ช่วงเวลาที่ฉันหายไป😂😂😂

อาจจะโผล่มาทักทายบ้างนะครับถ้ามีเวลา...ช่วงนี้ตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน็อตอยู่ในช่วงฤดูการสรุปบทเรียนแต่ละ project ที่ทำมาตลอดปี

ทำมากมายภาระทั้งหน้าที่การงานและทางสังคมเกือบลืมหายใจ...เง้อออ...ยังไม่ตายเข้างานโน้นออกงานนี้...😂😂😂

งานกฐินก็มา....กับการเป็นผู้ให้ที่ดี

ถวายถนนหินคลุกภายในวัดไปแล้ว 1 เส้น...ก็อย่างว่าล่ะครับชีวิตก็ต้องเดินต่อไปและควบคู่กับการทำงาน

ภาระทางบ้านก็มีนะครับ...กับงานconsultวัสดุขนาดใหญ่มหึมา...ทุกอย่างเร่งรีบปิดจ๊อบให้ทันปีงบประมาณ...ที่ยืดเยื้อจากผลกระทบของ โรคระบาด อยากแบ่งตัวได้เหมือนพยาธิ จัง555+

ก็ยังดีมีอากาศหนาวเป็นตัวช่วยพอได้ผ่อนคลายในช่วงของการเริ่มต้น การทำงานและภาระหน้าที่ทางชีวิตและสังคม

เหนื่อยก็หาอะไรกินบ้างธรรมดาหมูกะทะจะเยียวยาทุกสิ่ง...สู้กันต่อไป

บางทีก็อยากทำชีวิตสโลว์ไลฟ์เหมือนพี่ปั๊กบ้างจังเลย...สู้กันต่อไปถ้ายังมีลมหายใจ

เร็วๆนี้คงได้อำลาตำแหน่งทางการเมืองแล้วล่ะครับ ฝากข้อคิดไว้นิดนึงยามขึ้นอย่าหลง...ยามลงต้องเป็น..จะเห็นชีวิตเอง

ชีวิตไม่ติดกรอบ....นักพัฒนาเดินดิน