30 ส.ค. 2020 เวลา 13:31 • ความคิดเห็น
MovieTalk มูฟวี่ชวนคุย:
8K...ผู้ติดตาม...ผู้อ่าน...ดาว
ตามธรรมเนียมปฏิบัติ เมื่อมียอดติดตามผ่านทุกหลักพัน เพจ MovieTalk มูฟวี่ชวนคุย จะมีบทความแทนคำขอบคุณ
ผ่านหลักผู้ติดตาม 8K ไปแล้วเมื่อคืน (29 ส.ค. 63) สำหรับเพจ MovieTalk มูฟวี่ชวนคุย ตัวเลขคนติดตาม 8,075 คน เป็นตัวเลขที่ไม่น้อยนะครับ ซึ่งผมก็ต้องกราบขอบคุณทั้ง 8,075 คน ที่ได้กดติดตามให้กับเพจของผม
แต่...
‘คนติดตาม’ ไม่ใช่ ‘คนตามอ่านประจำ’ สำหรับเพจน้องใหม่, เพจน้องกลาง เรามาทำความเข้าใจกันก่อน
คนติดตาม
คือ คนที่เข้ามาอ่านบทความเราแล้วถูกใจเลยกดติดตาม เท่ากับยอด ‘คนติดตาม’ ในเพจของเราจะเพิ่มขึ้น
คนตามอ่านประจำ
คือ แฟนเพจที่อ่านงานเขียนเราทุกครั้งที่โพสต์, คนที่มาเม้นท์ทุกครั้งที่เราลงบทความ อาจไม่ส่งผลในตัวเลขที่เพิ่มขึ้น แต่กลุ่มนี้คือฐานคนอ่านของเพจเรา
ดังนั้น คนติดตาม อาจไม่ได้ตามอ่านงานของคุณอีกเลย แต่ คนตามอ่านประจำ คือคนที่อ่านงานของคุณเสมอ
แต่เมื่อครบ 1,000 คนติดตาม เพจจะสามารถสร้างรายได้ให้แก่เจ้าของเพจได้ ถ้าบทความได้ ‘ดาว’ ก็จะได้ค่าเขียนบทความ, มีโอกาสได้รับ ‘เพชร’ จากคนอ่าน ถือเป็น ‘ทิป’ หรือ ‘กำลังใจ’ ที่คนอ่านมอบให้คนเขียน ซึ่งพวกเราที่อยู่มานานก็พยายามจะช่วยแชร์ ช่วยลุ้นเพจน้องใหม่ให้ผ่านหลัก 1K (1,000) ไปได้
แต่เมื่อพ้นหลัก 1K แล้ว เจ้าของเพจต้องดูแลตนเอง บริหารเพจเองนะครับ โอกาสเพิ่มผู้ติดตามเป็น 2K, 3K … ขึ้นกับความสามารถของตนเองแล้ว
ส่วนเพจที่ผ่านหลัก 1K แล้ว ถ้าบทความคุณได้ ‘ติดดาว’ คุณจะได้รับค่าเขียนบทความ เป็นรายได้อีกทางหนึ่ง แต่คุณมีระยะเวลาหลังจากลงบทความแล้ว 24 ช.ม. นะครับ เลยจากนั้นบทความนั้นจะหมดสิทธิ์ได้ดาว
ในยุคที่มีผู้ใช้งานมากกว่า 4 แสนคน โอกาสที่บทความของคุณจะปรากฎสู่สายตาคน และเพิ่มผู้ติดตามได้ จะค่อนข้างยาก เพราะเพจเหล่านี้ไม่ใช่เพจยอดนิยม ไม่มีฐานคนติดตามมากพอ มันก็จะเป็นการยากที่เพจเริ่มต้นของเราจะเข้าถึงคนอ่านจำนวน 4 แสนคน
ลองไปดูบทความ Top 10 ในทุกชั่วโมง คุณจะพบว่าเป็นเพจยอดนิยม, เพจสำนักข่าว และบทความที่ได้รับการบูสต์ เสียเป็นส่วนใหญ่ จึงแทบไม่มีพื้นที่ให้เพจปกติ, เพจทั่วไป, เพจเฉพาะกลุ่ม, เพจคนติดตามน้อย โอกาสติดจะยาก
อยากได้ ‘คนติดตามเพิ่ม’ หรือ ‘บทความที่คนสนใจ’ จะทำอย่างไร
วิธีง่ายที่สุดครับ ‘บูสต์ผู้ติดตาม’ หรือ ‘บูสต์โพสต์’ ครับ จ่ายเงินไปเพื่อให้เพจของเราเข้าถึงคนอ่านเพิ่มขึ้น ปัจจุบันแอพมีบริการรับชำระค่าบูสต์ด้วยบัตรเครดิตแล้วยิ่งสะดวกใหญ่ ดังคำพังเพยจีนที่ว่า ‘ขอเพียงมีเงิน ใช้ผีโม่แป้งได้’
ถ้าบูสต์ผู้ติดตาม
20.- จะมีคนเห็นประมาณ 1,100 คน (ระบบให้เริ่มต้นที่ 20.- เป็นต้นไป)
100.- จะมีคนเห็นประมาณ 5,500 คน
1,000.- จะมีคนเห็นประมาณ 55,500 คน
ถ้าบูสต์โพสต์ (บทความ)
20.- จะมีคนเห็นประมาณ 690 คน (ระบบให้เริ่มต้นที่ 20.- เป็นต้นไป)
100.- จะมีคนเห็นประมาณ 3,400 คน
1,000.- จะมีคนเห็น 34,400 คน
ใครอยากได้ ‘คนติดตาม’ หรือ ‘บทความที่น่าสนใจ’ ต้องใช้วิธีนี้ครับ เข้าถึงแน่นอน แต่ต้องจ่ายเท่าไร ขึ้นกับตัวเพจ และบทความเองนะครับ ถ้าเพจคุณดีจริง, บทความคุณเขียนดีจริง มันคงใช้เงินไม่เยอะหรอก
ในยุคที่เศรษฐกิจถดถอย หนี้ครัวเรือนพุ่ง เงิน 100.- น่าจะได้ข้าวตามสั่งสัก 2 มื้อ (บางพื้นที่) หรือ เงิน 1,000.- คุณสามารถใช้จ่ายอะไรได้บ้างในชีวิตประจำวัน ชั่งน้ำหนักดูครับ คุ้มกับค่าบูสต์หรือไม่ขึ้นกับแต่ละคน
ถ้าอยากประหยัด ไม่จ่ายเงิน ต้องใช้วิธีนี้ครับ
‘ขยัน’
คุณต้องโพสต์มันทุกชั่วโมงครับ โพสต์อะไรก็ได้ จะร้องเพลง ชวนเที่ยว แชร์บทความเพื่อน ลงวีดีโอ เขียนบ่น ฯลฯ เพจของคุณจะปรากฎตัวไป 1 ช.ม. ดังนั้น 24 ช.ม. ตัดช่วงเวลาที่คนอ่านน้อยออกไป คุณน่าจะต้องมีประมาณ 8 บทความ = 8 ชั่วโมงที่
เพจของคุณจะอยู่บนหน้าฟีด ว่างพอจะทำไหมครับ?
‘อดทน’
คุณต้องมีความอดทน เพราะตัวเลขยอดคนอ่าน คนตาม มันไม่ไปเร็วเท่าใจของคุณหรอกครับ คุณมีความอดทนรอได้นานแค่ไหน 3 วัน, 1 สัปดาห์, 1 เดือน หรือ 1 ปี?
‘คิดบวก’
เวลาคุณเห็นบทความคุณไม่อยู่ในฟีด ลองไถมือถือไล่ลงไปเท่าไรก็ไม่เจอ พอกดไปที่เพจตัวเอง ยอดคนอ่าน คนติดตามไม่เพิ่มไปจากครั้งก่อนที่คุณดู คุณเฝ้าดู ‘ข้อมูลเชิงลึก’ เส้นกราฟผู้ติดตามคุณแทบไม่ขยับ ตัวสลอธมันยังคลานเร็วกว่าเลย คุณต้องคิดบวกเข้าไว้ บอกกับตัวเองว่า ‘ไม่เป็นไร’
‘กำลังใจไม่มีหมด’
ขยันก็แล้ว อดทนก็เต็มที่ คิดบวกจนแทบจะกลายเป็นพวกโลกสวย แต่ดูเหมือนเพจของคุณ บทความของคุณ ไม่ได้เป็นที่สนใจของใครเลย นอกจากเพื่อน ๆ ที่คุณไปติดตาม หรือ แฟนประจำที่ตามอ่านงานของคุณ ถ้าคุณมาถึงขั้นนี้ สิ่งที่ต้องมีคือ ‘กำลังใจ’ ที่มีให้ตนเอง และที่เพื่อน ๆ มีให้กับคุณ และต้องเป็นแบบ ‘ไม่มีวันหมด’ ไม่งั้นสุดท้ายคุณก็จะเจออาการ ‘ถอดใจ’
เลิกเขียนดีกว่า เสียเวลาเปล่า ๆ
แต่ถ้าคุณคิดว่าเสียเวลาเปล่า ๆ ผมบอกเลยว่า ‘ไม่จริง!’
เพราะทุกวันที่คุณเขียน ทักษะการเขียนของคุณจะเริ่มดีขึ้นทีละเล็กละน้อย มันจะเกิดการเปลี่ยนแปลงจากภายในสู่ภายนอก ดังนั้นการเขียนของคุณในทุก ๆ วัน มันจะไม่สูญเปล่า คุณนำทักษะนั้นไปต่อยอดเพื่อตัวเองได้ ทั้งในงานประจำที่คุณทำ, งานอิสระที่สร้างรายได้ให้แก่คุณ เพียงแค่คุณหามุมมองนั้นให้เจอครับ
และคุณจะได้เพื่อนเพิ่มขึ้นจากทุก ๆ คนที่มาคอมเมนท์ในบทความของคุณ ถ้าใครมาประจำให้พยายามจดจำเขาไว้ แวะไปทักเขาบ้าง เพราะเขามอบมิตรภาพให้แก่คุณแล้ว คุณจะไม่โดดเดี่ยวบนเส้นทางนักเขียน คุณจะมีเพื่อนเดินไปกับคุณ
(แม้ว่าแอพจะไม่ประสงค์ให้คุณสร้างความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของเพจเหมือน FB แอพต้องการให้คุณผลิตบทความครับ เพราะที่นี่คือแหล่งความรู้ทุกศาสตร์ ทุกแขนง)
ถึงตรงนี้ คุณต้องถามตัวเองแล้ว คุณต้องการอะไร ‘เพจ/บทความยอดนิยม’ หรือ ‘มิตรภาพนักเขียน’
คุณเลือกสองอย่างไม่ได้ครับ ถ้าคุณเลือกอย่างแรก ขอให้มุ่งมั่นไปกับมัน อย่าสนใจใด ๆ รอบข้าง
ถ้าคุณเลือกอย่างหลัง คุณอาจต้องแลกกับการไม่มีทางได้เป็นเพจ/บทความยอดนิยม แต่คุณจะมีเพื่อนฝูงมากมาย
ไม่ต้องถามผมกลับว่าผมเลือกอย่างไหน....เพราะคนที่อยู่กันมานานรู้ดีว่าผมเลือกอะไร?
อยากได้ ‘ดาว’ ประดับบทความต้องทำอย่างไร?
แล้วถ้าคุณอยากได้ ‘ดาว’ คุณมั่นใจหรือไม่ว่า ‘บทความของคุณดีจริง’ และมันดีมากพอที่ทุกคนจะอ่าน จะแชร์ ซึ่งนั่นทำให้โอกาสสูงที่คุณจะได้ ‘ดาว’ ประดับบทความ
 
เพจของผม บทความของผม ผมจะตั้งใจเขียน ใช้เวลาแต่ละบทความไม่ต่ำกว่า 3 ชั่วโมง เพราะผมมีจุดยืนในการเขียนบทความ ซึ่งเพื่อน ๆ ในนี้ทุกคนทราบเป็นอย่างดี
 
“จะมีคนอ่าน 5 คน หรือ คนอ่าน 5 แสนคน ผมก็เต็มที่กับทุกบทความภายใต้มาตรฐานเดียวกัน”
ปัจจุบันผมมีคนติดตาม 8K แต่ยอดคนอ่านจริง ๆ ลดลงมาเรื่อย ๆ จนปัจจุบันเฉลี่ยอยู่ที่ 700 คน คิดเป็น 8.76% ของ 8K
ไม่เป็นไรครับ ผมตั้งใจเขียนให้แฟนประจำกลุ่มนี้อ่าน เขาอยู่กับเรามานาน ไม่เคย
ทอดทิ้งเรา เราก็ต้องให้ความสำคัญกับเขา บทความผมจึงแทนคำขอบคุณสำหรับแฟนกลุ่มนี้
บทความผมไม่ใช่บทความมีคุณภาพ ผมไม่ได้เขียนบทความดีจนทุกคนอยากอ่าน จึงไม่น่าแปลกใจถ้าผมจะไม่ได้ ‘ดาว’ เพราะขนาดบทความล่าสุด รีวิวหนัง Tenet
นี่คือตัวอย่าง ทำไมไม่ได้ดาว
ตอนเช้า
หลังจากนั้น ลองดูนะครับ
หลอดเกือบเต็มครับ
หลอดขยายตัวออกไปอีก
หลอดก็ยังขยายตัวออกไปอีกทั้ง ๆ ที่ใกล้เต็ม
พื้นที่ว่างหลอดคงที่แม้จะมีคนอ่านเพิ่มเท่าไรก็ตาม
เลย 24 ช.ม.แล้ว ตัวเลขคนแชร์ คนอ่านเพิ่ม แต่พื้นที่ว่างของหลอดคงเดิม
เห็นไหมครับว่า บทความที่ไม่มีคุณภาพจึงไม่ได้ ‘ดาว’
ไม่ว่าจะมีคนอ่านมากเท่าไรก็ตาม ต่อให้คนอ่านผ่านหลัก 10K ไปแล้ว ก็ยังไม่ได้ดาว ต่อให้มีคนแชร์มากกว่า 20 ก็ตาม ถ้ามันไม่ใช่บทความมีคุณภาพ ไม่ใช่บทความที่ดี ยังไงก็ไม่ได้ดาวครับ
แต่สังเกตไหม พื้นที่ว่างที่เป็นสีเทามันคงเดิมตลอด ไม่ว่าตัวเลขคนอ่านคนแชร์จะเพิ่มขึ้นเป็นเท่าไหร่ก็ตาม พื้นที่ว่างนั้นจะเท่าเดิมเสมอ เหมือนเพลงพี่กบ ทรงสิทธิ์
"เติมไม่เต็ม"
ผมคงปล่อยให้คนอ่านพิจารณากันเอาเองนะครับ
ผมเข้าใจเสมอมาว่า ผมเขียนบทความมีคุณภาพ เต็มที่ และสื่อสารให้คนอ่านเข้าใจได้ในระดับหนึ่ง แต่บางทีผมอาจเข้าข้างตัวเองเกินไป เพราะมันถูกพิสูจน์ด้วย
อะไรบางอย่างที่ทำให้เราต้องตระหนักว่างานเขียนของเรายังไม่ดีมากพอ
คุณแน่ใจไหมว่า บทความของคุณดีมากพอจะได้ดาว
เพราะถ้ามันไม่ดีมากพอ คุณทำอย่างไรก็ไม่ได้ดาวครับ
(หรือถ้ามันดีพอ...คุณก็อาจไม่ได้ดาวอยู่ดี)
อันที่จริง ผมมีความตั้งใจอยู่นานแล้วว่า
เมื่อผมทำบทความซีรีย์สชุด N – O – L – A – N
จบที่หนังเรื่องล่าสุด Tenet จะเป็นบทความสุดท้ายที่ผมจะเขียน
ดังนั้นการได้ดาวหรือไม่ได้ดาวในครั้งนี้จึงไม่เกี่ยวกับสิ่งที่ผมได้ตัดสินใจไปก่อนหน้านี้ และผมขอใช้พื้นที่ตรงนี้แจ้งให้ทราบดังนี้ครับ
เพจ MovieTalk หยุดเขียนบทความทุกประเภทอย่างไม่มีกำหนดครับ (รวมไปถึง Podcast และ VDO)
แต่ทุกท่านจะยังคงได้อ่านบทความซีรีย์สชุด Global Jame Bond 007 พยัคฆ์ร้ายโลกต้องจำ ซึ่งผมจะเขียนลงจนครบถึงตอนล่าสุด No Time to Die ครับ
เพราะผมถือว่าเป็นความรับผิดชอบในส่วนของนักเขียน และผมก็คงเหมือนกับ แดเนียล เคร็ก ที่ทำหน้าที่ เจมส์ บอนด์ จนถึงตอนสุดท้าย
ส่วนนิยายที่ค้างอยู่ ‘บางบอกดิก’ และ ‘Siam of the Dead’ ผมขอยุติการเขียนนะครับ ต้องกราบขออภัยแฟนเพจที่ติดตามอ่านกันมาโดยตลอด เป็นเพราะผมขาดแรงบันดาลใจ และเวลาในการเขียนครับ ซึ่งผมขอน้อมรับความผิดนี้ไว้เองครับ
สำหรับเพื่อน ๆ ยังคงพบเจอกันได้ผ่านทางคอมเมนท์ในบทความของเพื่อน ๆ ที่ลงนะครับ อาจไม่ทุกบทความ และไม่ทั่วถึงทุกคน แต่จะพยายามตามไปให้กำลังใจครับ
ผมขอใช้เวลาจากนี้ไปทำงานประจำ และทำโปรเจ็กส์สำคัญของตนเองครับ
อันที่จริงผมก็อยากจะหยุดเขียนไปเฉย ๆ โดยไม่บอกกล่าว แต่คิดว่าในฐานะนักเขียน-เพื่อน การบอกกล่าวให้รับทราบกันน่าจะเป็นการให้เกียรติต่อกันมากกว่า และแสดงให้เห็นว่าผมแคร์มิตรภาพที่มีให้กันเป็นอย่างมาก
สุดท้ายนี้ผมไม่ขอบอกว่า ‘ลาก่อน’ นะครับ
แต่ขอใช้คำว่า ‘จนกว่าเราจะพบกันใหม่’ แทนครับ
1
รักและผูกพันทุก ๆ ท่านครับ
จนกว่าจะพบกันใหม่
มูฟวี่
***ผมไม่แน่ใจว่าบทความชิ้นนี้จะถูก 'หายไปกับสายลม' รึไม่ ดังนั้น รีบ ๆ อ่านกันนะครับ
เพราะบางความจริงพูดออกไปก็มีคนไม่อยากได้ยิน
โฆษณา