โตขึ้นน้องจะรู้
ว่ายากยิ่งกว่าหาผัวดีๆ
คือหาทำเลค้าขายดีๆ
ยากยิ่งกว่าสอบเข้ามหาวิทยาลัยดีๆ
คือการมีอาชีพการงานดีๆ
โตขึ้นน้องจะอึ้งว่า
พ่อแม่เราเอาเงินที่ไหนมาเลี้ยงเรา
ขนาดเราเงินเดือน3หมื่น
ยังไม่พอจะให้พ่อแม่ได้เลย
โตขึ้นน้องจะเข้าใจ
ว่าโซดาขวดละ100
ในผับที่น้องไปแพงขนาดไหน
น้องจะเริ่มสงสัยว่า
แม่คนเดียวทำไมเลี้ยงลูก
3-4คนได้จนเรียนจบ แต่ลูก3-4คน
เรียนจบจนมีงานทำหมดแต่ไม่มีใคร
เลี้ยงดูแม่ได้สักคนเดียว
โตขึ้นน้องจะเข้าใจ
ว่าทำไมแม่ต้องทำงานหนัก
วันหยุดไม่ได้พัก ค่ำมืดยังไม่ได้กินข้าว
น้องจะรู้ว่าเขาทำ...เพื่อใคร
วันนึงน้องจะคิดได้
ว่าชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย
เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขที่สุดแล้ว
เพราะมีคนหาเงินให้ใช้
เรียนไปเที่ยวไปไม่ต้องคิดอะไร
วันนึงน้องจะรู้
ว่าคุณค่าของชีวิต
ไม่ได้วัดกันที่โทรศัพท์เครื่องใหม่
หรือกระเป๋าแบรนด์เนม
แต่มันวัดกันที่ความรับผิดชอบ
และสามัญสำนึก
วันนึงน้องจะรู้ว่า
คนที่ร่ำรวยที่แท้จริง
คือคนที่เลี้ยงดูพ่อแม่ได้
ไม่ใช่คนที่สามารถจ่ายค่าเหล้า
ขวดละ5พันโดยไม่เสียดาย
วันที่พ่อแม่ตาย...
วันนั้นแหละคือวันที่โลกนี้
ไม่มีใครรักน้องจริงหลงเหลืออยู่อีกแล้ว!!
เมื่อก่อนร้องเรียกหาแต่ผัวในโซเชี่ยล
วันนึงน้องจะเรียกร้องหาแต่พ่อแม่
ที่ไม่มีวันหวนกลับคืนมาได้
แม่ขายแกงได้วันละไม่ถึงพัน
เลี้ยงลูกจนเรียนจบมีงานทำมาได้
ลูกเงินเดือน2-3หมื่น กลับเลี้ยงดูแม่ไม่ได้
วันนี้บทความนี้
น้องอ่านแล้วอาจจะไม่เข้าใจ
สักวัน....ที่คิดได้ จะเข้าใจมันดี
#คนเก่งคือคนที่เลี้ยงดูพ่อแม่ได้
สิริทัศน์ สมเสงี่ยม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
