บันทึก : เขียนไว้ ไม่จำยอม
ภาพ : ก่อนคืนที่ผ่านพ้น
นั่งมองดูใครคนหนึ่ง
ที่พึงออกจากความเหงา
มีเพียงแค่เรา เห็นเธอ ยอมจ้องมองรอยร้าวน้ำตา
จะพาใจนั้นมา ก็เห็นค่า ต่างเคยคบเคยพบเคยเห็น
จึงเป็นเธอ สุดท้ายที่เป็น ได้พบได้เห็นก็คือ รักลาง
พ้นๆก็พ้น
กลับมานั่งดูเรื่องราวรักเรา
ก็เราที่ขอพูดถึง
ใช่ฉันที่เธอรู้ ใช่ฉันที่เธอดูอยู่
ปล่อยให้ผ่านพ้นไป เดินจากร้างราไร้แรง
ตรงนี้ที่ใช่
ใช่เธอที่ตาเรามองเห็น
ใช่เธอที่เราร้องว่าจำเป็น
ในค่ำคืนที่พบเห็น ยังรักกันไม่มีเจือจาง
ตรงนี้ที่ไม่จำเป็น
ออกห่างจากกัน
เมื่อถึงเวลาที่จาก
ก็ตรงนี้ที่ไม่มีเหลือรัก พาเธอเดินจากไปรักกันครั้งใหม่ๆในที่ไกลๆ
ได้สัมผัสที่ตรงนี้ว่า ว่างเปล่าไม่จำยอม...
ปานสิน
23.9.2020
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
