13 ก.พ. 2020 เวลา 06:25
ขบถ~ยาตราวาราณสี🍃
บทที่1 ..แรงปราถนา
เมื่อถึงจุดหนึ่ง
ชายหนุ่ม..
สัมผัสถึงความว่างเปล่าในความรู้สึก
ไม่มีเหตุผลใดที่จะกระตุ้น
ให้เกิดแรงปราถนาในการจรดปากกา
หรือแม้แต่กดแป้นพิมพ์บนมือถือ
พกหนังสือเล่มเล็ก
ออกเดินทาง
"อินเดีย"
กลิ่นอายแห่งกำยานและเครื่องเทศ
..
แต่ก็หาเหตุผลในการเปิดอ่านไม่ได้
หนังสือยังถูกเก็บงำ
ไว้ในกระเป๋าเป้เดินทางใบเก่า
ไร้การแตะต้องของผู้เป็นเจ้าของ
"พาราณสี"
..
คงคาสายน้ำยังคงไหลรินไม่หวนกลับ
การเกิดใหม่ของทารก
การหลอมรวมชายหนุ่มและหญิงสาว
การกลับคืนสู่ดิน
ความหลากหลายทางความเชื่อ
ไม่มีความแปลกและแตกต่าง..
..
สถิตย์อยู่ ณ.ที่นี่
..
"..Varanasi.."
ชายหนุ่มอาศัยหลับนอน
ในโฮสเทลเล็กๆใกล้แม่น้ำ
อยู่หลายวัน
จนรู้สึกอิ่มในความรู้สึก
เขาเรียนรู้ที่จะทอดสายตามอง
แต่ใจหาไปตามสายตาที่ปรากฏเบื้องหน้า
ใจเขายังอยู่กับลมหายใจ
อันอ่อนโยน
และเบาบาง
เห็นความคิดและอารมณ์
เหมือนเรือที่ล่องลอยที่ผ่านตา
มาแล้วก็ไป..
..
ในท่ามกลางผู้คนที่แต่กายแปลกตา
บ้างเปลือยเปล่าหุ้มผ้าเตี่ยวเพียงผืน
เดินบ้างนอนบ้าง
สวมทัดดอกไม้ของนักบวช
ไว้มวยผมสีดอกเลาเกล้าทรงสูง
ผิวหยาบกร้าน
..นักท่องเที่ยว
เขามาเสาะแสวงหาความสงบ
หรือเพียงมาดูสิ่งที่แปลกตากันนะ
แต่ก็ช่างเถอะ..
โอมมม....
คาถาเบาๆ เข้าตามลมหายใจเข้าออก
เพ่งสมาธิและจิตวิญญาณ
จนหน้าผากเกิดเรืองแสงแห่งปัญญา
นักบวชฮินดูเหล่านั้นคงอยากถึง อมาตมัน กระมัง
อมาตมัน..
เขาพบรึยังนะ
..
ชายหนุ่มคว้าหนังสือเล่มเล็ก
ออกจากกระเป๋าเป้
แล้วเปิดอ่าน..
สิทธารถะและโควินทะ ผู้แสวงหา secret
"เมื่อทุกความปราถนา
และความกระหายในหัวใจเงียบเสียงลง
ส่วนที่ดีที่สุดจะตื่นขึ้น
ส่วนที่อยู่ที่ลึกที่สุด
จะไม่ใช่อัตตาอีกต่อไป
นั่นคือความลับอันยิ่งใหญ่
ที่สองสหายเพียรจะพบ"
นมัสเต..
photograph by little walk_.

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา