ก่อนลบข้อความทางไลน์ทิ้ง
ผ่านมาเจอ...บทความนี้เคยมีสหายส่งต่อมา
ข้าว่ามันจริง ลองอ่านดู...
💡💡💡💡💡
我正在改變..
ฉันกำลังเปลี่ยนแปลง
ครั้งหนึ่งที่เมืองแชงการีล่าหรือจงเตี้ยน
มีเพื่อนคนหนึ่งอายุ 60 ปี แล้ว ฉันถามเขาว่า ชีวิตคุณมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้าง
เขาตอบว่า
1. ฉันกำลังเปลี่ยนแปลง แต่ก่อนฉันรักพ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนฝูง
แต่เดี๋ยวนี้ฉันเริ่มรักตัวเองมากกว่า
2. ฉันเข้าใจแล้ว
ฉันไม่ใช่พระผู้เป็นเจ้า ฉันแบกโลกนี้ทั้งโลกไม่ไหว
3. ฉันไม่ต่อราคากับพ่อค้าแม่ค้าที่ขายผักขายผลไม้
การจ่ายเงินเพิ่มอีกเล็กน้อยไม่มีผลกระทบกับฉัน แต่อาจสามารถช่วยพวกเขามีเงินเก็บสำหรับค่าเรียนของลูกๆเขา
4. เวลาจ่ายค่าแท็กซี่ ฉันจะไม่รอให้โชเฟอร์หาเศษเงินทอน
ให้ทิปเขาเล็กน้อย อาจจะได้รับรอยยิ้มตอบแทน เพราะยังไงเขาก็หาเลี้ยงชีพลำบากกว่าฉัน
5. ฉันจะไม่พูดกับผู้สูงอายุอีกว่า “นิทานเรื่องนี้ท่านได้เล่าหลายครั้งแล้ว”
เพราะนิทานเหล่านี้ช่วยฟื้นความทรงจำและการรำลึกอดีตของพวกท่าน
6. ฉันเรียนรู้ที่จะไม่แก้ไขคนอื่นอีกต่อไป
แม้ว่าเขาเหล่านั้นจะผิด เพราะการทำให้ทุกคนสมบูรณ์แบบไม่ใช่ความรับผิดชอบของฉัน
7. ฉันให้การสรรเสริญอย่างใจกว้าง
เพราะนั่นไม่เพียงแต่ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งอารมณ์ดี แต่ก็เป็นประโยชน์กับตัวเราเองอีกด้วย
8. ฉันเรียนรู้ที่จะไม่กังวลกับรอยยับหรือรอยจุดเปื้อนบนเสื้อ
เพราะยังไงบุคลิกภาพสำคัญกว่ารูปลักษณ์ภายนอก
9. ฉันอยู่ห่างไกลกับคนที่เขาดูถูกฉัน
เพราะพวกเขาไม่เข้าใจคุณค่าในตัวฉัน
10. ฉันเรียนรู้ที่จะไม่ยึดถือความคิดเห็นของตัวเองจนต้องทำลายมิตรภาพ
ท้ายที่สุด การมีความสุขอยู่คนเดียว ก็ไม่สู้มีความสุขกันทั่วหน้า
11. ฉันเรียนรู้ที่จะถือว่าทุกวันเป็นวันสุดท้ายของชีวิต
เพราะท้ายที่สุด วันสุดท้ายของชีวิตก็จะมาถึงสักวันหนึ่ง
12. ฉันกำลังทำในสิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุข
ฉันควรทำให้ตัวเองมีความสุข นี่คือความรับผิดชอบที่ฉันควรทำที่สุด
เส้นผมที่ดำขับมันได้ร่วงโรยไปแล้ว ผมขาวขึ้นย้อมประปราย
ย้อนมองเส้นทางแห่งชีวิต เลือดคะนองในอุราไหลตามกระแสสู่ตะวันออก
บางคนยังไม่ทันได้เกษียณ พระผู้เป็นเจ้าก็มารับไปแล้ว
บางคนเพิ่งจะเกษียณไม่นาน ก็ต้องไปนอนบนเตียงของโรงพยาบาล
พวกเราโชคดีมาก ยังคงสัญจรไปมาอย่างร่าเริง ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมเรียนหรือเพื่อนร่วมรบ
เป็นข้าราชการผู้ใหญ่หรือผู้น้อย เป็นประชาราษฎร์ร่ำรวยหรือยากจน
ล้วนควรขอบคุณซาบซึ้งและรู้สึกพอเพียง ก้าวเดินหน้าไปอย่างมีความสุข
เพื่อนร่วมชั้นเรียนที่รักของฉัน ต้องมองให้ผ่านทะลุในกฎเกณฑ์ธรรมชาติ
ช้าหรือเร็วก็ต้องไป
คิดเรื่องสบายใจให้มากขึ้น อย่าไปกังวลใจกับวิถีชีวิต
ด้วยร่างกายที่แข็งแรง กินมากได้อีกคำหนึ่งก็คืออีกคำหนึ่ง
บนเส้นทางอาทิตย์อัสดง เดินหน้าอย่างมีความสุข....
Cr. ผู้ประพันธ์ ต้นฉบับภาษาจีน .. หม่าหุ้ย หัวหน้าบรรณาธิการสำนักพิมพ์ชิงหัว
💡💡💡💡💡
สวัสดีวันอังคารยามสายๆๆ
#แม่เฒ่ากิมฮวย ณ ตจว 🌼🌼🌼
อ่านบทความย้อนหลังเเละเยี่ยมชมสำนักข้าได้ที่⬇️ https://www.blockdit.com/maetaokimhuay
- 36
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
