30 ก.ย. 2020 เวลา 05:33 • ความคิดเห็น
ปิดฉาก The Mask singer กับความสุขที่หายไป และ โดพามีน เกี่ยวอะไรกัน??
ผมเป็นคนหนึ่งที่ดูรายการของ ช่อง Work point อยู่พอตัว และหนึ่งในรายการที่ชอบที่สุดรายการหนึ่งก็คือ The Mask Singer ถึงแม้ว่ารายการนี้จะปิดฉาก ไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วก็ตาม แต่ไม่แน่ว่า ในอนาคต นั้นอาจจะได้กลับมาอีกครั้ง
รายการนี้ถือว่าเป็นรายการตำนานอีกรายการหนึ่ง เพราะว่า ขึ้นแท่น รายการเกมส์โชว์ เพียงรายการเดียว ที่ได้เรทติ้งสูงสุดเท่าที่เคยมีมาในประเทศไทย (แซงละครหลังข่าวได้) ในซีซั่น 1 ซึ่งไม่มีใครเคยทำได้มาก่อน และก็ยังไม่มีใครมาหักล้าง ณ ตอนนี้
เนื่องจากที่เป็นคนที่ดู รายการนี้เป็นประจำ ก็ต้องยอมรับตรง ๆ ว่า ความว้าว ที่เคยมีจากตอนแรก ๆ นั้นมันค่อย ๆ หายไป ซึ่งก็น่าจะมาพร้อม ๆ กับ ซีซั่นของ The Mask ที่ยาวนานและมากขึ้นเรื่อยๆ นั่นเอง ก็ไม่ใช่เรื่องผิดแปลกอะไร เพราะ โดยธรรมชาติของมนุษย์นั้น เมื่อหลั่งสาร โดพามีน ไปแล้วครั้งหนึ่ง จะทำให้เกิดความรู้สึกว้าว และก็มีความสุข แต่สิ่งที่ยากกว่านั้นก็คือ การที่จะเกิดความสุขได้เหมือนครั้งแรกนั้น ต้องใช้ โดพามีน ที่มากขึ้นกว่าเดิม เราจึงเห็นได้ว่าเวลาเรา เจอกับเรื่องใดเรื่องหนึ่ง แรก ๆ เราอาจจะ ว้าวกับมัน แต่เมื่อเราเจอมันบ่อยขึ้น ๆ แล้วเราจะรู้สึกเฉย ๆ ไปเอง นั่นมันก็เป็นเพราะปฏิกริยาทางร่างกายของเรานั่นเอง
เช่นเดียวกัน กับคนที่ดู รายการนี้ ก็จะรู้สึกเหมือนกัน ว่า ยิ่งดูแล้ว ยิ่งไม่ว้าว เหมือนตอนแรก ทั้ง ๆ ที่บอกได้เลยว่า ศิลปินที่มาร้องเพลงให้ฟังนั้น ใส่กันแบบสุดติ่งกระดิ่งแมว มากกว่าซีซั่นแรก เยอะมาก ถ้าเทียบชั้นก็ห่างกันหลายขั้นเลยทีเดียว แต่กลับกลายเป็นว่ายิ่งทำมากเท่าไหร่ กลับไม่ได้ช่วยให้ เรทติ้งรายการสูงขึ้นไปจากเดิมเลย
สาเหตุส่วนหนึ่งก็มาจากเรื่อง โดพามีนที่ว่านั่นแหละครับ
1
ต้องบอกก่อนว่าคนดูส่วนมากของรายการนี้ เป็น ฐานคนดูที่เป็นเสมือน แฟนคลับ ก็คือคนที่ดูมาตลอดทุกสัปดาห์นั่นแหละ และคำว่าแฟนคลับ ก็ต้องเป็นคนที่ดูรายการนี้มาอย่างโชกโชนด้วยเช่นกัน จากกลไก ร่างกายที่เกิดขึ้น อย่างที่บอก มันทำให้เรารู้สึกเฉยชาไปกับความว้าว โดยที่คนดูเองก็ไม่รู้ตัว และการที่จะกลับมาทำให้เราสามารถว้าว ได้อีกครั้ง นั่นก็คือ การที่ต้องเพิ่มดีกรี ความบันเทิงของรายการนั่นเอง ซึ่งในส่วนนี้ ต้องบอกว่าทาง Creative รายการทำได้ดีมากๆ เลยนะครับ สรรหา Theme สรรหา ดารา นักร้อง ที่น่าสนใจหลายต่อหลายคนมาขึ้นเวที บางคนก็ทำให้เราว้าว ได้จริง ๆ แต่ก็เป็นเสมือนดาบ 2 คม เพราะ นั่นได้สร้างกำแพงใหม่ ให้ต้องก้าวผ่านไปอีก เพื่อจะทำให้คนว้าว มากขึ้นกว่าเดิม
สุดท้าย เมื่อมาถึงจุด ๆ หนึ่ง ก็ต้องยอมรับกันตามตรงไปว่า ไม่น่าจะดื้อดึง ดึงความรู้สึกคนดูอีกต่อไป เพราะสิ่งที่มันทำได้ง่ายกว่านั้นมาก ๆ นั่นก็คือ ทำให้คนห่างหายจากความรู้สึกแบบนั้นไปก่อน จนแทบจะลืมไปว่า มีอะไรที่ ว้าวแบบนี้ อย่างการพักซีซั่น หรือพักรายการไป และก็รอให้วันหนึ่ง คนโหยหาความรู้สึก แบบนี้ขึ้นมา และกลับมาอย่างสง่าผ่าเผย จะดีกว่า
ลองจินตนาการเหมือน ว่าคุณเป็นผู้หญิง ที่โดนแฟน เซอร์ไพรซ์ ทุกสัปดาห์ดูสิ
แรก ๆ คุณก็คงสนุกกับ การเซอร์ไพรซ์ นี้แหละ แต่พอทำบ่อย ๆ เข้า มันจะกลายเป็นความธรรมดาในที่สุด และสุดท้าย ต่อให้เล่นใหญ่แค่ไหน ก็ไม่รู้สึกเซอไพรซ์อีกต่อไป
แต่มันคงง่ายกว่า ถ้า เปลี่ยนจากการทำเซอร์ไพรซ์ ทุกสัปดาห์ มาเป็น นานทีปีหน เพราะ มันคงจะให้ความรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้ง ที่ได้รับการเซอร์ไพรซ์
จริงๆ เรื่อง นี้ เกิดขึ้นกับในแทบจะทุกเรื่องของคนเราเลยก็ว่าได้ เช่น คู่รักที่อยู่ด้วยกันมานาน จนเบื่อกันในที่สุด หรือ ตอนที่เราเห่อของเล่นใหม่ที่ซื้อมา และพอเล่นไปสักพัก ก็ไม่สนใจ เป็นต้น
เราพบเจอเรื่องแบบนี้ได้เสมือนเป็นเรื่องปกติ แต่เรากลับไม่รู้ตัวว่าเรากำลัง ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น สารแห่งความสุข มักจะหลั่งออกมา และหายไปอย่างรวดเร็วเสมอ และสมองเราก็มักจะต้องการอะไรที่มากกว่าเดิมเสมอ
โดพามีนเปรียบเสมือนสารที่สร้างความสุขให้กับเรา แต่ก็เป็นเสมือนดาบสองคมเช่นกัน ถ้าไม่รู้จักควบคุม จะส่งผลร้ายต่อตัวเอง อย่างคนที่ติดยาเสพติดเป็นต้น เพราะไม่สามารถควบคุมความต้องการของตัวเองได้
ดังนั้นเราควรควบคุม ความสุขให้เกิดอย่างถูกที่ ถูกเวลา ไม่มากเกินไป ไม่น้อยเกินไป ทำให้เกิดแต่พอดี คราวนี้ก็คงจะสุขได้อีก ไปนานๆ
ขอให้บทความนี้ ได้ "ฉุดคิด" กันนะครับ
โฆษณา