17 พ.ย. 2019 เวลา 22:57 • ปรัชญา
แง่คิดดีๆ ของนิทานเรื่องกระต่ายกับเต่า (งานเก่านำมาRepost)
ผมเชื่อว่าทุกคนต้องเคยอ่าน หรือ ผ่านตากันมาบ้าง นิทานในตำนานอีกเรื่องหนึ่งเลยที่ผมชอบ
ตามบทเดิมเลย : กระต่ายท้าเต่าแข่งวิ่ง กระต่ายประมาทเผลอหลับไป เต่าเข้าเส้นชัย
กระต่ายแพ้ ทั้งๆที่ตัวเองวิ่งได้เร็วกว่าเต่า
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : "ความประมาทเป็นเหตุนำมาซึ่งความผิดหวังและพ่ายแพ้"
หลังจากอ่านจบผมก็เกิดคำถาม : แล้วทำไม? เต่าถึงต้องแข่งวิ่งกับกระต่ายด้วย ทั้งๆที่ถ้ามันแข่งว่ายน้ำ มันน่าจะมีโอกาสชนะมากกว่า
ขออนุญาตภาพจากline today
หรือว่าเต่ามีความเชื่อมั่น ว่าจะวิ่งชนะกระต่าย ผมว่าความคิดนี้ไม่น่าจะใช่
ถ้าเต่าคิดเรื่องชนะหรือแพ้ ก็คงไม่รับคำท้าแข่งวิ่ง
ในความคิดผม ผมมองว่าเต่า น่าจะมีความคิดแข่งกับตัวเอง
ส่วนกระต่ายที่คิดแต่เรื่องชนะ น่าจะมีความคิดแข่งกับคนอื่น
เต่าคงมองว่า ความสำเร็จหรือชัยชนะ ได้มาจากความพยายามหรือการก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยตัวเอง(ไม่ได้มองว่าตัวเองจะแพ้หรือชนะ)
ส่วนกระต่ายมองว่า ความสำเร็จหรือชัยชนะ ได้มาจากการยอมรับจากผู้อื่น การที่ตัวเองเหนือกว่าคนอื่นๆทั่วไป
เต่ามองว่า ตัวเองต้องพ้ฒนาขีดความสามารถ ของตัวเองไปเรื่อยๆแบบยั่งยืน
กระต่ายมองว่า ขีดความสามารถที่เรามีนั้นสูงกว่าใครๆแล้ว ไม่ต้องพัฒนาก็ได้
เต่ามองว่า เป้าหมายที่ตั้งไว้สำคัญ ไม่จำเป็นต้องสนใจ เวลาหรือระยะทางที่ต้องเดิน
กระต่ายมองว่า เป้าหมายที่ตั้งไว้ไม่สำคัญ เพราะมั่นใจเรื่องของเวลา(ความเร็ว)และระยะที่ต้องวิ่งไป(ใกล้แค่นี้เองแป๊ปเดียวก็ถึง)
บางที่เต่าที่สนใจแต่การก้าวเดินไปข้างหน้าเพื่อพัฒนาตัวเอง อาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองชนะกระต่ายไปแล้ว
หรือบางที่ขณะที่เต่าเข้าเส้นชัยไปแล้ว กระต่ายก็ยังนอนฝันหวานถึงความเก่งเหนือใครๆของตนเอง(คือแพ้ทั้งๆที่ยังไม่รู้ตัว)
นิทานเรื่องนี้สำหรับผมมันสอนให้รู้ว่า : การที่เราหลงว่าตัวเองเก่งกว่าคนอื่นๆ โดยที่ไม่ยอมจะเปลี่ยนหรือพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นไป ปล่อยวันเวลาของตัวเองให้เปล่าประโยชน์ จนเวลาผ่านไป จนมารู้ตัวอีกทีคนที่เคยตามหลังเรา ก็คงจะแซงหน้ากันไปหมดแล้ว..
1
#คู่แข่งที่เราควรจะแข่งด้วยที่สุด ก็คือตัวเราเอง#
โฆษณา