[ เรื่องเล่าชมรมวิทย์ SPECIAL ]
Ep.3 : House of Stairs Part II – As above, so below
ความเดิมตอนที่แล้ว : หลังจากเดินตามหลังอาร์ตจนเจอ House of Stairs ดูเหมือนว่าอาคารหลังนี้จะไม่ได้ผ่านเข้าไปง่ายๆ แต่ปริศนาตัวเลือกสองทางก็ไม่ได้ยากเกินความสามารถของพวกเรา ทางที่ต้องไปต่อกลับดูน่าขนลุกมากกว่าเสียอีก ไม่รู้ว่าจะมีอะไรน่ากลัวรออยู่ข้างหน้าอีกหรือเปล่านะ
“Tis true without lying, certain and most true.
That which is below is like that which is above
and that which is above is like that which is below
to do the miracle of one only thing...”
“เอ๊ะ จะว่าไปเสียงประสานพวกนี้เหมือนจะบอกอะไรบางอย่างนะ อาร์ตลองฟังดูสิ”
ฉันโพล่งถามไปแบบนั้นเพราะรู้สึกว่าบทอาขยานที่ได้ยินตั้งแต่ก้าวเท้าลงบันไดมา แท้จริงแล้วเป็นบทกลอนที่ถูกพูดวนซ้ำๆเหมือนมีจุดประสงค์เพื่อย้ำเตือนถึงอะไรบางอย่าง
“As Above, so below... สิ่งที่อยู่เบื้องล่างย่อมเหมือนสิ่งที่อยู่เบื้องบน และสิ่งที่อยู่เบื้องบนย่อมเหมือนสิ่งที่อยู่เบื้องล่าง”
Classical and Uranian Astrology Thailand
“หะ?”
อาร์ตพึมพำเบาๆ จนฉันแทบไม่ได้ยินแต่ก็ยังพอจับใจความได้เลยเผลออุทานเสียงดัง เพราะไม่เข้าใจความหมายของประโยคเหล่านั้น
“ซายน์เชื่อเรื่องเวทมนตร์ไหม”
อาร์ตตอบกลับมาเป็นประโยคคำถาม ถึงแม้รอบตัวจะค่อนข้างมืด แต่เมื่อตาเริ่มชิน ฉันพบว่าทางเดินนี้ก็ไม่ได้มืดสนิทขนาดนั้น ขั้นบันไดที่สร้างมาจากหินส่องประกายระยิบระยับ คงเป็นเพราะแร่ธาตุบางอย่างที่ปะปนอยู่ ฉันกรอกตามองบนให้กับคำถามนั้น นี่นึกว่าเรากำลังอยู่ในแฮร์รี่ พอตเตอร์อย่างนั้นเหรอ
‘แต่ว่าหลังจากที่เจอนกซีเมิร์กกับชายสองหัวเมื่อกี้ ก็ดูเหมือนคงไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้แล้วล่ะมั้ง’
“ไม่เชื่อ... ก็ต้องเชื่อแล้วมั้ยอาร์ต เว้นแต่ว่าเรากำลังฝันอยู่”
‘โอ๊ย’ ฉันหยิกตัวเองสองรอบ เผื่อว่าจะตื่นจากฝันร้ายนี้ แต่ความรู้สึกเจ็บนั้นกลับเป็นของจริง
“เวทมนตร์มีจริงนะซายน์ ในโลกจริง ๆ ของเรานี่แหละ... สิ่งที่อยู่เบื้องบนคือพระอาทิตย์ พระจันทร์ดวงดาว คอยบันดาลให้สิ่งที่อยู่เบื้องล่างซึ่งก็คือโลก มนุษย์ และสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ เป็นอยู่ เกิดขึ้น และหมุนเวียนไป”
“คืออาร์ตกำลังจะบอกว่า ของสองสิ่งที่ดูเหมือนอยู่ตรงข้ามกันอย่างท้องฟ้าและโลก มีความเกี่ยวโยงกันอยู่งั้นเหรอ”
“ใช่...
As above, so below
As within, so without
As the universe, so the soul
ซายน์เคยได้ยินไหม”
ฉันเงียบ ฟังอาร์ตเล่าถึงความรู้ในด้านที่ไม่เคยสนใจมาก่อน สำหรับฉัน ดาราศาสตร์คือศาสตร์ที่ศึกษาปรากฎการณ์ธรรมชาติต่างๆในจักรวาลนอกโลก เป็นความจริงที่ว่าเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในจักรวาลส่งผลกระทบต่อโลกของเราอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นการเกิดกลางวัน-กลางคืน น้ำขึ้น-น้ำลง ที่ได้รับอิทธิพลจากดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ ไปจนถึงการมีอยู่ของวัตถุมวลอัดแน่นยิ่งยวดหรือหลุมดำที่ใจกลางดาราจักรทางช้างเผือกอันไกลโพ้น
แต่โหราศาสตร์นั้นเป็นศาสตร์ที่หาคำตอบมาอธิบายอย่างเป็นเหตุเป็นผลไม่ได้ การเคลื่อนที่ของดวงดาวบนท้องฟ้าจะสามารถบ่งบอกถึงชะตาชีวิตของคนได้อย่างไร ไม่มีความน่าเชื่อถือเอาเสียเลย
‘As the universe, so the soul’
ไม่รู้ทำไม ฉันถึงรู้สึกคล้อยตามกับประโยคที่อาร์ตกล่าวเมื่อสักครู่ เบื้องบนสัมพันธ์กับเบื้องล่าง ภายในสัมพันธ์กับภายนอก จักรวาลสัมพันธ์กับจิตวิญญาณ สองขั้วตรงข้ามที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์กัน
‘จะเหมือนฉันกับเขาหรือเปล่านะ’
“ยังไหวนะซายน์… เราต้องรีบเดินเพราะไม่รู้ว่าทางออกจะอยู่อีกไกลแค่ไหน”
‘ไหวสิยะ! ฉันไม่ใช่คนอ่อนแอนะ’ ฉันส่งสายตามองค้อนไปในความมืด
“ว่าแต่ยังไงต่อนะอาร์ต เรื่องเวทมนตร์เมื่อกี้ เหมือนยังเล่าไม่จบเลย”
ยังไม่ทันได้ตอบคำถาม อยู่ๆเขาก็ชะงักหยุดเดิน มือที่จับอยู่กระตุกจนรู้สึกได้อาจเพราะเจอสิ่งที่น่าตกใจกะทันหัน
“อะไรเหรออาร์ต”
“ไม่รู้นะซายน์ แต่อาร์ตรู้สึกเหมือนมีการเคลื่อนไหวตรงกำแพง รอบๆตัวเรา ความจริงรู้สึกมาสักพักแล้วนะ ซายน์ไม่ได้ยินเสียงเบาๆนั้นเหรอ”
“แล้วอาร์ตคิดว่ามันคืออะไร จะมีตัวอะไรโผล่มาหรือเปล่า”
ฉันถามเสียงแผ่ว ลำพังแค่ความมืดก็ท้าทายความกล้ามากพออยู่แล้ว ตอนนี้ เวลานี้ ฉันไม่ได้ต้องการความตื่นเต้นอย่างอื่นเพิ่มเติม เขาเอื้อมมือไปสำรวจกำแพงอิฐบล็อคด้านข้างแล้วบีบมือฉันเบาๆ
“ไม่น่านะ อาร์ตคอยระวังตลอด เสียงสั่นไหวแว่วออกมาจากอิฐบล็อคพวกนั้น แต่ไม่มีอะไรมากกว่านั้น ซายน์ก็ระวังตัวไว้ด้วยนะ”
“อืม”
ฉันตอบเสียงเบากว่าเดิม ไม่รู้ว่าสิ่งที่อาร์ตเพิ่งบอกช่วยเรียกสติหรือว่าทำให้สติกระเจิดกระเจิงมากยิ่งขึ้น
“ซายน์กลัวเหรอ”
“กลัว... ซะที่ไหนล่ะ นี่ซายน์นะอาร์ต ไม่มีทางกลัวอะไรง่ายๆอยู่แล้ว”
“เหรอครับ”
“อาร์ตกลัวล่ะสิ จับมือแน่นเชียว อาร์ตยังกลัวความมืดอยู่ใช่มั้ย วางใจได้เลย มีซายน์อยู่ทั้งคน”
ฉันได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆดังมาจากคนข้างหน้า แปลกที่ถึงแม้เสียงท่องบทสวดยังดังต่อเนื่องอยู่เหมือนเดิม เสียงขยับข้างกำแพงก็ยังมีอยู่ แต่ความกลัวของฉันกลับลดลงและรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่ฝ่ามือ
“ซายน์ อาร์ตว่าเราน่าจะใกล้ถึงทางออกแล้วนะ”
“ซายน์เห็นอาร์ตพูดอย่างนี้มาสักพักแล้วนะ เดินเท่าไหร่ก็ไม่เห็นใกล้แสงนั่นสักที”
อยู่ๆอาร์ตก็เร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น จนฉันต้องรีบก้าวตามไปแต่ก็ไม่ลืมคอยระวังอันตรายรอบตัวไปด้วย เวลาผ่านไปชั่วอึดใจ เมื่อลงบันไดพ้นโค้งสุดท้ายมา ก็เห็นปลายทางเป็นประตูที่ถูกเปิดแง้มไว้ทำให้แสงลอดเข้ามาเป็นรอยขอบประตู อาร์ตจูงมือฉันวิ่งพุ่งตัวผ่านประตูออกไป แต่แล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นภาพตรงหน้า
“นี่มัน?”
หลังจากที่หยีตาสู้กับแสงสว่างอยู่สักพักจนสายตาเริ่มเห็นชัด ฉันได้แต่ยืนตะลึง ความจริงฉันคิดถึงทางออกไว้ร้อยแปดรูปแบบระหว่างที่เดินอยู่ในความมืด แต่นี่มันผิดคาดไปมาก อาร์ตเองก็ดูตกใจไม่น้อยแต่เขาตั้งสติได้เร็วกว่า
“หึหึ สมแล้วที่เป็นAscending and Descending ของแอชเชอร์ จะขึ้นหรือลงก็เป็นเช่นเดียวกันไม่รู้จบ นั่นสินะ”
ฉันหันไปมองอาร์ต เขาดูสนุกกับการผจญภัยนี้เสียจริง แต่ฉันเริ่มจะขำไม่ออก เราเดินลงไปทางใต้ดิน แต่ทำไมถึงโผล่ออกมายืนบนระเบียงชั้น 3 ได้ล่ะ? ไหนจะชายลึกลับแต่งตัวคล้ายนักบวชสมัยโบราณที่กำลังยืนพิงระเบียงหันหน้ามาทางพวกเราอีก
‘โอ๊ย เจอแบบนี้อีกแล้วเหรอเนี่ย’
“อาร์ต ซายน์งงไปหมดแล้วนะ”
“โลกนี้เต็มไปด้วยภาพลวงตาเนอะซายน์ เหมือนที่นกซีเมิร์กเตือนไง เพราะงั้นต่อไปนี้ต้องระวังให้มากอย่าเชื่อสิ่งที่ตาเห็นง่ายๆ เข้าใจมั้ย”
อาร์ตหันมาอธิบายพร้อมกับรอยยิ้มอ่อนโยน ทำให้ฉันก้มหน้างุดแล้วตอบตัดบทไป
“ซายน์รู้น่า ซายน์ไม่ใช่เด็กแล้วนะ”
‘อย่ายิ้มบ่อยได้มั้ย มันรู้สึกแปลกๆนะตาบ้า’
“ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน”
เสียงเนิบช้าไม่แสดงอารมณ์แต่ชวนให้ขนลุกเช่นเคยดังขึ้นมาจากชายลึกลับ ทันทีที่พูดจบ พื้นด้านหน้าของเขาก็สั่นสะเทือนและยกตัวสูงขึ้นมาจนกลายเป็นแท่น ชั่ววินาทีที่เขาโบกมือเหนือแท่นหินนั้น วัตถุสี่ชิ้นก็ปรากฎ ดูเหมือนจะเป็นจอกน้ำ เหรียญ ดาบ และคทา
ไม่รอดูว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นต่อไป ฉันรีบกระโดดหลบข้างหลังอาร์ตทันที แต่เขากลับยืนเฉยไม่ตกใจกับเหตุการณ์แปลกประหลาดแม้สักนิด พร้อมกับเอ่ยถามชายลึกลับด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“จากสิ่งของเหล่านี้…ท่านคือผู้ใช้เวทย์ใช่หรือไม่ โปรดช่วยชี้ทางให้พวกเราทีว่าจะออกจากที่แห่งนี้ได้อย่างไร”
[ To be continued ]
สวัสดีค่ะทุกคน ❤️
นี่ก็มาถึงตอนที่ 3.2 ของซีรีส์ชมรมวิทย์นอกเวลา ตอนพิเศษ ที่เขียนร่วมกับชมรมศิลป์นอกเวลากันแล้วนะคะ ต่อไปนี้หนทางยังอีกยาวไกล ฝากติดตามเอาใจช่วยซายน์กับอาร์ตกันต่อไปด้วยนะคะ
ขอเชิญอ่านเรื่องราวในอีกมุมมองหนึ่งของ ‘อาร์ต’ ได้ที่เพจ ให้เพลงพาไป หรือคลิกที่ลิงค์ด้านล่างนี้ได้เลยค่ะ ⬇️
References >>
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
