┏━━━━━━━━━━━━━━━━━━━┓
อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ
┗━━━━━━━━━━━━━━━━━━━┛
ความเดิมตอนที่แล้ว หลังจากที่กายพาเนยไปรับ
ประทานอาหารค่ำ แล้วอารมณ์พาไปจนถึงขั้น
มีอะไรกัน เช้ามาอีกวันเนยหายไป
ติดตามต่อได้เลยครับ
2สัปดาห์ ผ่านไป ( ไวเหมือนโกหก😁😁😁)
บอยได้เดินทางมาหากายที่คอนโด เนื่องจากติดต่อไม่ได้ เคาะประตูอยู่นานกว่าที่กายจะมาเปิด บอยต้อง ผงะกับกลิ่นคุ้งไปด้วยเหล้าทั้งห้อง
และเพื่อนรักที่หมดสภาพร่างกายเต็มไปด้วย
กลิ่นแอลกอฮอล์ผสมกลิ่นอ้วก
บอย: เชี่ยกูติดต่อมึง ไม่ได้นึกว่ามึงตายห่าไปแล้ว
มึงเป็นอะไรมากเปล่า 2 อาทิตย์ก่อนมึง
ยังดีๆอยู่
กาย : กูมีปัญหานิดหน่อยว่ะ
บอย : ไม่หน่อยแล้วมั้งมึง ปกติมึงไม่เคยดื่มหนัก
ขนาดนี้ แถมกูโทรไปที่ทำงานมึง
น้องเลขาก็บอกไม่เข้ามาหลายวันแล้ว
โครงการปรับปรุงโรงแรมมึงจะเอาไงต่อ ว่ะ
มึงไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยนะ
กาย : กูไม่ทำต่อได้มั้ยว่ะ เพราะไอ้โครงการบ้าๆ
ทำให้กูเจ็บอยู่นี้ไง
บอย : มึงตั้งสติ ฟังกู
บอยกระชากคอเสื้อกายขึ้นมาใกล้ ๆ
แล้วพูดต่อว่า
บอย : ถ้ามึงไม่ทำโครงการนี้ ความฝันที่มึงเคย
บอกกูว่าจะสร้่างบริษัทให้เติบโต
เพื่อให้พ่อของมึงภูมิใจไง มึงจำได้มั้ย
มีสติ หน่อยสิว่ะ!!! มึง
กายได้แต่สะอื้นแทบจะล้มทั้งยืน หลังจากที่บอยพูดจบ เขาร้องไห้ เหมือนคนหมดอาลัยตายอยาก
แต่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาเริ่มมีสติ มากขึ้น
บอย : ความหวังทุกอย่างขึ้นอยู่กับมึงแล้ว กูเป็น
ห่วงมึงนะ ถึงมาเตือนสติ สงบสติ แล้ว
ลองทบทวนดีๆนะมึง ไปอาบน้ำไปหาไร
กินกัน เพื่ออะไรดีขึ้น
กาย : เครเดี๋ยวกูไปอาบน้ำก่อน มึงช่วยเรียกแม่
บ้าน มาทำความสะอาดห้องให้กูหน่อย กู
อยู่ไปได้ไงก็ไม่รู้
บอย : เออพึ่งรู้ตัวเหรอ กูเข้ามาในห้อง กลิ่นจะ
อ้วก
บอยโทรเรียกแม่บ้านมาทำความสะอาดส่วนกายก็ไปอาบน้ำแต่งตัว ให้สดชื่น
กายแต่งตัวเรียบร้อย แม้หน้าตาจะอิดโรยแต่ก็ยังมีเคล้าของความหล่ออยู่บ้าง
เขากับบอยได้ออกจากห้องไปยังรถสปอร์ตสุดหรู
ของเขาที่แทบไม่ได้แตะมาหลายวันแล้ว
ฝุ่น ในกรุงเทพที่เยอะทำให้รถของเขาเริ่มมีคราบ
ให้เห็นบ้าง
ปิ๊ดๆ ประตูเปิดออก เขากับบอยได้ขึ้นรถและขับรถออกไป ระหว่างขับรถ บอยก็ถามกายว่าเป็นอะไร
บอย : เอาจริงๆ มึงเป็นไรว่ะ กูละงงกับมึงมาก
อยู่ๆมึงก็เป็นเอามากทั้งๆที่ 2 อาทิตย์ก่อน
มึงยังบ้างานอยู่เลย
กาย : อืม กูไปเจอผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ร้านอาหาร
ที่เรานัดกัน จำได้เปล่า แล้วมึงมา
ขัดจังหวะกู กูก็เลยคาดสายตาไป แต่ดัน
เหมือนบุพเพอาละวาด ดันไปเจอกันที่ๆมึง
นัดกูไว้นะ
บอย : เชดดดด มีแบบนี้ด้วยเหรอว่ะ อย่างกะ
นิยาย น้ำเน่า เออ มันก็น่าจะดีนิหว่า
แล้วทำไม มึงถึงจะเป็นจะตายว่ะ
กูไม่เข้าใจ
กาย : เออ คือ กู....
บอย : อ้ำอึ้ง แบบนี้มีพิรุธ มึงไปทำไรเขาเปล่าเนี่ย
ไอ้เวรเอ๊ย
กาย : เออๆ กูผิดเอง ดื่มหนักไปหน่อยเลย
ไม่ทันยับยั้งชั่งใจ แต่กูรักเขาว่ะ
บอย : อ้าว ก็ดีแล้วนิ แล้ว เป็นอีท่าไหนถึงเศร้าว่ะ
กาย : กูอยู่กับเขาทั้งคืนแต่ตอนเช้ามา ก็หายไป
ไม่รู้จะขอโทษ หรือ จะทำอะไรก็ทำห่าไม่
ได้เลย เขาไม่อยู่ให้กูพูดสักคำ
บอย : กูเข้าใจมึงแหล่ะ เชี่ย ผู้หญิงที่ไหนมึงไม่รู้
จักด้วย แต่มึงคงจะชอบจริงๆนะคนนี้
ไม่งั้นคงไม่บ้าแบบนี้ 555
บอยพูดไป ก็พลางตบไหล่กายไป แล้วบอกกายไป หาอะไรกินที่ร้านประจำ
แถวสะพานพระรามแปด
รถมาจอดลานจอดรถที่ร้านประจำแถวสะพานพระรามแปด ทั้งสองลงจากรถและมุ่งเดินตรงเข้า
ไปในร้าน ไปนั่งแถวริมเพื่อจะได้สัมผัสวิวได้ถนัดตา
cr.สำนักงาน กปร.
เด็กเสริฟ์ : สวัสดีครับ เมนูครับ
กาย : อืมน้อง พี่ ขออะไรแซ่บๆแก้แฮงค์ หน่อย
เด็กเสริฟ์ : เมนูเด็ดของทางร้าน ต้มยำน้ำข้นทะเลมะพร้าวอ่อนครับ และปลานึ่งมะนาวครับ
กาย : งั้นพี่เอาทั้ง ต้มยำน้ำข้นทะเลมะพร้าวอ่อน
และปลานึ่งมะนาว คอหมูย่าง ส้มตำไทย
เออ มึงจะเอาอะไรก็สั่งเลย
บอย : เออเอา กุ้งเผามาด้วย ข้าวโถหนึ่งแล้ว
กันครับน้อง
เด็กเสริฟ์ : รับน้ำอะไรครับพี่
กาย: อืมเอาน้ำเปล่ามาแล้วกันน้อง
บรรยากาศยามสายใกล้ๆเที่ยง ด้วยแสงแดดทำให้ได้รับไอร้อน อุ่นๆ กับลมโชยมาเอื่อยๆ
ทำให้ไม่ร้อนมาก
cr.wongnai
ทั้งสองได้ พูดคุยสัพเพเหระ กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างนั้นอาหารก็มาเสริฟ์ บนโต๊ะอาหารจนเต็มโต๊ะ และทั้งสองคนกินอาหารไปพลางก็พูดไปพลาง
..
..
..
การที่กายได้ พูดคุยกับเพื่อนสนิทของเขาทำให้เขามีสติมากขึ้น จนเขากวาดสายตา ไปพบหญิงคนหนึ่งเข้า
กาย : เดี๋ยวกูมาว่ะ
บอย : เฮ้ยจะไปไหน
กายรีบลุกออกจากโต๊ะ ออกไปด้วยความเร่งรีบ เพื่อจะไปหาหญิงสาวคนนั้น
กาย : คุณเนย รอผมก่อน
ขณะที่กายจะเอื้อมไปจับไหล่ของเนยแล้วหันกลับมา
อ่านต่อตอนต่อไป ep.หน้าตอนจบ
ขอบคุณภาพสวยจาก
-pixabay
-wongnai
-สำนักงาน กปร.
ขออภัยหากมีคำพูดที่ไม่เหมาะสม เพื่อเพิ่มอรรถรสของตัวละครให้สมจริงมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ ^^
เรียบเรียงและเล่าเรื่อง
เล่าหุ้นให้มันง่าย
- 6
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
