• “สิ่งงดงาม” ซึ่งงอกจาก “ตะขอ” ที่ทิ่มแทง 🐛 •
หนอนตัวหนึ่ง กำลังถูกหย่อนลงไปในทะเล
อย่าง • ช้า • ช้า
.
อาการตื่นตกใจ จากสภาพแวดล้อมใหม่ที่แปลกตา
บังเกิดขึ้นมา พร้อมๆกับความเคร่งเครียดบนใบหน้าที่หดเกร็ง
.
จากเดิมที่เคยมีความสุข
ด้วยการใช้ชีวิตเกลื้องกลิ้ง “ในดิน”
บัดนี้ “ความสบาย” เหมือนจะจบสิ้น
เพราะมันกำลังสำลักได้ แม้กระทั่ง...
กลิ่นอายของ “น้ำทะเล”
.
“ความรวนเรในชีวิต อาจเป็นคำตอบ?”
หนอนน้อยครุ่นคิด ขณะที่ลำตัวช่วงล่างเริ่มบิดไปมาด้วยความเจ็บปวด เนื่องจากถูกเสียบยึดด้วยตะขอ
.
“ใช่! เรื่องแย่ๆ มักเกิดขึ้นกับเราทั้งหลาย อย่างไม่รีรอ แต่ทำไมกันหนอ? วันนี้ถึงต้องเป็นคิวของเรา!!”
.
แต่ยังไม่ทันจะได้ “ทำความเข้าใจ”...
สายเอ็นจากคันเบ็ดก็ค่อยๆถูกปล่อย -ให้ยาวขึ้น
มันดึงร่างของหนอนน้อยให้จมดิ่ง -ลงลึกยิ่งไปทุกที
ภาพผื่นดินเขียวชอุ่ม ที่เคยนอนเล่นอย่างสุขี
บัดนี้ ค่อยๆมลาย หายไป ภายใต้ “สุสานสีคราม”
.
มันเริ่มดิ้น อย่างหวาดกลัว และอึดอัด
มันเจ็บปวด มันบีบรัด มันไร้ทางหนี
ทุกขณะที่หันมองไปทางซ้ายทีขวาที
ปรากฏว่ามีแต่ความเวิ้งว้างน่าหวั่นใจ ... ไม่ต่างกัน
.
ในระหว่างที่ความตระหนกเข้ายึดครองจิตใจอยู่นั้น
สายตาของหนอนน้อยก็พลัน เหลือบไปเห็นเงาตะคุ่มๆ
ว่ายมาแต่ไกล...
.
มันเป็นปลานกแก้วตัวใหญ่ ที่บนผิวหนังปรากฏลวดลายวิจิตรงดงาม และปราศจากการทักทายหรือสอบถาม ปากของปลานกแก้วตัวนี้ก็อ้าขึ้น เพื่อพร้อมที่จะเขมือบหนอนน้อยเข้าไป!
.
หลังผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งการตัดพ้อสงสัย
บัดนี้หนอนน้อยเข้าใจ
ใน “ภารกิจที่ถูกมอบหมาย ให้มากระทำการ!!”
.
“โปรด! หยุด! เถิด! ท่าน! ไม่ใช่เพราะว่าฉันกลัวตาย แต่ลมหายใจของท่านมันสำคัญกว่ามากหลาย ถ้าท่านเกิดงับฉันขึ้นมา เจ้าตะขอเบ็ดบ้าๆนี่ก็จะแทงปากแล้วลากท่านขึ้นไปเป็นอาหารของคนเบื้อบนในมื้อต่อไป!”
.
“ท่านเห็นตะขอที่ทิ่มแทงฉันอยู่นี่ไหม? โปรดดูเอาไว้ และขอให้มันทำร้ายได้ เพียงแค่ฉันคนเดียวก็เพียงพอ!”
.
ปลานกแก้วจึงไม่รีรอ
กล่าวขอบคุณ
แล้วว่ายจากไป
.
อีกหลายชั่วโมง กว่าที่เจ้าหนอนน้อยจะสิ้นอสงขัย ยังคงมีบรรดาฝูงปลามากมาย ต่างแหวกว่ายเข้ามาเพื่อหมายจะกลืนกิน แต่...
.
ไม่มีแม้เพียงสักตัวเลยที่สิ้นชีพ จากเบ็ดมหาภัย
ที่หนอนน้อย คอยร้องตะโกนเตือน!
.
หากวันนี้ชีวิตของเราทุกคน กำลังเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่ยากลำบาก หรือผจญอยู่กับความทุกข์ยาก และความเปลี่ยนแปลงที่แฝงกายมากับบรรยากาศอันไม่คุ้นชิน
.
หลังโอดครวญ โวยวาย ร้องไห้ จนหัวใจสงบนิ่ง
โปรดค้นหา “หมอนอิง” จากเศษซากเตียงที่พังทลาย
.
เพราะทุกกองไฟแห่งความเลวร้าย
ย่อมหลงเหลือเถ้าถ่านที่มีค่า ไว้ให้ผู้อื่นไว้ใช้เป็นฟืน
.
และบางทีความสุขพื้นๆ อาจเกิดขึ้นได้ จากการมอบความปรารถนาดีให้ฝูงปลามากมาย ดั่งเช่นที่เจ้าหนอนน้อยโชคร้าย ผู้จับพลัดจับผลูต้องมากลายเป็น “เหยื่อตกปลา” ได้กระทำ
#เพราะทั้งคุณเขาเราผมนั้น
#ต่างก็เป็นบทเรียนชีวิตของกันและกันเสมอมา
#เรียนรู้เห็นใจและให้คุณค่า
#ยามกระแสน้ำพัดพาความเศร้ามาสู่หัวใจ
#ขอให้แง่มุมสดใหม่
#มาสู่จิตใจคุณในทุกวัน
#เป็นกำลังใจให้นะครับ 💪🏻^^
#1John4(21)
#aDailyBread
#ขนมปังยามเช้า 🍞😊 .... 🐛🐟🐡❤️
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
