ทอม เจมส์ เดินเต้นเข้าไปในงานอย่างสนุกสนานอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน ภายในงานประดับตกแต่งด้วยของมีค่าและหรูหรา พร้อมดิสโก้หมุนติ้วใส่แสงไฟให้เกิดแสงสะท้อน มองไปข้างบน เจอคานยื่นออกมาเหมือนเวทีลอยฟ้า ในงานล้อมรอบด้วยเครื่องดื่มและอาหารหลากหลายน่ารับประทาน อีกทั้งยังมีคนคอยเสริฟและบริการเต็มที่อย่างไม่ขาดมือ
ทอม เจมส์ เคส : อู้วหู้ววววว สวยมากกกก
เจมส์ : นี่เป็นปาร์ตี้ที่สุดยอดไปเลยวะเพื่อน
ทอม เคส : ฉันก็ว่างั้นแหละ
เจมส์ : เห้ย...ทอม สาวฮอตของนายมานู้นละ
เสียงเพลงในปาร์ตี้ดังขึ้นราวกับรู้จังหวะว่าจินนี่จะมา สายตาทอม จับจ้องเข้าทั่วทั้งเลือนร่างของจินนี่
ทอม : ว้าว...วันนี้เธอสวยมาก
จินนี่ : ขอบคุณมากจ้ะ ขอบคุณน๊าาาที่มางานปาร์ตี้พ่อเราอะ
เคส : อะหึมมมม โทษทีนะ เจมส์ ทอม เราไปหาของกินตรงนู้นก่อนนะ ตามสบายเลยจ้ะ(น้ำเสียงกระแทก)
เจมส์ : เดี๋ยวสิฉันไปด้วย ฉันจะเมาให้ยับเลยยู้ววฮู...
ทอมงงในการกระทำ ของเคสมาก ทำไมเธอต้องหงุดหงิดใส่ด้วย แต่ชั่งเถอะนางฟ้าของฉันอยู่ตรงนี้ละ
จินนี่ : เรื่องวันก่อนที่เราถามเธอ เธอตัดสินใจได้หรึยัง
ทอม : อ่อเรื่องเลือกกลุ่มนั้นหรอ พอดีครอบครัวเราอยากจะให้เราอยู่กลุ่ม “ผู้รักสันติภาพ”เพราะครอบครัวเราสืบทอดกันมายาวนานไม่มีรุ่นไหนเลยนะที่เลือกอยู่กลุ่มอื่น
จินนี่ : เธอแน่ใจใช่ไหมว่าจะเลือกแบบนี้
ทอม : แต่เราก็อยากแต่งงานกับเธอนะ แต่ครอบครัวเราก็สำคัญ
จินนี่ : โอเคก็ดีฉันจะได้ไม่ต้องเสียเวลารอเธอ
ทอม : เดี๋ยวสิจินนี่ เดี๋ยวก่อน
ทอมคว้าแขนจินนี่ไว้พร้อมกับกุมมือ ก่อนที่จินนี่จะเดินหนีไปแล้วพูดว่า
ทอม : เอาอย่างนี้เราขอเวลาอีก1วันละกัน แล้วเราจะบอกเธอนะ
จินนี่ : โนฉันไม่รอ ถ้าคืนนี้เธอตัดสินใจไม่ได้คนอื่นก็เป็นของฉันได้
จินนี่สบัดมือออกจากทอม แล้วหันหลังไปคว้าผู้ชายที่เต้นอยู่ไปจูบอย่างดูดื่มเพื่อประชดทอม ทอมได้แต่ยืนมองตาขะเม้นใส่ผู้ชายที่จูบจินนี่ จากนั้นจินนี่ก็เดินหนีไป ทอมเริ่มเครียดคำถามมันวนอยู่ในหัว จะเอายังไง ฉันต้องการอะไรกันแน่ ครอบครัวฉันจะผิดหวังไหม แล้วก็ดื่มเหล้าอย่างกับดื่มน้ำจนเริ่มเมาได้ที่ เจมส์ที่เดินมาด้วยความมึนเมา กับเคสที่ท้องเต็มไปด้วยอาหารนานาชนิด เดินมาหาทอมที่กำลังหงุดหงิด
เจมส์(เมา): เป็นไงเพื่อน...คืนนี้จัดหนักสาวฮอตเลยป่าววะเพื่อน
ทอมหันไปตะคอกใส่เจมส์ด้วยอารมณ์หงุดหงิด
ทอม : จัดหนักบ้าอะไรละ
แล้วก็เดินออกจากงานไป เคสก็วิ่งตามทอมไปพยายามจะปลอบและหาสาเหตุว่าทำไมทอมถึงหงุดหงิด จนไปถึงบ้านทอมก่อนที่ทอมจะเปิดประตูบ้าน เคสก็ตะโกนว่า
เคส : ฉันรู้ว่าเธอไม่สบายใจ แต่ฉันจะรอตรงนี้ ตรงหน้าบ้านเธอ จนกว่าเธอจะสบายใจขึ้น แล้วค่อยมาระบายให้เราฟังได้นะ
ทอม : เธอกลับไปเถอะเราอยากอยู่คนเดียว
ปัง!!เสียงปิดประตู
เคส(ตะโกน) : ยังไงฉันก็จะรอ
ทอมวิ่งขึ้นไปหาแม่ที่กำลังล้างจานและโอบกอดร้องไห้ พร้อมกับถามแม่ว่า
ทอม : ครอบครัวเราไม่เคยมีใครเลือกกลุ่มผู้วิเศษอื่นเลยหรอครับ
แม่ปิดน้ำ เช็ดมือ แล้วหันกลับมาคุยกับทอมว่า
แม่ : ทำไมลูกถามอย่างนั้นละ
ทอม : ผมรักผู้หญิงคนหนึ่ง แล้วเค้าก็รักผม เค้าอยากให้ผมเลือกกลุ่มผู้วิเศษ เดียวกับเธอเพื่อที่อนาคตเราจะได้แต่งงานอย่างถูกต้องตามกฎของหมู่บ้าน
แม่ : ลูกดูออกไหมว่าแม่รักพ่อของลูก
ทอม : ออกสิครับ
แม่ : แล้วรู้ได้ไงว่าแม่รักพ่อ
ทอม : แม่ทำงานบ้าน ซักผ้าให้พ่อ ทำนู้นทำนี่ให้พ่อ พ่อกลับจากทำงานแม่ก็หาน้ำให้พ่อ นวดให้พ่อ
แม่ : แล้วลูกเคยเห็นว่าแม่กับพ่อแสดงความรักกันด้วยการหอม จูบ หรือ คำพูดดีๆไหม
ทอม : ไม่เคยครับ
แม่ : คือแม่จะบอกทอมว่า แม่ไม่ได้รักพ่อ ที่แม่ทำให้พ่อ แม่เรียกมันว่าหน้าที่ ถามว่าแม่มีความสุขไหมที่อยู่กับพ่อ มันก็ไม่ได้เกิดจากความรักเนอะมันก็เฉยๆ แต่แม่จะบอกว่า ทอมคือความสุขของแม่นะ แม่กำลังจะเปรียบเทียบให้ฟังว่าไม่ว่าลูกจะเลือกอะไร ลูกสามารถทำทั้งหน้าที่ได้ หาความสุขได้ ในเวลาเดียวกัน มันขึ้นอยู่ที่ความคิดของลูกเองว่าลูกจะคิดและทำยังไงให้มีความสุขและหน้าที่ของเราก็ไม่หายไปด้วย
ทอมกอดแม่น้ำตาไหลพราก พร้อมพูดกับแม่ว่า
ทอม : ขอบคุณมากครับแม่ ผมเข้าใจแล้ว ถ้าผมเลือกที่จะแต่งงาน ผมก็ยังกลับมาดูแลพ่อแม่ได้เหมือนเดิม แรกๆพ่ออาจจะไม่เข้าใจแต่ถ้าผมทำหน้าที่ของลูกให้ดีที่สุด พ่อคงเข้าใจผม ขอบคุณมากครับแม่
ทอมปาดน้ำตา แล้วเดินกลับไปที่งานปาร์ตี้
ติดตามตอนต่อไป
ข้อคิด : ความรักก็ต้องมี หน้าที่ก็ต้องทำ ถ้าอยากทำทั้งสองอย่างได้ ก็ต้องจัดการตัวเองให้เป็น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
