ขบถ~ยาตราวาราณสี
🖌เกริ่น...
📚หนังสือเป็นสิ่งที่คุ้นเคยตั้งแต่เด็ก ตู้ใบใหญ่ของตา หนังสือกองโตก็ของตา ที่จัดยังไงก็ไม่เข้าที่เข้าทางสักทีก็เพราะมีคนรื้ออย่างผม😊
นิตยสาร นิยาย เรื่องสั้น วรรณกรรม ขายหัวเราะ จนถึงหนังสือวิชาการ เป็นแหล่งบันเทิงจะเรียกว่าเป็นเพื่อนที่หาได้ยามนั้น ค้นแล้วไม่เก็บ อ่านแล้ววาง ส่วนคนที่เก็บคือตา ส่วนผมก็มักนอนอ่านและหลับข้างตู้หนังสือเสมอ
📖 หนังสือมากมายแต่ก็มีเพียงเล่มเดียวที่อยู่ในความทรงจำ มันเก่ากระดาษเริ่มกรอบถูกซุกไว้ในซอกเล็กๆของตู้ใบใหญ่ ไม่ทราบแม้กระทั่งชื่อเรื่องและผู้แต่งเนื่องจากหน้าปกฉีกขาดไป
🚩จำได้ว่าเรื่องราวของเพื่อนสนิทตระกูลพราหมณ์แดนดินภารตะ ที่มีเป้าหมายร่วมกัน ทั้งคู่จึงออกเดินทางเคียงบ่าเคียงไหล่ สุดท้ายต่างคนต่างคนต่างเลือกทางเดินของตน ทั้งที่เป้าหมายเดียวกัน หนึ่งคนเลือกฝากศรัทธาไว้กับคนอื่น อีกคนฝากศรัทธาไว้กับตนเอง ในที่สุดทั้งคู่ก็ได้มาเจอกันอีกครั้ง ส่วนการบรรลุซึ่งเป้าหมายของคนทั้งคู่นั้น เอาไว้ผมจะเปิดอ่านพลิกฟื้นความทรงจำเก่าๆ ในเวลา และสถานที่ๆหนังสือเล่มนี้จะพาไป
ปัจจุบันกินเวลาหลายสิบปี หนังสือเล่มนี้ก็ยังถูกตีพิมพ์หลายครั้งแม้เวลาเนิ่นนานมามาก ท่ามกลางกระแสe-bookในโซเซียล...ผมค้นหาทางเนตและพบว่าเพื่อนยังอยู่
..ผมไม่รีรอที่จะสั่ง...พบกันซักทีสิทธารถะ😊
กระผมมีแปลนจะไปอินเดียในปีนี้(2563)
3ครั้ง ไปสังเกตการณ์5วันในครั้งแรกต้นปี และจะทิ้งตัวไปสัมผัสถึงวิถีชีวิตฝังตัวที่นั่น2ครั้ง ครั้งละประมาณ15วัน ในกลางปี
ส่วนประเทศอื่นๆคงมีให้เห็นบ้าง ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ พม่า ออสเตรเลีย(ถ้าวีซ่าผ่าน)
การแบกเป้ลุยเดี่ยว ก็คงเหมือนเดิม ...จะไม่คิดอะไร แต่จะเข้าไปสัมผัสแบบไม่ตั้งคำถามล่วงหน้า ไม่แสวงหาคำตอบก่อน ตามสไตล์ของกระผม แล้วซึมซับตั้งคำถามและแสวงหาคำตอบเฉพาะหน้า ...
หากได้แรงบันดาลใจ กระผมคงถ่ายทอดเป็นงานเขียนเรื่องราวสดๆตามความถนัดของกระผมเอง
หนังสือประเภทนิยายเป็นเรื่องเฉพาะกลุ่ม แลจะนิยมอ่านน้อยกว่ากลุ่มอื่นๆ
และถ้าเป็นแนวธรรมนิยาย ปรัชญา ก็มีเปอร์เซ็นต์ที่น้อยมากๆลงไปอีก เพราะต้องใช้สมาธิและให้เวลาในการตีความมาก
แต่ความสำคัญไม่น้อยกว่าหนังสือประเภทอื่น
กระผมก็ยังยืนยันและตั้งมั่นที่จะเขียนแนวนี้
กระผมแน่ใจว่าผู้อ่านจะไม่เข้าใจทั้งหมด
ในคราวเดียว แต่กระผมยืนยันว่า อ่านในแต่ละครั้ง จะไม่เหมือนเดิม เพราะต้องใช้ประสบการณ์และความเข้าใจของผู้อ่านเองในการตีความ
ผู้อ่านจะไม่น้ำตาไหล
ด้วยการคล้อยตามตัวละคร
แต่ผู้อ่านจะไหลด้วยการเห็นตัวเองในนั้น
เป็นความซาบซึ้งในตัวเอง
เหมือนผู้เขียนได้สัมผัสมา
...เป็นรอยรสเดียว..เช่นกัน🍃
photograph by little walk_.
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
