26 ต.ค. 2020 เวลา 03:30 • ปรัชญา
มันคงเป็นเรื่องยากใช่ไหมคะที่จะเปลี่ยนจาก
- คนที่ติดกาแฟ ให้เลิกกาแฟ
- คนที่เคยนอนดึก ให้มาเข้านอนตั้งแต่สี่ทุ่ม
- คนที่ชอบทำงานตลอดเวลา ให้หันมาพักผ่อน
สำหรับเราในตอนแรกมันยากมากเช่นกัน
แต่เราสามารถเปลี่ยนได้หมด เพราะยังไม่อยากตาย
ในระหว่างที่นั่งตรวจร่างกายกับคุณหมอ
ก็ได้ฟังเรื่องราวของ
"คุณมานิต อุดมคุณธรรม"
ถ้าพูดถึงชื่อบางคนอาจจะไมคุ้นเท่าไหร่
แต่ถ้าพูดถึงผลงานของเขา ทุกคนต้องร้อง
"อ๋ออออ" อย่างแน่นอน
เขาคือเจ้าของห้างโรบินสัน
เสื้อผ้า S’FARE และ PJ Jeans
และผู้บริหารโฮมโปร
เขาได้ขายหุ้นโฮมโปรเพื่อมาสร้าง
อสังหาริมทรัพย์โครงการ “สวอนเลค เขาใหญ่”
สวนน้ำธรรมชาติ มีบ่อทะเลสาบถึง 7 แห่ง
มีพื้นที่ของป่า ธรรมชาติมากกว่าคอนโดเสียอีก
เป็นคอนโดที่ทำแล้วไม่ได้กำไร
ถ้าไปกู้แบงก์มาลงทุน ไม่มีใครให้แน่นอน
และต่อให้ขายหมดทุกห้องก็ไม่ได้กำไร ไม่คุ้ม
แล้วอะไรคือเหตุผลในการสร้างพื้นที่แห่งนี้?
อะไรคือจุดเปลี่ยนของเขา ?
จากคนที่บ้างาน หันมาเห็นความสำคัญของธรรมชาติ
การพักผ่อน และรักษาสุขภาพ
คุณมานิตเป็นคนหนึ่งที่ทุ่มเทให้กับงานมากค่ะ
เป็นเจ้าของงกิจการตั้งแต่อายุยังน้อย
และบริหารงานหลายบริษัท
ทุกเวลา ทุกนาที เขามีแต่เรื่องงาน
กินข้าว เข้าห้องน้ำ ก็ยังคิดแต่เรื่องงานเลย
มุ่งมั่นแต่เรื่องความสำเร็จ
แต่แล้ววันหนึ่งเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นค่ะ
อยู่ๆ ล้ม หมดสติกลางที่ประชุม
พอส่งเข้าโรงพยาบาลก็ได้ทราบว่า
เขาป่วยเป็นโรคสโตรก หรือหลอดเลือดสมอง อัมพาตครึ่งตัว
แต่ชีวิตเฉียดตายครั้งนั้น
ทำให้เขาเปลี่ยนแปลงตัวเอง สู้อีกครั้ง
รักษาตัวเอง จนกลับมามีชีวิตที่ปกติ แล้วแข็งแรงกว่าเดิมด้วย
"เราทำธุรกิจได้ ทำไมเราถึงจะบริหารร่างกายเราเองไม่ได้"
และเป็นที่มาของการขายหุ้นโฮมโปรมาสร้างสวอนเลค
คอนโดพักตากอากาศ ที่มีพื้นที่ธรรมชาติเยอะกว่าคอนโดเสียอีก
และแถมยังเป็นคอนโดที่ไม่ได้กำไร
แต่กำไรของเขาก็คือ...
การเป็นผู้ให้ค่ะ ให้ผู้คนได้มีโอกาสอยู่กับธรรมชาติ
ผ่อนคลาย สูดอากาศบริสุทธิ์ เพื่อสุขภาพที่ดี
พอคุณหมอเล่าจบ คุณหมอก็บอกว่า
"เขาเหมือนคุณเลย และโชคดีที่ยังไม่ตายเหมือนคุณด้วย"
และหมอก็ถามว่า
"ถ้าไม่ป่วย คุณจะนึกถึงความสำคัญของสุขภาพเหมือนวันนี้หรือเปล่า"
เราก็เลยตอบกลับไปว่า...
"ถ้าไม่ป่วย ก็คงไม่นึกถึงสิ่งนี้ค่ะ
ตอนนั้นไม่ใส่ใจด้วยซ้ำ ว่าทำไมเราต้องนอนอะไรนักหนา
วันๆ มีแต่คิดว่า ต้องทำงานก่อน ต้องเรียนก่อน
พักผ่อนไว้ที่หลัง อยากมีเวลาเพิ่มก็ลดเวลานอน
แต่เพราะป่วยในวันนั้น เลยทำให้ตอนนี้คิดใหม่ค่ะว่า
สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ การนอนและพักผ่อน"
.
ถ้าให้พูดง่ายๆ มันก็เหมือนกับสุภาษิตที่ว่ากันว่า
.
"ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา"
ชอบคำพูดหนึ่งของคุณมานิตมาก
"คนเราชอบคิดถึงแต่ตัวเลขของผลกำไร ขาดทุน
แต่ไม่เคยสนใจตัวเลขของตัวเราเลย
ตัวเลขของผลเลือด ตัวเลขของคอเลสเตอรอล
เบาหวาน พวกไต เรากลับไม่สนใจเลย
ถ้าเรายังไม่สนใจตัวเรา ถึงเวลาแล้วมันช้าไป... "
แต่ก็ยังถือว่าว่าโชคดีที่คุณมานิตรอดชีวิตมาได้
มีโอกาสได้แก้ไขชีวิต รวมถึงตัวเราด้วย...
โชคดีที่วันนั้นเราป่วย โชคดีที่วันนี้เรายังไม่ตาย
และโชคดีที่เห็นค่าของชีวิตมากกว่าเดิม
แต่...คนเราไม่ได้โชคดีอย่างนี้ตลอดไปใช่ไหมล่ะคะ
ถ้าเราป่วย และไม่ได้โชคดีมีชีวิตต่อแบบนี้ล่ะ
จะเป็นอย่างไร?
ไม่ต้องรอให้เห็นโลงศพ เราจะได้ไม่เสียน้ำตา...
โฆษณา