🕡 มุมคิดจากเรื่องชายไร้บ้าน
มีคนเล่าเรื่องนี้ให้เราฟัง ซึ่งจริงๆ เราก็คุ้นๆ ว่าเคยอ่านผ่านตามาจากที่ไหนสักแห่ง
เคยประทับใจ แล้วก็ลืมไปแล้ว แต่วันนี้ ได้ยินเรื่องนี้อีกครั้ง เราฉุกคิด และอยากนำ
มาแบ่งปัน
เรื่องมีอยู่ว่า....
ชายตาบอดไร้บ้านคนหนึ่ง ประทังชีวิตด้วยการขอรับเงินบริจาค ทุกวันเค้าจะวางกล่องรับบริจาคกับแผ่นป้ายที่มีข้อความเขียนไว้ว่า “ฉันตาบอด โปรดช่วยฉันด้วย” ซึ่ง
เขาก็จะได้รับเศษเงินบริจาคเข้ามามากบ้าง น้อยบ้าง แต่แล้วเช้าวันหนึ่ง ก็มีหญิง
สาวคนหนึ่งเดินผ่านมา เธอหยิบแผ่นป้ายขึ้นมา ขีดฆ่าข้อความเดิม แล้วเขียนข้อ
ความใหม่ลงไป ชายตาบอดได้ยินเพียงเสียงขีดเขียนบนกระดาษ และเสียงฝีเท้า
เดินจากไป หลังจากนั้น เขาก็ได้ยินเสียงเศษเหรียญตกกระทบกล่องบริจาคอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย ชายตาบอดได้แต่แปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับแผ่นป้ายของเขากัน
แน่นะ เย็นวันนั้น หญิงสาวเดินกลับมา ชายตาบอดจดจำฝีเท้าของเธอได้ จึงได้ถาม
กลับไปว่า เธอคือหญิงสาวคนเมื่อเช้าที่เปลี่ยนข้อความบทแผ่นป้ายของเขาใช่ไหมหญิงสาวตอบรับ พร้อมให้ความกระจ่างแก่ชายตาบอดว่า เธอได้เปลี่ยนข้อความบนแผ่นป้ายของเขาเป็น “วันนี้อากาศดี คงเป็นวันที่ท้องฟ้าแจ่มใส แต่น่าเสียดาย...ที่ฉันไม่มีโอกาสชื่นชมความงดงามนั้น”
เรารู้สึกทึ่งอีกครั้ง...วิธีคิด และคำพูดมีพลังในการเปลี่ยนแปลงเรื่องราวหรือพลิก
สถานการณ์ให้เป็นดีได้อย่างไม่น่าเชื่อ!
ข้อความ “ฉันตาบอด โปรดช่วยฉันด้วย” สร้างความน่าเห็นใจให้แก่ผู้อ่าน แต่ก็
สะท้อนถึงความน่าสงสารและให้ประโยชน์แก่ชายตาบอดเพียงฝ่ายเดียว
ข้อความ “วันนี้อากาศดี คงเป็นวันที่ท้องฟ้าแจ่มใส แต่น่าเสียดายที่ฉันไม่มีโอกาส
ชื่นชมความงดงามนั้น” สร้างทั้งความน่าเห็นใจให้แก่ผู้อ่าน และสะท้อนถึงตัวผู้อ่าน
เองด้วยว่า ตนนั้นมีโอกาสดีแค่ไหนแล้ว ยังมีคนอีกมากมายที่ไม่ได้รับโอกาสแบบที่ตนมี เป็นข้อความสร้างกำลังใจ และก่อให้เกิดผลประโยชน์แก่ทั้งผู้อ่านและชายตาบอด
# บันทึก(ไม่)ลับ - ภาษาสำคัญ คำพูดก็สำคัญ ฝึกเรียนรู้การใช้ภาษาและคำพูดให้คนรอบตัวเราประทับใจกันดีกว่า...เนาะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
