9 ต.ค. 2019 เวลา 17:34 • การศึกษา
ทุกครั้งที่ผิดพลาด จะบอกกับตัวเองเสมอว่ามันคือบทเรียน ที่มีค่าที่สุด และหาจากที่ไหนไม่ได้แล้ว
เพราะไม่มีในตำราเรียน ไม่มีในพจนานุกรม มีแต่การใช้ชีวิตล้วนๆ
พยายามหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองเสมอ พยายามทำให้ตัวเองรู้สึกดี แต่ลึกๆแล้วจิตใต้สำนึกมันจะเจ็บจืดดดเข้าไปในหัวใจ แล้วถามตัวเองเสมอว่า
กูพลาดอีกแล้วหรอ โง่อีกแล้วหรอ
บ่อยครั้งที่เป็นแบบนี้ บางครั้งก็น้อยใจตัวเอง
นั่งร้องไห้ โทษตัวเองนั่นนี่ แต่รู้ไหมที่ผ่านมา
มันไม่ได้ทำให้ชีวิตดีขึ้นเลยสักครั้ง
มัวแต่โทษตัวเอง ไม่เคยเอาความผิดพลาดของตัวเองมาแก้ไข มันก็ทำให้ผิดซ่ำแล้วซ่ำเล่า เพราะไม่มีสติ คิดลบๆกับตัวเอง
บางครั้งชีวิตก็เหมือนเข็มทิศชีวิต ที่หมุนไปรอบทิศ จะหยุดได้ก็ต่อเมื่อตาย เราจะให้ชีวิตเราเป็นแบบนั่นหรอ
-ถ้าไม่ ต่อไปก็ต้องใช้ชีวิตให้มีสติ ทำอะไรต้องคิดดีๆผิดพลาดให้น้อยที่สุด เท่าที่จะทำได้
เชื่อเถอะคนทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
คนจะดีจะชั่วมันอยู่ที่ตัวเราไม่ใช่ใคร คนอื่นมองไม่เห็นช่างเขาปะไรเรารู้อยู่แก่ใจ ไม่ใช่ทำชั่วแล้วประกาศให้โลกรู้ว่าตัวเองเป็นคนดี
โฆษณา