1 ก.ค. 2020 เวลา 15:09 • ปรัชญา
ว่าด้วยสิ่งสมมุติ
ในโลกนี้ มีอยู่สองสิ่งที่ให้เราเลือก คือการทำความดี และการทำความชั่ว
คนจะสูงจะต่ำได้ด้วย การกระทำความดีหรือกระทำความชั่ว
ไม่ใช่จากสิ่งสมมติทั้งหลายในภายนอก การกระทำจึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด
ให้นำสิ่งสมมติทั้งหลาย มาสร้างความดี จนกว่าสิ่งสมมติดีเหล่านั้นเต็มแล้ว
ค่อยปล่อยวางในสิ่งสมมติ เพื่อจะได้หลุดพ้นเข้า
การหลงในอัตตา หลงสมมุติในสิ่งที่มี หลงในสิ่งที่เป็น จนเกิดการเบียดเบียนตน และเบียดเบียนผู้อื่น ทำให้เกิดความทุกข์ จะทำอย่างไร จึงจะทำให้พ้นจากความหลง พ้นจากความทุกข์ พระพุทธองค์ท่านได้ทรงแสดงธรรม นำทางพ้นทุกข์ ให้พระยาธรรมได้รับฟัง
สิ่งใดในโลกที่เป็นของเรา
และสิ่งใดที่ไม่ใช่ของเรา
ทุกสิ่งในโลกล้วนเป็นสิ่งสมมติ
ล้วนเป็นบันได ให้เดินขึ้นหรือลง
ตามความลุ่มหลง ที่มีอยู่ในเรา
ยึดถือเอาไว้ไม่ได้
กำหนดให้เป็นเช่นใดก็ไม่ได้
นอกจากจิตดวงเดียวเท่านั้น ที่เป็นเราเป็นของเรา
สมมติทั้งหลาย ที่เป็นเราเป็นของเรา นำมาสร้างความดี ให้เกิดประโยชน์แก่ตนและผู้อื่น เพื่อเป็นการสละ ละวางเสียซึ่งความยึดติด ในสิ่งที่มี ที่เป็น สามารถนำสิ่งสมมติ มาทำให้เกิดวิมุตติหลุดพ้นแก่ตนได้ จึงเป็นผู้ที่มีปัญญาอย่างแท้จริง
พระพุทธศาสนา สืบทอดกันมายาวนาน ตั้งแต่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์แรก จนถึงองค์ปัจจุบัน โดยกึ่งศาสนา ได้มีพระยาธรรมิกราช มาทำหน้าที่สื่อธรรมะจากพุทธองค์ เผยแผ่ให้ดวงจิตทั้งหลาย ได้รู้หนทางไป ใครทำหน้าที่ส่วนไหน ขวนขวายความดีให้กับตน ใครทำใครได้ จะมากหรือน้อย ขึ้นอยู่ว่า จะรองรับความดี ได้มากหรือน้อย แค่นั้นเอง
ต้นฉบับ สายปฏิบัติธรรม สัมมาสัมพุทธะ ปัจฉิมาสัมพุทธะ
เรียบเรียง เจ หนุ่มสกลคนอิสระ
การทำความดีเท่านั้นครับที่ไม่ใช่เรื่องสมมุติ
ถึงคนอื่นไม่เห็น แต่บนฟ้ายังมีเทวดาที่มองเห็น
ขอบคุณครับ... ฮาแต่ภาพปรากรอบที่หามานี่ล่ะ😜😂😁😇
ภาพ Google
โฆษณา