ก้าวหนึ่งสู่ร้อยก้าว
วันนี้พอมีเวลาหน่อยด้วยความที่พอหาเวลาว่างให้กับตนเองแล้วก็เริ่มอยากจะเขียนบทความขึ้นมา แต่การจะเขียนอะไรสักเรื่องหนึ่งมันต้องมีไอเดีย ความคิดในหัวไว้แล้ว
คนที่จะเขียนบทความวันหนึ่งได้สัก 4-5 เรื่อง คงไม่ธรรมดา จะต้องมีความรู้และเวลาด้วยถึงจะสามารถกลั่นกรองสำนวนออกมาให้ผู้อ่านเกิดความสนใจ
วันก่อนผมเคยเขียนบทความเรื่อง ความสำเร็จเริ่มจาก 1 ถึง 100 อันนี้ผมเชื่อเสมอว่าทุกคนมีความฝันอยากประสบความสำเร็จ อยากเจริญก้าวหน้า
แต่สิ่งที่ทำลายความฝันของเรา คือ ความอดทน ความลังเลสงสัย และความขี้เกียจ ที่เป็นอุปสรรคนำตัวเราเองไปสู่ความสำเร็จ
มันก็คงเหมือนอย่างพี่ตูน บอดี้แสลม ที่ครั้งหนึ่งเคยพูดกับพี่โน้ต อุดม ว่าจะวิ่งได้มั้ยในโครงการ "ก้าวคนละก้าว" แต่เพราะใจที่พร้อมสู้ อดทน และไม่ยอมแพ้
ผลสุดท้ายก็ทำสำเร็จ มันไม่ได้เกี่ยวแค่ว่า คุณทำวันนี้แล้วมันไม่เห็นผล แต่มันเกี่ยวที่ว่าคุณจะอดทนสู้ต่อไปมั้ย บางคนท้อตั้งแต่จะเริ่มต้นโดยยังไม่ได้ลงมือทำเลย
ผมเองครั้งหนึ่งเคยเขียนบทความขึ้นมาใน blockdit เริ่มแรก มีคนกด like แค่คนเดียว คือ คุณชตระกูล จึงต้องขอบคุณที่เป็นส่วนหนึ่งในกำลังใจ จนนำไปสู่ like ที่ 100
เบื้องต้นที่นำไปสู่ก้าวต่อไปโดยไม่ย่อท้อ ผมจะอาศัยเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ เพราะเวลาเท่านั้น ที่จะแสดงให้เห็นว่าเรามีความอดทนมากน้อยเพียงใด
บางคนเมื่อเจอกับสิ่งที่ตัวเองคาดหวังไว้แล้วมันไม่ใช่ หรือไม่ได้ตามที่ตนต้องการ ก็เกิดอาการท้อแท้ ถอนตัวออกจากการเขียนบทความ
ใครก็ตามที่คิดจะเริ่มเขียนบทความ สิ่งแรกคือ จิตใจว่าพร้อมที่จะเขียนไม่จำเป็นต้องยาวก็ได้ ขอแค่ลองลงมือทำมันจะออกมาอย่างไร ก็ช่างหัวมัน เพราะคำนี้ผมใช้ประจำ
คุณไม่จำเป็นต้องตั้งความหวังว่าจะเขียนอะไรให้เลิศ เพื่อให้คนติดตาม แต่สิ่งที่เขียนออกมานั้น คุณสามารถถ่ายทอดอารมณ์ความจริงที่เกิดกับชีวิต
เพราะคุณสามารถเจออยู่ทุกวัน บางเรื่องราวให้ข้อคิดกับเราได้เป็นอย่างดี แล้วนำมาเขียนถ่ายทอดให้เพื่อนๆ ฟัง คุณเคยเล่านิทานมั้ย เคยเขียนเรียงความ แต่งกลอน ถ่ายภาพ วาดรูป ปลูกผัก ต้นไม้ นั่นคือบทความของเรา
การจะเขียนอะไรสักเรื่องเราต้องมีแพลนในหัวว่าจะเขียนอะไร แล้วค่อยถ่ายรูป ที่คิดว่าจะนำมาเล่าเรื่องราวได้ และมีความสอดคล้องเกี่ยวข้องกันได้ มันก็ไม่ใช่เรื่องยาก
สิ่งหนึ่งที่อยากจะบอกคือ คุณต้องมีความขยันเรียนรู้ อ่านบทความทุกเรื่องที่เราสนใจ เราติดตามใครก็ตามอ่าน และให้กำลังใจผู้เขียน เราได้รับอานิสงส์จากการให้กำลังผู้อื่น ทำให้เราประสบความสำเร็จในการเขียนบทความเองได้
การที่เราอ่านบทความหลายๆ เรื่อง ก็เพราะเราจะได้เรียนรู้รูปแบบการเขียนของแต่ละบุคคล มีสไตล์ มีเอกลักษณ์ และวิธีการนำเสนออย่างไร
แล้วนำมาวิเคราะห์ว่าจะเขียนแบบไหนในความถนัดและความสามารถของเรา เพื่อมันจะออกมาให้ผู้อ่านเข้าใจง่าย โดยใช้ภาษาของเราแล้วเราจะรู้ว่าการเขียนบทความมันง่าย
ครั้งที่ผมเรียนอาจารย์หลายท่านบอกว่าการเขียนบทความคุณควรเขียนให้ผู้อ่านๆ ได้ง่าย ไม่จำเป็นต้องใช้ภาษา หรือสำนวนที่ยาก ถ้าจะให้เขียนแนววิชาการก็ย่อมได้ เพราะผมก็เขียนเป็นประจำ
เหตุที่ไม่เขียนก็เพราะต้องการให้ผู้อ่านได้ผ่อนคลายมากกว่า ผมจึงนำมาใช้ในการเขียนบทความใน blocdit ในแบบสำนวนง่ายๆ เข้าใจง่าย ไม่ทำให้เครียด ทำให้ผู้อ่านเกิดความสุข
การที่ผมมีสวนดอกไม้ ไม้ประดับ และมีสัตว์เลี้ยงอยู่แล้ว ก็เลยนำเรื่องราวเหล่านี้มาเขียนไม่เครียด จรรโลงใจ สบายตา สบายใจ เพราะทุกคนเครียดมากับงาน และปัญหาต่างๆ รอบตัวมาเยอะแล้ว
การที่จะช่วยให้ดีขึ้นก็ด้วยหาอะไรที่เห็น ฟัง อ่าน แล้วสบายทั้งกาย ใจ จึงจำเป็นที่จะต้องหาอะไรที่สร้างความสุข นั้นคือ ธรรมชาติ มาช่วยดูดเอาความเหน็ดเหนื่อยออกไป
ผมเองเคยทำวิจัยเรื่อง "ความสุขในปรัชญาเต๋า" สมัยเรียนปริญญาเอก จึงรู้ว่าความสุขที่แท้จริงคือธรรมชาติ คือสรรพสิ่งที่อยู่รอบตัวเรา ธรรมชาติคือ สิ่งสวยงาม บำบัดความทุกข์ได้
จึงนำมาสู่การเขียนบทความที่ยึดธรรมชาติของมนุษย์ทั่วไปว่ามีความชอบแบบไหน เพราะทุกคนย่อมมีศิลปะในตัวเอง มีความสุนทรีย์ ในจิตใจ บทความก็เป็นศิลปะอีกแบบที่ถูกถ่ายทอดผ่านตัวอักษร
หวังว่าบทความนี้จะเป็นประโยชน์ให้กับปู้อ่านไม่มากก็น้อย ด้วยความรักและปรารถนาดี
ฝาก กด like และ กด share ด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
