19 ก.พ. 2020 เวลา 04:11 • ปรัชญา
เมื่อความรวดเร็วลดคุณค่าการเฝ้ารอ...
สมัยนี้จะทำอะไร มันก็รวดเร็วทันใจไปซะทุกเรื่อง ตรงข้ามกับสมัยก่อนโดยสิ้นเชิง รุ่นปู่รุ่นย่า จะจีบใครที ก็ต้องนั่งบรรจงเขียนจดหมายส่งไป เฝ้ารอให้ความคิดถึงมันทำงาน
ผ่านไปหลายวันจึงจะได้รับความคิดถึงนั้น ส่งคืนมาทางจดหมายที่คนรักตอบกลับ เพราะแบบนี้จดหมายเหล่านั้นมันจึงมี “คุณค่า” ต่อจิตใจใครบางคนเหลือเกิน
ตอนนี้น่ะเหรอ แค่คิดถึง ส่งไลน์ไปก็ถึง ถ้ายังไม่หนำใจ ก็วิดีโอคอลไป แปบเดียวก็ได้เห็นหน้า อยู่คนละซีกโลกก็ยังได้ยินเสียง
ทุกสิ่งทุกอย่างแสนสะดวกสบายและง่ายไปซะหมด อยากลองจีบใครซักคนก็แค่ลองหยอดไปในไอจีสตอรี่ ไม่กี่นาทีบทสนทนาก็เกิดขึ้น “คุณค่า” ที่เคยมีมันจึงหายไป ทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและฉาบฉวย
น่าเศร้าที่มันไม่ได้เกิดขึ้นแค่กับการติดต่อสื่อสาร คุณค่าต่าง ๆ เหล่านี้มลายหายไปเพราะมนุษย์เราตกอยู่ภายใต้ความคิดที่ว่า "ความรวดเร็ว" สำคัญที่สุด
1
จริงอยู่ที่ความรวดเร็ว ความสะดวกสบาย ย่อมทำให้เราถึงจุดหมายได้โดยไม่ต้องเสียเวลา แต่เราลืมไปรึเปล่าว่า บางครั้งสิ่งที่อยู่ข้างทางก็สวยงาม
การเขียนจดหมายอาจต้องใช้เวลา แต่ความพิถีพิถันจะยังคงอยู่ในความรู้สึกของทั้งคนเขียน และคนอ่านได้ยาวนานกว่าไม่ใช่หรือ...
ในวันที่ทุกสิ่งทุกอย่างเชื่อมถึงกันได้ใน 1 วินาที เราไม่ควรมองข้าม “คุณค่า” ดี ๆ ที่อยู่ระหว่างขั้นตอน ลองมองให้กว้างขึ้น ใส่ใจในการทำสิ่งต่าง ๆ
“ขนาดธรรมชาติยังต้องอาศัยเวลาและกระบวนการในการเปลี่ยนแปลง คนเราก็ไม่ต่างอะไรที่ต้องอาศัยเวลาในการพัฒนาความสัมพันธ์และเติบโต”
1
#นายอบอุ่น
ติดต่อลงสปอนเซอร์หรือส่งเรื่องราวของคุณ
มาได้ที่ 👇
โฆษณา