24 ม.ค. 2021 เวลา 01:13 • วิทยาศาสตร์ & เทคโนโลยี
ปัญหาลูกโป่งที่ตอบยากมาก
ถ้าเรานั่งรถเมล์ปรับอากาศที่ติดไฟแดงอยู่ตรงสี่แยก แล้วข้างหน้าเรามีเด็กคนหนึ่งนั่งถือลูกโป่งไว้ในมือ (เป็นลูกโป่งอัดแก๊สแบบลอยได้ที่พบเห็นทั่วไปตามงานวัดสมัยก่อน) พอไฟเขียวรถเมล์ก็เร่งทะยานออกตัวไปข้างหน้า
ในขณะที่รถเมล์พุ่งไปข้างหน้า ตัวเราก็เซถอยไปข้างหลังจนติดเบาะพนักพิง ถามว่าในขณะที่รถเมล์ทะยานออกตัวนั้น ลูกโป่งในมือเด็กจะเคลื่อนที่อย่างไร เนื่องจากเป็นรถเมล์ปรับอากาศจึงไม่มีลมตีมาจากข้างนอกรถ
คำเฉลยคือ ลูกโป่งจะเซมาทางด้านหน้าทิศทางเดียวกับที่รถวิ่ง!
2
ตอนแรกผมคิดว่ามันน่าจะเซไปทางด้านหลังเหมือนกับสิ่งของอื่นๆบนรถ แม้แต่ตุ๊กตาที่ห้อยไว้ตรงกระจกหน้ารถยังเอียงมาทางด้านหลังเลย
ผมคิดหาสาเหตุไปต่างๆนานา
หรือสาเหตุจะเกี่ยวกับแก๊สในลูกโป่ง หรือเป็นเพราะเชือกที่ผูกลูกโป่งไว้ หรือจะเกี่ยวกับรูปร่างของลูกโป่ง
ตัวแปรที่น่าสงสัยมีมากมายเต็มไปหมด แต่ไม่รู้ว่าอะไรเป็นสาเหตุจริงๆ
การที่คนเรามองข้ามสิ่งสำคัญไปได้? ทั้งที่มันสำคัญ บางทีอาจเพียงเพราะเราไม่รู้ว่ามันเป็นสิ่งสำคัญก็ได้
คำอธิบายต้องย้อนกลับไปตอบก่อนว่า ทำไมลูกโป่งถึงลอยได้ ?
หลายคนคงรู้ว่าลูกโป่งลอยได้เพราะมันมีความหนาแน่นน้อยกว่าอากาศ แต่หากถามต่อว่า แล้วทำไมของที่มีความหนาแน่นน้อยกว่าอากาศถึงลอยได้ล่ะ
นั่นเป็นเพราะอากาศบนโลกเราไม่ได้อย่างกระจายอยู่อย่างสม่ำเสมอ
แรงโน้มถ่วงโลกดึงดูดให้อากาศลงมากองอยู่บนพื้นโลกมากกว่าบนภูเขาสูงๆ ทำให้อากาศบนพื้นโลกหนาแน่นและมีความดันสูง ในขณะที่อากาศบนยอดดอยเบาบางและมีความดันต่ำ
2
ความแตกต่างของความดันนี่เองเป็นเหตุให้ลูกโป่งใส่แก๊สลอยได้
อากาศด้านล่างลูกโป่งมีความดันสูงกว่าอากาศด้านบนทำให้มันดันลูกโป่งลอยขึ้น จริงๆแล้วแรงดันนี้มีค่าน้อยมากแต่เนื่องจากลูกโป่งนั้นเบาหวิวจึงถูกดันให้ลอยขึ้นได้อย่างสบาย
กลับมาที่ลูกโป่งในรถเมล์
คำอธิบายของเรื่องนี้คือ ในขณะที่พขร.เหยียบคันเร่ง ทุกอย่างในรถรวมทั้งตัวเราล้วนเซมาทางด้านหลังรถเหมือนกันหมด และมีบางอย่างที่เรามองไม่เห็นก็ถอยไปข้างหลังรถเช่นกัน
นั่นคืออากาศรอบๆลูกโป่ง
1
ที่มา : http://www.physicsexperiment.co.uk/content/helium.html
อากาศนี่เองคือปัจจัยสำคัญบางอย่างที่ถูกมองข้ามไป
ในขณะที่รถออกตัว อากาศในรถเซถอยไปกองอยู่ทางด้านหลังรถมากกว่าด้านหน้า ทำให้ด้านหลังรถมีความดันอากาศสูงและดันลูกโป่งให้เอียงมาทางด้านหน้า!
2
ชีวิตคนเราอาจเป็นเหมือนโจทย์ปัญหาที่มีตัวแปรมากมายเต็มไปหมดจนบ่อยครั้งเราเผลอมองข้ามปัจจัยสำคัญไปได้
น่าเสียดายที่ของบางอย่างก็เหมือนอากาศเพราะถึงจะสำคัญและอยู่ข้างหน้า
เรากลับมองไม่เห็นมัน
โฆษณา