###กิ้งก่าได้ทอง###
วันนี้...ขณะที่ผมกำลังจะเปิดประตูรั้วหน้าบ้าน สายตาเหลือบไปเห็นกิ้งก่าตัวหนึ่งกำลังชูคออยู่บนต้นไม้ข้างประตูรั้วบ้าน
ทำให้ใจฉุกคิดไปถึง นิทานในวิชาเรียนภาษาไทย กับสำนวนเปรียบเปรย “กิ้งก่าได้ทอง”
เรื่องมีอยู่ว่า..
กาลครั้งหนึ่ง...มีกิ้งก่าตัวหนึ่งได้อาศัยอยู่บนซุ้มประตูพระราชอุทยานของพระเจ้าวิเทหะ มีอยู่วันหนึ่งขณะที่พระราชาเสด็จลงอุทยานเดินผ่านซุ้มประตู เจ้ากิ้งก่าก็ลงจากซุ้มประตูมาผงกหัวคำนับ
เมื่อพระราชาทรงเห็นดังนั้นก็เกิดความชอบใจ จึงพระราชทานทองคำให้นายทหารที่เฝ้าซุ้มประตูให้เป็นค่าซื้อเนื้อมาให้กิ้งก่ากินทุกวัน
มีอยู่วันหนึ่ง...นายทหารที่เฝ้าซุ้มประตูพระราชอุทยานหาซื้อเนื้อไม่ได้ จึงแสดงความบริสุทธิ์ใจโดยการเอาทองคำค่าเนื้อ ไปผูกไว้ที่คอของกิ้งก่า
ต่อมา...เมื่อพระราชาเสด็จผ่านซุ้มประตู เจ้ากิ้งก่ากลับไม่ลงมาถวายคำนับเหมือนเคยทำ กลับชูคออยู่บนซุ้มประตูเฉย
🦎
🦎
พระเจ้าวิเทหะ จึงเกิดความประหลาดพระทัยจึงตรัสถาม นายทหารที่เฝ้าซุ้มประตู จึงได้ความว่า...เจ้ากิ้งก่าเปลี่ยนนิสัยเพราะมีทองคำผูกอยู่บนคอ เมื่อทราบถึงเหตุผลแล้วจึงสั่งให้เอาทองคำออกจากคอของกิ้งก่า และไม่พระราชทานทองคำเป็นค่าเนื้อให้กิ้งก่าอีกเลย
นิทานเรื่องนี้...จึงเป็นที่มาของสำนวนเปรียบเปรยของคำว่า “กิ้งก่าได้ทอง” เปรียบเทียบกับคนได้ดีมียศศักดิ์หรือทรัพย์สินเพียงเล็กน้อยแต่ทำตัวเย่อหยิ่งจองหอง
อีสานศิลป์ : เรียบเรียง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
