25 ก.ย. 2020 เวลา 13:22 • นิยาย เรื่องสั้น
Don’t forget the series
EP.5 อย่าลืมฉัน
Credit: https://pxhere.com/en/photo/780564
อ่านตอนที่1-4 ได้ตามลิ้งท้ายโพสต์นะคะ ใกล้จบแล้ว มาลุ้นกันค่ะ
“พิมพ์พรรณ นั่นพิมพ์พรรณ รึเปล่า” แทนตะโกนเรียกพิมพ์พรรณจากช่องหน้าต่างในบ้าน พลันวิ่งออกมา
“อื้ม เราเองแทน” เสียงพิมพ์พรรณตอบกลับด้วยความอ่อนล้า
“พิมพ์พรรณจริงๆด้วย แทนคิดแล้วว่าพิมพ์ต้องกลับมาหาแทน เข้าบ้านกันนะ” แทนดึงแขนพิมพ์พรรณเข้าบ้าน พร้อมจัดแจงที่นั่ง
“ไหน หายไปนานมาตั้งนาน เล่าให้แทนฟังหน่อย” แทนทำน้ำเสียงตื่นเต้น ในที่สุดแทนก็ได้เจอพิมพ์พรรณ
“พิมพ์ไม่ได้ไปไหนหรอก ก็วนเวียนอยู่แถวนี้แหละ” พิมพ์พรรณพูดด้วยน้ำเสียงอันเหน็ดเหนื่อย
“พิมพ์เป็นอะไร รึเปล่า ทำไมดูเศร้าจัง ไม่ดีใจที่ได้เจอแทนหรอ” แทนถามด้วยท่าทีอันฉงน
“เราแค่เหนื่อยน่ะ” พิมพ์พรรณตอบ
“พิมพ์รู้มั้ย แทนฝันถึงพิมพ์ทุกคืนเลยนะ ดูสิ แทนอ่านจดหมายของพิมพ์ตลอดเลยด้วย” แทนยังคงตื่นเต้นที่เจอพิมพ์พรรณไม่หาย พร้อมยื่นกล่องจดหมายให้พิมพ์พรรณดู
“พะ พะพิมพ์ พิมพ์ร้องไห้ทำไมอะ” อยู่ๆพิมพ์พรรณก็น้ำตาไหลอาบแก้ม โดยไม่มีสาเหตุ
แทนรีบวิ่งไปหยิบทิชชู่บนโต๊ะ เพื่อซับน้ำตาของพิมพ์พรรณ
“ไม่เอา ไม่ร้องนะ คนดีของแทน แทนอยู่ตรงนี้แล้ว ไม่ต้องกลัว” แทนคว้าตัวพิมพ์พรรณเข้ากอด ลูบหัว และโยกตัวเบาๆ เป็นการปลอบประโลม แต่นั่นทำให้พิมพ์พรรณ ยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม
Credit: https://www.pinterest.com/pin/153474299773496217/
ขณะที่ทั้ง2คนกำลังอยู่ในภวังค์แห่งความเงียบงันนั้น...
“คุณแทนคะ คุณแทน” หญิงสาวคนนึงเดินมาสะกิดที่ไหล่ของแทน
“ได้เวลาทานยาแล้วค่ะ” หญิงสาวในชุดพยาบาล ยืนถือถาดยา และน้ำเปล่าอยู่ในมือ แทนหันไปมองช้าๆด้วยสายตาสงสัย
“เดี๋ยวพิมพ์จัดการเองค่ะ คุณพยาบาล” พิมพ์พรรณรีบเช็ดน้ำตา แล้วเอื้อมมือไปรับยาจากพยาบาล
“แทนกินยานะ กินแล้วจะได้พักผ่อน” พิมพ์พรรณพูด พร้อมยื่นยาให้กับแทน..
ย้อนกลับไปเมื่อ 19 ปีที่แล้ว แท้จริงแล้วตอนทั้งคู่ประสบอุบัติเหตุ คนที่อาการหนักที่สุดคือแทน ส่วนพิมพ์พรรณได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
แทนใช้เวลารักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลอยู่นาน คุณหมอให้ความหวังกับพิมพ์พรรณไว้น้อยมาก เนื่องจากสมองของแทนได้รับการกระทบกระเทือนอย่างหนัก
แต่แล้วปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น เวลาผ่านไปเกือบปีในโรงพยาบาลแทนเริ่มเดินและพูดได้คล่อง แต่ทว่าความทรงจำของแทนกลับไม่เหมือนเดิม
แทนไม่สามารถจำอะไรได้เลย นอกจากเหตุการณ์สุดท้ายก่อนเกิดอุบัติเหตุ นั่นคือภาพที่พิมพ์พรรณยืนอยู่หน้าบ้าน แทนดีใจมากที่พิมพ์พรรณมาหา แทนเดินออกไปรับ แล้วขับรถออกไปเที่ยว แทนมีความทรงจำเพียงเท่านี้ และมันจะวนแบบเดิมทุกครั้งหลังตื่นนอน
เวลา 07.09 ของทุกวัน เป็นเวลาที่แทนตั้งนาฬิกาปลุกเอาไว้ เพราะรู้ว่าอีกครึ่งชั่วโมงจะเป็นเวลาที่พิมพ์พรรณบอกในฝัน
แต่เวลา 07.39 ของทุกวัน ไม่ใช่เวลาที่พิมพ์พรรณบอกในความฝัน แต่เป็นเพียงเวลาที่พยาบาลปลุกแทนเพื่อตื่นนอน
ที่แทนฝันเห็นภาพพิมพ์พรรณยืนอยู่หน้าบ้าน แท้จริงแล้วไม่ใช่ความฝัน แต่เป็นพิมพ์พรรณที่มาเยี่ยมแทนในสถานพยาบาล ในทุกๆวัน
คนขายน้ำเต้าหู้ไม่ได้มีอยู่จริง หากแต่เป็นผู้ป่วยในตึกเดียวกัน ที่แทนคุยด้วยตอนรับประทานอาหารเช้าเท่านั้น
จดหมายปริศนาที่แทนได้รับ วันที่ 21 ส.ค.2560 หลังจากพิมพ์พรรณเสียชีวิต แท้จริงแล้วเป็นจดหมายของพิมพ์พรรณที่ส่งมาให้แทน ในวันที่ติดธุระและไม่ได้มาเยี่ยม
พิมพ์พรรณไม่ได้เป็นนางฟ้ามาเกิดใหม่ พิมพ์พรรณยังไม่ได้ไปไหนทั้งนั้น นอกจากมาเยี่ยมแทน
เป็นเวลากว่า 19ปีแล้ว ที่พิมพ์พรรณคอยดูแลแทนไม่ห่าง ด้วยความหวังว่าวันนึงแทนจะกลับมาหายดี
แต่ยิ่งนานวัน แทนกลับคิดว่าความจริงเหล่านี้คือความฝัน กลับคิดว่าความฝันเหล่านั้นคือความจริง และที่น่าเศร้าที่สุด คือแทนจำพิมพ์พรรณที่อยู่ตรงหน้าไม่ได้
มีแต่พิมพ์พรรณในฝันเท่านั้นที่เป็นความจริงสำหรับแทน
“แทนกินยาซะนะ เดี๋ยวพิมพ์ต้องไปแล้ว” พิมพ์พรรณย้ำกับแทนอีกครั้ง
“ไปไหนอะพิมพ์ แล้วพิมพ์จะกลับมามั้ย” แทนเริ่มแสดงสีหน้าวิตก พร้อมจับมือพิมพ์พรรณไว้แน่น
“พิมพ์ต้องไปแล้วจริงๆแทน พิมพ์รักแทนนะ” พิมพ์พรรณกล่าวอำลา และปล่อยมือจากแทน
ยังไม่ทันสิ้นสุดเสียงของพิมพ์พรรณ..
เสียงชายร่างใหญ่ก็ดังขึ้น...“พิมพ์ ถึงเวลาแล้ว เราต้องไปกันแล้ว” …
Credit: https://www.pinterest.com/pin/191543790379303084/
เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ติดตามตอนจบได้ที่เพจคุณกรีน EveryGreen
ติดตามเรื่องราวทั้งหมดได้ที่
EP.1 เธอคือความฝัน
EP.3 จดหมายฉบับที่...
EP.4 จักรวาลสมมติ
บิวฝากด้วยนะคะ เกิดมายังไม่เคยแต่งนิยายเลยค่ะ นี่ครั้งแรกเลยจริงๆ
ขอบคุณ คุณตอยที่เชิญชวนให้มาร่วมสนุกกัน🙏
ขอบคุณน้องแว่น และคุณธีร์ที่ปูเรื่องมาให้สวยงาม❤️
ยกเว้นพี่เฉื่อย บิวเกือบต้องสมัครเรียนพิเศษวิชา วิทยาศาสต์ เพื่อต่อเรื่องแล้วค่ะ😆
มีโอกาสพบกันใหม่ค่ะ ด้วยรักและหิวข้าว 😁
โฆษณา