ใจเขา ใจเรา เห็นอก เห็นใจ
ท่านกลางสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปคนเราอยู่ด้วยความยากลำบาก บางคนไม่มีที่อยู่ที่พักอาศัย บางคนต้องอดมื้อกินมื้อ ลำบากมีงานทำยังพอมีอยู่มีกิน สิ่งนี้สะท้อนให้เห็นสังคมของคนกลุ่มหนึ่งที่อาศัยการอยู่รอดด้วยการรับจ้าง ทำงานใช้แรงงานในสังคมเมืองกรุง บางคนออกจากบ้านเกิดเมืองนอนหนีความเร้นแค้นเพื่อสร้างชีวิตใหม่ ด้วยไม่เหลืออะไรแล้ว
วันหนึ่งผมได้อ่านข่าวของคนเร่ร่อนจำนวนมากที่ต้องไปนอนตามสวนต่างๆ และที่สาธารณะในกรุงเทพพอได้มีห้องน้ำได้ใช้ อย่างน้อยก็มีไฟสว่าง ซึ่งมันแสดงให้เห็นว่าคนเหล่านั้นลำพังการทำงานพอเลี้ยงชีพก็ถือว่าลำบากอยู่แล้ว แต่นี้ต้องมาตกงาน ไม่มีเงิน สำหรับคนที่มีพ่อแม่ ญาติพี่น้องตามบ้านนอกตามชนบทก็พอมีความหวังที่ว่ากลับไปยังมีอะไรทำ ไม่ลำบาก เดือดร้อน มีที่พักอาศัย ไม่อดตาย
เหตุการณ์นี้ยังมีอีกกลุ่มที่เมื่อสถานที่ทำงานเลิกจ้าง ก็ไม่รู้จะไปไหนไม่มีญาติไม่มีที่อยู่ ไม่มีที่ทำกิน จึงต้องใช้ชีวิตในเมืองกรุงด้วยความอดทน บางคนยังอยากเป็นโรคมากกว่าอยู่แบบนี้ เพราะจะได้พักในที่ดีๆ มีอาหาร มีน้ำ มีคนดูแลอย่างดี นี้จึงเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้นำต้องตระหนักไม่ใช่ผล่อยปะละเลยจนปัญหาบานปลายมากขึ้น
ช่วงหลายวันที่ผ่านมาผมไม่มีเวลาที่จะเขียนบทความเนื่องจากกิจกรรมหลายๆ อย่างที่เราต้องทำ 1 สัปดาห์ ที่ต้องนอนตี 1 ตื่นตี 5 กับการทำบางอย่างที่มอบสิ่งดีๆ ให้กับคนบางกลุ่ม ซึ่งเป็นสิ่งที่เราเองไม่ได้คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นกับสังคมไทยในยุคนี้ และก็ไม่คิดว่าจะมีวันนี้
สิ่งที่กล่าวคือ การที่กลุ่มคนหลายคนไม่สามารถออกจากบ้านได้ หรือใช้ชีวิตตามปกติที่แสนจะลำบาก มันจึงมีการสั่งสินค้า อาหาร และของใช้ เดิมที่เพจของตลาดที่ผมทำจะเป็นอาหารตามบ้านที่ซื้อขายราคาแบบบ้านๆ และคนในพื้นที่ใกล้ๆ จะต้องเดินทางมาซื้อ แต่สิ่งที่เห็นในปัจจุบันนี้ คือ มีคนที่สั่งซื้อสินค้าที่มาจากทุกภาคของไทย และสั่งในจำนวนมาก
เราจึงจำเป็นต้องยุ่งกับการส่งของซึ่งเดิมทีไม่เคยส่งของขนาดมากไปในสถานที่ไกลๆ แรกๆ ส่งกับบริษัทขนส่งเจ้าแรกคิดราคาค่าส่งเกือบเท่ากับราคาของที่ซื้อ แม้ราคาสินค้าจะถูกแต่ค่าจัดส่งก็ไม่คุ้มอยู่ดี จึงได้ปรึกษากลุ่มที่ส่งสินค้าจึงได้หาบริษัทส่งใหม่ และพูดคุยทำสัญญาที่เราจะส่งสินค้าจำนวนมาก โดยมารับของสัปดาห์ละ 3 ครั้ง วันพุธ วันศุกร์ และวันอาทิตย์
การได้บริษัทขนส่งใหม่จึงทำให้เราเกิดความพอใจที่ลูกค้าจะได้ของถูกและค่าขนส่งที่ถูก เพื่อความพึงพอใจในลูกค้า เพราะเรารู้ว่าในช่วงสภาวะเช่นนี้เราต้องช่วยในสิ่งที่ควรช่วย ที่ไม่ใช่แต่จะหวังกอบโกยเพราะนั่นคือชื่อเสียงของตลาดด้วย เพื่อไม่ให้โดยตำหนิและเสียชื่อได้ ยิ่งเราทำดีทุกอย่างก็จะดีเอง
ชุมชนเองยังได้มีการปฏิบัติตามกฏระเบียบทางสังคม และกฏหมายในเรื่องของความปลอดภัย การใส่ที่ปิดจมูกและปาก จึงได้ช่วยกันตัดเย็บแมสให้กับแม่ค้าตามตลาดเพื่อให้เกิดความปลอดภัยในตลาด ซึ่งบางส่วนได้นำไปขายให้กับญาติของคนในชุมชนและภายนอกได้ใช้ ทั้งยังวางขายในตลาดชุมชน เพื่อให้ลูกค้าได้มีไว้ใช้เพื่อเป็นการป้องกันอีกด้วย
บางส่วนที่ทำยังเป็นการนำไปแจกให้กับเด็กๆ ในชุมชนด้วยลวดลายการ์ตูน และนำไปถวายให้กับพระสงฆ์ภายในวัดเพื่อให้ท่านได้ใช้เพื่อป้องกันจากโรค มีการนำเจลและแอลกอฮอร์มาให้แม่ค้าใช้ และให้ลูกค้าทำความสะอาด ซึ่งการที่เราได้เป็นส่วนหนึ่งในการดูแลชุมชนให้ปลอดจากโรคก็จะช่วยให้เกิดความมั่นใจในการสร้างความเชื่อมั่นให้กับคนที่มาหาซื้อสินค้าในตลาด
จากการที่มีข่าวในเมืองให้มีการปิดตลาดขนาดใหญ่จึงเป็นโอกาสดีของตลาดขนาดเล็กที่จะได้โปรโมทสินค้า และสร้างความเชื่อมั่นให้กับลูกค้าให้เป็นที่รู้จักของคนทั่วไป เมื่อเราทำดีย่อมได้รับการชื่นชม ความเห็นอก เห็นใจ ใจเขา ใจเรา เราควรมีในช่วงวิกฤติเช่นนี้ เมื่ใดก็ตามที่เรามีน้ำใจต่อกันในยามที่เดือดร้อนเมื่อนั้นเราจะได้ทั้งบุญและความไว้ใจ เป็นความสุขอย่างมาก
ในวันที่ทุกคนกำลังเดือดร้อน ยังมีอีกมุมหนึ่งที่กำลังมอบความสุขให้กับใครหลายๆ คน เราควรมอบและแบ่งปันกัน เราโชคดีที่มีไร่นา มีสวน มีอาหาร และที่อยู่อาศัย ซึ่งแตกต่างจากคนบางกลุ่มที่ไม่มีที่พักอาศัย แม้จะมีก็ต้องออกไปหาอาหารด้วยความยากลำบาก เราโชคดีที่ไม่จำเป็นต้องเดือดร้อนเรื่องอาหาร เราจงภูมิใจที่เรามีในสิ่งที่พ่อหลวง รัชกาลที่ 9 ได้ทรงดำริไว้ ในเรื่องปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
มันจึงทำให้ผมเองฉุกคิดขึ้นมาว่าเหมือนพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 พระองค์ทรงรู้ว่า แนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงจะช่วยให้เราพ้นจากวิกฤติต่างๆ ได้ เหมือนอย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้ จึงเป็นพระมหากรุณาธิคุณล้นพ้น มันจึงเป็นที่มาของคำว่า ทรัพย์ในดิน
ในวันนี้เราจึงเห็นคุณค่าของวิถีชีวิตเกษตร ซึ่งใน bd เองก็มีเพจที่พูดถึงเรื่องเกษตร ยาสมุนไพร และวิถีชีวิตความเรียบง่ายอยู่หลายเพจ ที่เป็นแนวทางให้กับหลายคน และมีเพจหนึ่งที่น่าเสียดายก่อนที่จะมีการซาเลนท์ ผมได้พยายามค้นหา เพจ 2 เพจ นั่นคือ น้องสินิน เพจ sinin และพยาบาลเกษตร ของน้องตุ๊กตา ส่วนอีกคนคือ น้องปูเป้ แห่งเพจการเดินทางของผีเสื้อ
แต่เพจที่หายไปคือ เพจของน้องตุ๊กตา คือ พยาบาลเกษตร ที่โชคดีผมได้ขอน้องเป็นเพื่อนทางเฟสบุ๊ค โดยการแนะนำจากหลวงพี่ท็อฟฟี่ แห่งเพจ ลุงท็อฟฟี่ ซึ่งทำให้ผมรู้สึกเสียดายน้องที่น่าจะได้ถ่ายทอดและนำแนวคิดการทำเกษตรของคนรุ่นใหม่มาใช้เพื่อเป็นการสอนให้ใครหลายคนที่คิดอยากจะลาออกจากงานประจำเพื่อมาทำเกษตร ได้เรียนรู้ตาม
อันที่จริงก็แล้วแต่วิถีชีวิตของแต่ละคนบางคนก็อยากจะอยู่อย่างเงียบๆ สงบ ไม่วุ่นวายกับใครก็ได้ ซึ่งเป็นวิถีของความสุขอย่างแท้จริง ไม่ก่อความเดือดร้อนให้กับผู้ใด ไม่เบียดเบียนใคร อยู่ในเส้นทางแห่งความดี ความสุข ซึ่งเป็นวิถีชีวิตที่ใครหลายคนต่างต้องการ
ดังนั้น ความเห็นอกเห็นใจ เอาใจเขามาใส่ใจเรา จึงเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด ในยามที่ทุกคนต้องช่วยเหลือแบ่งปันกัน น้ำใจจึงเป็นสิ่งที่สำคัญ จากที่เห็นตามเฟสบางคนถูกโกงจากการซื้อสินค้าผ่านทางออนไลน์มากมาย ในยามนี้เราต้องไม่ทิ้งกัน ซึ่งทางเพจ "ตลาดของป่าบ้านดงเย็น" ภูมิใจอย่างมากที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในการมอบสิ่งดีๆ และความสุขให้กับทุกคน เพื่อเป็นกำลังใจในการต่อสู้และฟันฝ่าวิกฤตินี้ไปด้วยกัน
ฝากกด like
ฝากกด share
ด้วยนะครับ
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
