วันนี้คุณแม่ขอพูด ในเรื่องที่ว่า ....
คำสั่ง หรือ ประโยค ในการสอนลูก
หลายๆคนบอกว่า การพูดกับเด็กว่า อย่า หรือ หยุด เป็นการพูดที่ยิ่งห้าม เหมือนยิ่งยุ ยิ่งบอกว่าอย่าทำ... เด็กก็จะทำ จริงๆแล้วในความคิดของคุณแม่นะคะ
คุณแม่คิดว่า มันไม่ใช่ว่าเด็กเค้าอยากทำตรงกันข้ามกับสิ่งที่เราพูดหรอกนะคะ แต่ด้วยวัยของเค้า บางครั้ง
เค้าก็จะซนไปตามวัย หรือมัวแต่ห่วงเล่น หรือคิดทำอะไรสนุกๆตามวัยของเค้า โดยที่บางครั้งเค้าอาจจะยังไม่ได้ไตร่ตรอง หรือรู้จักวิเคราะห์ผลลัพท์ที่ตามมา ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากทำสิ่งนั้น ยกตัวอย่างเช่น อย่าโยนลูกบอลในบ้าน เค้าก็แค่อยากเล่นลูกบอล โดยที่เค้าอาจจะไม่ทันได้คิดว่า การโยนหรือเล่นลูกบอลในบ้าน อาจจะทำให้ลูกบอลไปกระแทกของในบ้านแตก หรือเสียหายได้
แต่สำหรับโดยส่วนตัวของคุณแม่นะคะ คุณแม่จะไม่พูดว่า #อย่าโยนหรือ อย่าเล่นบอลในบ้าน
แต่คุณแม่ จะเลือกพูดประโยคที่เพิ่มความรู้สึกในแง่บวกให้เด็ก เช่น ไม่พูดว่าคำว่า #อย่า เพราะมันเหมือนการบังคับ หรือประโยคคำสั่ง เหมือนไม่ให้อิสระทางความคิดของเด็ก แต่ให้เปลี่ยนมาใช้วิธีการพูดอีกแบบ ที่ทำให้เด็กจะรู้สึกดีกว่า เช่น เปลี่ยนจาก #อย่าเล่นลูกบอลในบ้านนะ เป็น เล่นบอลในบ้านไม่ได้นะคะลูก พร้อมอธิบายเหตุผลว่า หากเล่นในบ้านบอลอาจจะไปโดนหรือทำข้าวของในบ้านเสียหายได้
ความรู้สึกที่เด็กรู้สึกจะต่างกันทันทีอย่างเห็นได้ชัดคะ และเป็นการฝึกให้เด็กหัดคิดตามเหตุผลที่เราพยายามอธิบาย ทั้งนี้เป็นการทำให้เด็กมีสุขภาพจิตที่ดีด้วยคะ
ทั้งหมดนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของคุณแม่ที่อยากจะแบ่งปัน ไม่ได้มีเจตนาจะตำหนิ หรือต่อว่า วิธีการเลี้ยงลูกของใครนะคะ 🥰
💗 น้องอลิส 💗
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
