#การเป็นตัวของตัวเองดีที่สุดจริงไหม?
มุมมองใหม่ที่พี่เจนได้เก็ทกับตัวเอง คือ
#เราไม่จำเป็นต้องเป็นตัวของตัวเองเลย
#แต่เราจำเป็นต้องรู้จักบทบาทของตัวเอง
ชีวิตเราไม่ได้มีบทบาทเดียว
เป็นพ่อเป็นแม่ เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นหัวหน้า เป็นลูกน้อง
เป็นครู เป็นเพื่อน เป็นนักเรียน ฯลฯ
เป็นลูกสาวคนโต ก็ช่วยแม่ดูแลน้องๆ
แม่บุญธรรม ก็เลี้ยงลูกให้ดี
ทำงานในร้านก็ต้องใส่ใจโฟกัสให้ดี
เป็นน้าเป็นอาก็ดูแลหลานๆให้มีความสุข
เป็นครู ก็ตั้งใจถ่ายทอดความรู้ให้เต็มที่
เป็นนักเรียน ก็ตั้งใจฟัง เปิดหูเปิดใจตรองตามคำครู
รู้จักบทบาท รู้จักหน้าที่
ตระหนักว่า…เราเป็นใครสำหรับใคร
สิ่งที่ต้องรับผิดชอบในบทบาทนั้นคืออะไร
“รู้ ยอมรับ ตระหนัก รับเป็นเจ้าของ”
ถ้าเราชัดเจนในบทบาท
เราจะจัดการ…มากกว่า…หาเหตุผล
เราจะยอมรับ…มากกว่า…หาข้ออ้าง
เราจะ generate มากกว่า…รอคอย
และเราก็จะทำ ทำ ทำ ด้วยความเต็มใจ
การทำให้ตัวเองมีพลังอย่างถาวร
ไม่ได้จากการร้องขอกำลังใจ หรือคำชื่นชมจากใครๆ
แม้คำชื่นชมจะทำให้เรารู้สึกดีเป็นที่ยอมรับ
แต่…ก็ไม่ได้เป็นต้นกำเนิดของพลังใจที่แท้จริง
กำเนิดของพลัง…
มาจากความรับผิดชอบล้วนๆ
ในทุกพื้นที่ ทุกบทบาทที่เราเป็น
ความรับผิดชอบ ทำให้เราควบคุมชีวิตได้
ความรับผิดชอบ ทำให้เรามีอิสระ
และความรับผิดชอบที่แท้จริง ไม่ใช่ภาระ
ไม่ใช่หน้าที่ ไม่ใช่การพยายาม
แต่มันคือ…ความเต็มใจ
เต็มใจที่จะทำและพร้อมเผชิญหน้ากับทุกสถานการณ์
และคือกำเนิดของพลังของเราเอง
โดยไม่ต้องร้องขอจากใคร
นี่ล่ะ…คือการใช้ชีวิต
ไม่ใช่ให้ชีวิตมาใช้เรา
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
