TASMANIA-EP3…เที่ยวไป…Upside down
Ep3…
หลังจากนั่งรอคนมาช่วยพากลับบ้านอยู่บนยอดเขาพักใหญ่ๆ
รถบันทุกซุงลงจากเขาจริงๆด้วย คันมโหฬารมาก
พวกเรายืนโบกไม้โบกมือโบกผ้ากันหน้าสลอน…
รถมาจอดเทียบข้างๆเสียงเบรกเอี๊ยก ก้องเขา ฝุ่นตลบ ...แล้วลุงคนขับก้อโผล่หน้าตะโกนทักทายมาว่า ……
pinterest.com
กะไดมั๊ย…….ฮายุก๋อย :p …
…ไม่งงนะ เขียนเป็นปะกิดได้ใจความว่า
Good day mate….. how are you going:)
ไม่ใช่คำถาม …ไม่ได้อยากรู้ …แค่ประโยคทักทายกัน :p
ก้อเลยตอบไปว่า......แต้งงงงส์ ……วีอ๊ะคายยย
Thanks……we ok. :)
…ภาษาเค้าน่ารักดีออก……ออกเสียงกระแดะๆนิดๆ แล้วพูดออกเสียงเนิบๆแบบคนไทย :
แล้วก้อชี้รถหงายท้องให้แกดู และบอกให้แกช่วยเรียกตำรวจให้หน่อย
เห็นแกดึงไมโครโฟนวิทยุรับส่งมาพูดอยู่ แป้ปนึง ……. แล้วก้อโบกมือ บ๊ายบายยย…ขับรถลงเขาจากไป
พวกเราก้อเดินกอดอกวนไปวนมา....หนาวเหมือนกันนะ ...ขนาดยังมีแดดนะนี่..... แต่แดดตอนสองทุ่ม :p
สำรวจสิ่งที่เกิดขึ้นต่อ ....
ไม่ถึง20นาที ได้ยินเสียงรถเบาๆมาจากชายป่าด้านที่เราขับขึ้นมา
รถแวนมีไฟหมุนๆบนหลังคา
.....ต้องเป็นรถตำรวจแน่ๆ .....ฮี่ๆๆๆๆ
ดีใจสุดๆเรยยย คืนนี้คงไม่สุมไฟเป็นเพื่อนจิงโจ้ แล้วมีตัวพอสซั่มแอบมองอยู่ตามชายป่าแระ
มีพี่ตำรวจขับมาคนเดียว แกจอดรถห่างๆ ....แล้วเดินลงมาได้พักนึง เอามือชี้มาที่พวกเรา.... ทำมือ นับๆๆๆ...
แล้วเหมือนแกจะรีบเดินกลับไปที่รถเลย....ไม่นะ ยังไม่กลับซิ ....ไม่ทิ้งเราไว้ซิ :p
แกคุยวิทยุสื่อสารกะใครบางคน จากนั้นก้อเปิดท้ายรถแล้วดึงเสื้อหนาวออกมาห้าตัว.... หอบเอามาให้พวกเรา
...ให้เลือกไปใส่คนละตัว…..เหมือนจะเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องมีติดรถตำรวจภูเขา....
ออสเตรเลียเมืองท่องเที่ยวจริงๆ ดูทุกคนทำตัวเป็นเจ้าบ้านอย่างมืออาชีพมากๆ
แล้วแกก้อถามว่าใครมีกล้องบ้าง เอามานี่ ....any cam? ….give meๆๆๆ
digicamhistory.com
…(กล้องเรา…รุ่นเดียวกะในรูปเลย).....แกก้อบอกให้พวกเราทุกคนไปยืนแอ๊กท่าที่รถ .....แล้วแกก้อถ่ายรูปพวกเราให้ทีละกล้องๆ... บอกว่าที่ระลึกจากแทสมาเนีย…แล้วก้อคืนกล้องมา
จากนั้นแกก้อเดินไปที่รถตำรวจ.... แล้วหยิบสมุดบันทึกออกมา..กวักมือเรียกทุกคนไปสัมภาษณ์....ทีละคน
….everybody respectively…
ว่าชื่ออะไร …ขอดูพาสปอร์ต …หรือบัตร(อะไรก้อได้ที่มีรูปเรา)…ที่ออกในออสเตรเลีย .....ขับรถมาจากไหน... นั่งอยู่ตรงไหนในรถ ....แล้วเกิดอะไรขึ้น ….
ยังกะสอบสัมภาษณ์วิชาภาษาอังกฤษเรยยย…:)
ถามเหมือนกันทุกคน 5คน ใช้เวลารวม...ราวๆสิบห้านาที
ระหว่างนั้น…ได้ยินเสียงรถอีกคันเร่งเครื่องมาไกลๆ
......wowwww…รถสไลด์
ตำรวจน่าจะวิทยุเรียกมา…มาถึงลุงคนขับกะทีมงานสองสามคนก้อกุลีกุจอรีบจัดแจง ……หาทางดึงรถขึ้นมาจากคูน้ำ อย่างไม่รอช้า
...รถค่อนข้างยังเยินเบยยย...ฝีมือจริงๆ อิอิ
แล้วตำรวจก้อถามว่า ในรถมีสมบัติอะไรมั้ย ....ให้ขนไปใส่ในรถตำรวจให้หมด ....
พวกเราก้อเลยไปขอเปิดกระโปรงท้ายรถเก๋ง ....เอาเสื้อผ้า ...น้ำอาหารที่ช้อปปิ้งกันมา ออกมาจนหมด
ก่อนที่รถสไลด์จะขนรถแดงลงเขาไป
พวกเราก้อนั่งรถตำรวจขับตามๆลงมา....(เพิ่งแอบสังเกตว่าท้ายรถแกมีเสื้อหนาวสุมอยู่เยอะมากกก)...
ตำรวจแกก้อดีนะ …ระหว่างทางแกก้อพยายามชวนคุย……ชวนชมวิว....นู่นนี่นั่น หน้าผาริมทะเลสาบgreat lake สวยนะยูว์ๆ .....
แต่อารมณ์นั้นมันยังไม่ใช่จะมานั่งหน้านวลชมวิวชิวๆกัน …ก้อเลยยิ้มๆเออออตามแกไป
ซักพักก้อเลยถามแกว่า....
เรา: Do we have to go to your station?
Tassy Police : For what? No one there, everyone home.
เรา : Don’t we have to give you more detail about accident?
Tassy Police : All done on the hill, everything finished . we’re going back to your uni, your dorm.
รวบรัดเร็วดี turnkeyในคนเดียวเลย :)
ขับมาส่งมาถึงหอพักKerslakeในมหาลัย
ในมหาลัยเป็นช่วงปิดเทอมพอดี …นักศึกษาประจำกลับบ้านกันหมด มีแต่พวกที่มาเรียนภาษากันสามสิบกว่าคนกระจายกันพักตามตึกต่างๆ
แล้วเราก้อช่วยกันขนของทั้งหมด ลงจากรถ …ขอบคุณตำรวจที่มาส่งเรา
แต่ๆเดี๋ยวก่อนตำรวจ…ก่อนกลับ รอทานอาหารไทยด้วยกันก่อน
พวกเราน้องๆคนไทย ทุกคนที่นั่นก้อกุลีกุจอ…ช่วยกันทำอาหารต้อนรับขับสู้…คนละไม้คนละมือ....
หิวเหมือนกัน เลยเวลาอาหารมา นานแระ...
อีกอย่างน้องหลายคนก้อรับจ้อบที่ร้านอาหารไทยในเมืองด้วย เลยไว้ลายได้เต็มที่
ช่วงนั้นก้อเสริฟไวน์ตำรวจไปพลางๆก่อน …ให้น้องผู้หญิงนั่งเม้าส์เป็นเพื่อนตำรวจไป.....(พวกเราทำงานกันเป็นทีมโดยอัตโนมัติ 55555555)
พี่ตำรวจบอกปกติกินแต่อาหารชืดๆทำมาจากบ้าน เอามาอุ่นทานเอาที่ทำงาน....วันนี้ได้ทานอาหารไทย ได้ยินแต่ว่าอาหารไทยอร่อย... คนไทยอัธยาศัยดี .....
ซักพัก รปภ มหาลัย มาจากไหนไม่รู้ห้าหกคน วิ่งกันเข้ามาในห้องทานข้าว ....
ประมาณนึกว่าเกิดอะไรขึ้น มีรถตำรวจจอดหน้าdorm ทำไม รปภ ไม่รู้เรื่องอะไรเลยยยยย
พอเห็นตำรวจนั่งถือแก้วไวน์.... นั่งยิ้มกริ่มอยู่ในครัว แทบเบรคเอี๊ยดดดด ...
มีเจรจากันเองเล็กน้อย แล้วพี่รปภ ก้อบ๊ายบ่ายย...กลับ ออฟฟิศไป ก้อคงงงแหละ.... ร้อยวันพันปีรถตำรวจไม่เคยมาจอดหน้าหอพัก
....กว่าจะส่งแขกกลับโรงพักก้อตีหนึ่งกว่าแหละ
วันรุ่งขึ้นพวกเราทั้งห้าคนก้อเข้าไปในเมืองLounceston..... ไปที่ร้านที่เราเช่ารถ
ก้อถามเค้าว่า เราต้องทำอะไรบ้าง... หรือมีอะไรที่เราต้องทำบ้าง ...
Launceston eastcoastcarrentals.com
ร้านก้อบอกว่า ...No No No ...ไม่ๆๆ..ทุกอย่างจบแล้ว
ให้นึกซะว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น .....
ก้อแค่คุณเสียเงินเช่ารถไปเที่ยว …แล้วคุณไม่ได้เที่ยว เท่านั้นเอง
เรื่องต่อจากนี้ ไม่ใช่ your business แล้ว
มันเป็นธุระของคนอื่น .......
แล้วเค้าก้อยื่นมือมาขอจับมือพวกเราทีละคน ……bye bye
ส่วนพี่ตำรวจก้อเป็นแขกประจำ มาทานอาหารไทยมื้อเย็นกะพวกเราอีกสามสี่วัน
จนพวกเราเปิดภาคเรียน แกก้อเลิกมา ไม่รู้ติดใจอาหารไทย หรือน้องๆเราคุยสนุกก้อไม่รู้ อิอิ
lesson learned ที่ได้รับ ในการเช่ารถขับไปเที่ยวต่างประเทศคือ
1การเช่ารถ อย่าเสียดายค่าประกัน และยอมเสียเวลา อ่านประเด็นสำคัญให้ถ้วนถี่
2สภาพรถ คร่าวๆ…ดู ในกระโปรงรถไม่มีอะไรรั่วซึม เขรอะ ไม่มีกลิ่นน้ำมัน น้ำ/น้ำมันเครื่อง—> ok ลองขับดู เสียงนิ่ม รถสภาพแน่น ไม่มีความรู้สึกโคลงเคลงก๋องแก๋งให้ได้รู้สึก ถ้ารู้สึกไม่พอใจ จะได้กลับมาเปลี่ยนคันแต่เนิ่นๆ
3 ศึกษาเส้นทางให้ดี ยอมเสียเวลาจอดข้างทางพิจารณาใหม่ ดีกว่าไปแบบวัดดวง และ ที่สำคัญเกาะเส้นทางหลักเข้าไว้ อย่าเห็นแก่ทางลัดเล็กๆน้อยๆ ถ้าไม่รู้จริง :p
4อุปกรณ์สื่อสาร แบตเตอรี่เต็ม
5สุดท้าย เป็นกำลังใจให้กัน …อย่างสร้างภาระกรรมทางความรู้สึก ให้กับคนอื่น :)
ขอเก็บไว้เป็นตำนาน
ก่อนที่จะลืมเลือนไป
คนขับสามล้อ^^-^^
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
