22 ต.ค. 2019 เวลา 15:50 • ประวัติศาสตร์
นิทานชาดก ก่อนนอน
นิทาน แปลว่า เหตุเป็นเครื่องมอบให้ซึ่งผล, มูลเค้า, เรื่องเดิม
ส่วน ชาดก แปลว่า ประวัติการทำความดีของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่มีมาในชาติก่อนๆ
เพราะรักเมียแท้ๆ (นิทานชาดก)
คนเราไม่อาจเลือกเกิดได้ตามใจชอบ เพราะหากเลือกเกิดได้ทุกคนคงอยากเกิดเป็นลูกคนรวย ไม่มีใครยอมเกิดเป็นลูกคนจนอย่างแน่นอน แต่ความรวยความจนไม่ใช่เครื่องชี้วัด "คุณธรรมในใจคน" คนรวยแต่จิตใจจนคุณธรรมก็มี คนจนแต่ใจมากล้นด้วยคุณธรรมก็มากหลาย ความมีความจนเป็นเพียงสิ่งที่สมมุติขึ้นเท่านั้น มิใช่สิ่งที่จะอำนวยความสุขให้ได้เสมอไป การกระทำของตัวเองต่างหาก เป็นบ่อเกิดความสุข นิทานเรื่องนี้มาใน "ปุบผรัตตชาดก เอกนิบาต"
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีขอทานผัวเมียคู่หนึ่ง อาศัยอยูชานเมืองแห่งหนึ่ง เพราะเกิดมายากจนจึงไม่มีเงินพอที่จะซื้อเสื้อสวย ๆ มาสวมใส่ได้ มีเพียงผ้าขาวผืนเดียวที่ผู้เป็นผัวให้เมียซักแล้วเก็บไว้
ต่อมาวันหนึ่ง ในเมืองจัดงานประจำปีขึ้น เป็นงานรื่นเริงที่มีคนมาเที่ยวมากมาย สองผัวเมียจึงมานั่งคุยกัน ผู้เป็นผัวเอ๋ยขึ้นว่า
"น้องจ๋า... เอาผ้าที่ซักไว้มาให้พี่ พี่จะใส่ไปเที่ยว"
"อ่าวพี่ ... แล้วน้องละ " ผู้เป็นเมียถามอย่างน้อยใจ
"เรามีอยู่ผืนเดียว แบ่งกันคนละครึ่งก็แล้วกัน" ผัวเอ่ยอย่างเป็นธรรม
"ไม่ได้หรอกพี่ ผ้าผืนเดียวแค่นี้ แบ่งกันจะพอนุ่งห่มได้อย่างไรกัน" ผู้เป็นเมียค้าน
"ถ้าเป็นเช่นนั้น ให้พี่นุ่งไปเที่ยวก่อน เมื่อพี่กลับมาน้องใส่ไปเที่ยวก็แล้วกัน "
"ไม่เอาหรอก! งานนี้ใครๆ เขาก็แต่งตัวอวดกันด้วยเสื้อผ้าสวยๆ งามๆ จะให้น้องใส่ผ้าขาวห่วย ๆ อย่างนี้ไปได้อย่างไร ได้อายคยเขาตายห่าเลย พี่ ... พี่รักน้อองจริงหรือเปล่า" ผู้เป็นเมียแสดงความไม่เจียมตัวออกมา และถามผัวอย่างมีเลศนัย
"รักสิ ... รักมากด้วย" ผู้เป็นผัวตอบ
"ถ้าพี่รักน้องจริง ก็หาผ้าสวยๆ มาให้น้องใส่สิ" เมียผู้ไม่เจียมกล่าว
"โธ่! ฐานะอย่างเรา พี่จะหาเสื้อผ้าสวยๆ มาให้น้องได้อย่างไร" ผู้เป็นผัวตอบด้วยความรุ้สึกน้อยเนื้อต่ำใจในโชควาสนา แล้วย้อนถามผู้เป็นเมียว่า
"แล้วน้องต้องการผ้าชนิดไหนละ! "
"น้องอยากได้ผ้าย้อมด้วยดอกคำสักผืนจ๊ะ" เมียตอบอย่างไม่ต้องคิด
"หา ... ผ้าย้อมดอกคำ มันเป็นของชั้นดี มีแต่ในคลังหลวงเท่านั้น จะหามาได้อย่างไร น้องคิดให้มันดี ๆ ซิ" ผู้เป็นผัวอุทานด้วยความตกใจ และบอกเหตุผลที่ไม่อาจหาผ้าชนิดนั้นมาได้
"พี่พูดเช่นนี้ หมายความว่าพี่ไม่รักน้องจริงใช่ไหม!" ผู้เป็นเมียตัดพ้อด้วยความน้อยใจ
"รักซี ทำไมพี่จะไม่รักเมียของพี่ " ผัวตอบไม่ทันจบ เมียก็พูดสอดขึ้นว่า
"ถ้าพี่รักน้อง แล้วทำไม ไม่อยากให้น้องแต่ตัวสวย ๆ เหมือนคนอื่นเขาละ"
ผู้เป็นผัวได้ฟังเช่นนั้น จึงพูดปลอบใจเมียว่า
"ก็เพราะรักน้องนี่ละ พี่จึงตามใจน้องทุกอย่าง"
"ถ้าพี่รักน้องจริง พี่ต้องไปขโมยผ้ามาจากคลังหลวงให้น้องสิจ๊ะ ไม่เช่นนั้นจะถือว่าพี่ไม่รักน้องจริง" ผู้เป็นเมียพูดเอาแต่ได้ โดยไม่คิดถึงชีวิตของผัวเลยสักนิด
เทวดาผู้สิงสถิตอยู่ที่ต้นไม่ใหญ่ข้างกระต๊อบ เห็นว่าเมียขอทานผู้นี้ไม่เจียมตัว ทะเยอทะยานให้ผัวไปขโมยของหลวง จึงปรามขึ้นว่า
"นี่พวกเจ้าทั้งสอง การคิดจะทำเช่นนั้นมันบาป และมีโทษอย่างมหันต์เลยนะ จงละเว้นเสียเถิด"
"เอ๊ะ ... เสียงใครมาห้าม" ทั้งสองอุทาน
พร้อมๆ กัน และสามีก็พูดว่า
"มีคนห้าม พี่ว่าต้องไม่ดีแน่ ๆ พี่ว่าน้องเชื่อพี่นะจ๊ะ มันไม่ดีหรอก นุ่งห่มตามมีตามเกิดเรานี่แหละ"
"ไม่เอาน้องไม่ยอมจริงๆ ด้วย" ผู้เป็นเมียทำเสียงเง้างอน จนในที่สุดผู้เป็นผัวต้องยอมตามใจ
ดึกของคืนวันนั้น ขณะที่ทุกคนต่างพากันเที่ยวงานยอย่างสนุกสนาน ชายขอทานกลับแอบย่องเข้าไปในห้องท้องพระคลัง เพื่อขโมยผ้าย้อมดอกคำและทันใดนั้นเองก็มีเสียงร้องเอะอะโวยวายขึ้น
"ขโมย ...ขโมย... ช่วยกันจับให้ได้นะ เร็วๆ ขโมย ..."
ในที่สุดขอทานผู้น่าสงสารก็ถูกจับได้ เจ้าหน้าที่ต่างรุมซ้อมจนเขาสะบักสะบอม แล้วขังไว้โดยไม่สอบสวนแต่อย่างใด พอรุ่งเช้าจึงนำตัวเขาไปเฝ้าพระเจ้าแผ่นดินให้พระองค์สอบสวนและตัดสิน พิจารณาโทษ หลังจากทรงสอบสวนวินิจฉัยแล้ว พระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชโองการว่า
"นำไปเสียบหลาวประจานไว้นอกเมือง"
"รับด้วยเกล้าพระเจ้าค่ะ" เจ้าหน้าที่ทูลราชโองการ แล้วนำชายขอทานไปเสียบหลาวประจาน
ชายขอทานได้รับทุกขเวทนาอย่างแสนสาหัส ก่อนจะสิ้นใจตาย เขาได้รำพึงรำพันเป็นคติไว้ว่า
"อันบุรุษที่ตายเพราะหลงรักสตรีนั้นมีมากหลาย การจะเลือกหญิงมาเป็นคู่ครองดำรงวงศ์ตระกูลนั้น ควรเลือกเอาหญิงที่ดีมีจรรยางาม อย่าเลือกเอาหญิงที่เห็นแก่ตัวเลย เพราะหญิงเช่นนี้จะนำอันตรายมาให้ ดังเช่นข้าพเจ้า"
เมื่อกล่าวจบ เขาก็สิ้นใจตายบนหลาวอย่างน่าเวทนาที่สุด
มาชาติสุดท้าย สองผัวเมียได้เกิดมาเป็นผัวเมียกันอีก ส่วนเทวดาได้มาเกิดเป็นพระพุทธเจ้า
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า โทษของความไม่รู้จักประมาณตน คนที่คิดการใหญ่เกินตน กระทำการใหญ่เกินตน ย่อมพบกับความพินาศ ล่มจม การประพฤติผิดศิลธรรมจรรยาบรรณอันดีงามของสังคม เป็นสิ่งที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง อนึ่ง การตามใจภรรยาสุดที่รักนั้น ควรตามใจในสิ่งที่ถูก ที่ควร "รักเมียให้ถูกทาง" หากตามใจจนเกินเลย ความพินาศล่มจมจะมาถามหาอย่างแน่นอน
โฆษณา