27 พ.ย. 2019 เวลา 08:05 • ปรัชญา
“อย่าเรียกร้องอะไรจากใครเลย
ถ้าเรายังไม่ได้เป็นสิ่งนั้นเสียเอง”
เรามักจะเรียกร้องความรับผิดชอบจากคนรอบข้างอยู่เสมอๆ แต่ในขณะเดียวกัน
เรายังเป็นคนที่หลีกเลี่ยง
และโยนความรับผิดชอบอยู่บ่อยๆหรือเปล่า?
เรามักจะเรียกร้องและต้องการอิสระตลอดเวลา แต่ในขณะเดียวกัน เราเองหรือเปล่า
ที่ชอบบังคับจิตใจผู้อื่นอยู่เสมอ?
เรามักจะเรียกร้องหาความรักตลอดเวลา
แต่ในขณะเดียวกัน เราได้รัก
หรือเป็นผู้ให้จริงๆแล้วหรือยัง?
เรามักจะเรียกร้องให้ใครๆมาคอยฟังเราเสมอ แต่ในขณะเดียวกัน
เราเคยฟังใครบ้างไหม?
เรามักจะเรียกร้องการยอมรับและชื่นชมจากทุกคน แต่ในขณะเดียวกัน
เราเคยชื่นชมตัวเองจากใจจริงๆสักครั้งไหม?
เรามักจะเรียกร้องความชัดเจนอยู่เสมอ
แต่ในขณะเดียวกัน เราชัดเจนกับชีวิตตัวเองบ้างหรือยัง หรือยังเป็นคนโลเลอยู่เหมือนเดิม?
เรามักจะมีอัตโนมัติแบบนี้กันเสมอ
เราเรียกร้องอะไรบางอย่าง
และเราก็มักจะเป็นอะไรบางอย่างที่ตรงข้ามเสียเอง
บางทีการเรียกร้องนั้น
มันอาจจะสะท้อนออกมาจากสิ่งที่เราอยากเป็นมากๆ
มากจนล้น และออกไปไขว่คว้าจากภายนอก
และเรามักจะพบว่า
การเรียกร้องนั้น ไม่ค่อยได้ดั่งหวังเท่าไร
เรียกร้องก็ไม่ผิด
ไม่เรียกร้องก็ไม่ใช่ว่าจะถูก
พี่เจนเป็นคนหนึ่งที่เมื่อก่อนมักจะเรียกร้องเสมอๆ
และก็ไม่เคยได้อะไรกลับมา
นอกจากความผิดหวัง
และจึงคิดได้ว่า แทนที่จะเรียกร้องคนอื่น
เรามาเรียกร้องตัวเองเสียดีกว่า
จากวันนั้นจึงเป็นวันที่ได้ยืนเป็นต้นเหตุ
หลายๆเรื่องที่ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง
แต่ก็ได้ค้นพบว่า เราก้าวข้ามมาเรื่อยๆ
และได้คุณค่าระหว่างทางเสมอ
มันให้พลังกับชีวิตเราอย่างมหาศาล
Empower everyone ❤️😁
FB ครูพี่เจน Interesting Chinese 有趣中文
โฆษณา