• “ความอาทร” ระหว่างนั่งรถไฟเหาะ 🚇 •
ลองจินตนาการว่า...
คุณกำลังนั่งอยู่ ณ แถวหน้าสุดของขบวนรถไฟเหาะ
.
ถัดไปหนึ่งเบาะด้านหลังคุณ เป็นเด็กน้อยเจ้าปัญหา หนูน้อยร้องไห้โยเยและโอ๋แม่ที่นั่งข้างๆกันตลอดเวลา ขณะที่สีหน้าของมารดาก็เหยเกไม่ต่างกัน
.
หากเขยิบไปอีกเบาะที่อยู่เยื้องกัน จะเห็นหนุ่มนักเลงที่สักยันต์ กำลังเย้ยหยั่นรุ่นน้องผู้หวาดกลัว
.
รถไฟขบวนนี้ เริ่มออกสตาร์ท!
เสียงเหล็กบดรางขณะเคลื่อนตัว ดังแสบแก้วหู
ผู้โดยสารทุกคนต่างข่มใจสู้ แต่ก็รู้ทั้งรู้ว่าความสูง ความเสียว รายทาง กำลังรอคอย
.
เพราะรถไฟเหาะตีลังกาเครื่องนี้ มีดีกรีความชันขั้นมากที่สุดในสามโลก รางของมันนำพาหลายชีวิตขึ้นไปรับลมโกรก ณ จุดสุดโหด ที่สูงจนเห็นคนเบื้องล่างดั่งเม็ดทราย
.
รถไฟเข้าโค้งแรงขึ้น! การปะทะของผู้โดยสารในขบวนก็ปะทุมากขึ้นเช่นกัน เสียงวี๊ดว๊าด กรี๊ดกร๊าด ดังสนั่น พลันสายตาของคุณก็เหลือบไปเห็นหนุ่มสักยันต์ร้องไห้กรีดกราย!
.
เจ้ากล้ามบึ๊กคนนี้ บัดนี้เบือนหน้าหนีความสูงด้วยการซุกไหล่รุ่นน้อง อากัปกิริยาที่เคยข่มเหงปกครอง ตอนนี้มลายหายไปโดยพลัน!
.
“ไม่เป็นไรนะพี่! เดี๋ยวมีตีลังกาอีกสองรอบก็จบแล้ว!”
“จะไม่ไหวแล้วโว้ย อยากอ๊วกก เอากูลงไปที๊!!”
.
รถไฟเริ่มไต่ระดับความชันสุดโหด รางของมันตั้งฉากกับพื้นโลกแทบจะ 90 องศา ตัวของคุณ ตัวของแฟน ตัวของเด็กกับแม่ที่เบาะหลัง และตัวของนักเลงกับรุ่นน้องที่สภาพจิตใจเริ่มผุพัง ต่างกำลังนิ่งเงียบ ชะงักงัน แต่ภายในกลับผุพังคล้ายความคุ้มคลั่งกำลังก่อจลาจล!
.
“ทนไม่ไหวแล้วโว้ยย!” เด็กน้อยเริ่มก้าวร้าว
“เดี๋ยวลงไปแล้วจะซื้อเลย์รสซาวด์ครีมให้นะจ๊ะ!”
มารดาใช้ขนมเพื่อติดสินบนความกลัวของลูกชาย
.
“อ๊อกๆ แม่! ผมหายใจไม่ได้ เพราะตื่นเต้นเกินไป..”
มือของเด็กน้อยเริ่มมีอาการกระตุกสั่นไหว
ขณะที่แม่ของเขาเริ่มใจไม่สู้ดี
.
ลูกชายของเธอกำลังชัก ขณะที่เครื่องจักรนำร่างของทุกคนพุ่งทะยานต่อไป เป็นจริงดั่งเช่นที่เขาว่ากันไว้ เศษเหล็กไม่เคยอาทรจิตใจของใครได้สักคน
.
“คุณป้าครับ ลองใช้ถุงนี้ครอบจมูกน้องแล้วให้ค่อยๆหายใจดูนะครับ มันจะช่วยให้น้องงับอากาศได้สะดวกขึ้น”
.
คุณหันหลังไปหาคู่แม่ลูก แล้วก็ยื่นถุงพลาสติกใบไม่ใหญ่นักไปให้ แม่ลูกขอบใจ ขณะที่รถไฟไต่ระดับถึงจุดพีคสุด และทิ้งดิ่งลงมา!
.
ทันทีขบวนรถจอดเทียบท่า
ความน่ากลัวก็หนีหน้าหายไป
ไม่มีเรื่องปิติจากการพิชิตความชัน 90 องศาได้
ไม่มีความน่าภูมิใจ
ที่ครั้งหนึ่งได้นั่งรถไฟ อันน่ากลัวที่สุดในปฐพี
.
มีแต่ “ตำนาน” อันเป็นความรักของมารดา
มีแต่ “คุณค่า” จากการช่วยเหลือ ที่คุณมอบให้
หมดแล้ว “ความทระนงตน” ที่คอยข่มเห่งผู้อื่นร่ำไป
.
เพราะสุดท้ายแล้ว “ความยิ่งใหญ่”
ล้วนเกิดจากความห่วงใย ที่หยิบยื่นให้ผู้คน
.
หากวันนี้คุณเป็นคนหนึ่งที่กำลังไต่อยู่บนเทือกเขาแห่งความ(อยาก)สำเร็จ ผมก็มีกลเม็ดเคล็ดลับจาก “นักไต่เขาระดับตำนาน” มาฝากถึง
.
โปรดให้ความสำคัญกับปฏิสัมพันธ์ข้างทางมากกว่ายอดสูงสุดอันน่าพรั่นพรึง เพราะสุดท้ายแล้วผู้คนจะโจษจันถึง “ความอาทรระหว่างขึ้นรถไฟเหาะ” ของคุณ
#ชีวิตคือการให้มากกว่าการพุ่งทะยานไป
#เพราะสุดท้ายแล้วเครื่องยนต์ที่เร็วแรงแค่ไหน
#ก็คงไม่สามารถเคลื่อนที่ต่อไปได้ตลอดกาล
#และมันคงจะน่าสงสารถ้าหากเราคว้างอย่างไร้ผู้คน
#ฝันดีนะครับทุกท่าน
#และขออรุณสวัสดิ์ล่วงหน้าครับ^^
#Luke9(37)
#aDailyBread
#ขนมปังยามเช้า(ลงค่ำอีกแล้ว🙏😅) 🍞..🚇❤️
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
