เคยฟังเรื่องเล่าเกี่ยวกับลิงมั๊ยครับ?
ลิงฝูงใหญ่ออกไปหาผลไม้กินเพื่อยังชีพ ผลไม้ชนิดนี้มันมีอยู่ดาดดื่นในป่าใหญ่ แต่วิธีการกินผลไม้ที่แสนอร่อยนี้ไม่ได้ง่ายนัก
พวกมันใช้วิธีการเขย่าต้นผลไม้นั้นจนผลร่วงหล่นบนพื้นทราย แล้วจึงค่อยหยิบมันขึ้นมา ใช้มือปัดเอาทรายออกจากผลไม้ ซึ่งใช้เวลาพอสมควรกว่าจะได้ลิ้มรส
พวกมันทำกันอยู่อย่างนี้มานานแสนนานตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายาย กลายเป็นธรรมเนียมปฏิบัติ
จนมาวันหนึ่ง มีลิงตัวหนึ่ง แหกกฏแห่งลิงหมู่มาก ไม่ยอมทำตามวิธีเดิม แบบเดิมๆ
มันหยิบผลไม้ดังกล่าวหนึ่งผล เดินไปที่สระน้ำจืดแถวๆนั้น แล้วก็จุ่มผลไม้นั้นลงไปแกว่งในน้ำจืด ใช้เวลาแป๊บเดียวก็สามารถเอาผลไม้มากินได้
จากนั้น บรรดาพวกพ้องลิงของมันต่างก็พากันมาทำตาม กลายเป็นวิถีชีวิตใหม่ของพวกมัน ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
นิทานเรื่องนี้ทำให้ผมนึกถึงคนบางคน คนกลุ่มน้อย
เขาเหล่านี้เป็นเหมือนพวกแหกกฏ ทำอะไรก็ไม่เข้าพวกพ้องกลุ่มใหญ่
พวกเขาเหล่านี้คิด ทำ ทดลองอะไรบางอย่าง ที่ทำให้คนส่วนใหญ่รู้สึกว่า ไม่เห็นด้วย แปลก แยก แตกต่าง
และก่อกวนความรู้สึกลึกๆในใจของพวกเราทุกคนที่อยู่ในกระแสสังคมปกติ
ที่ยอมทำตามกฏเดิมๆมาตลอด
เพราะเหตุผลเดียวก็คือ... ทำตาม หรือเลือกจะไม่ทำ เพราะไม่อยากจะแตกต่าง ไม่อยากจะถูกมองว่าเป็นคนล้มเหลว
และถ้าเราทำแตกต่างเมื่อไหร่ ผู้คนรอบข้างเราจะกีดกันและไม่ยอมรับเราเป็นพวกพ้อง
ผมรู้จักรุ่นน้องหลายคน ที่เลือกจะสานฝัน ฝันของเขาคือ การได้เป็นนักบินแอร์ไลนส์ ออกไปท่องโลกกว้าง มีชีวิตที่ดีขึ้น และมีความสุขในงานที่ใฝ่ฝัน
พวกเขาเหล่านี้ วางแผน ลงมือทำตามฝัน ทีละก้าว ทีละขั้น ทีละตอน
ท่ามกลางกระแสในแง่ลบเกี่ยวกับโอกาสแห่งการได้งานที่ดูเหมือนจะไม่เป็นใจให้ก้าวเดินต่อไป แต่พวกเขาเหล่านี้...ที่เป็นส่วนน้อย...กลับเลือกที่จะเดินทางต่อไป ไม่หยุดกลางคัน
ผมเฝ้าถามตัวเองมาตลอดว่า ทำไมพวกเขาจึงยังคงไม่เปลี่ยนใจ ไม่ถอดใจ ไม่ไหลไปตามกระแสความคิดของสังคมในช่วงนี้
จากการพูดคุย และจากการเฝ้าสังเกตุน้องๆเหล่านี้ ที่ทำให้น้องๆเหล่านี้แตกต่างจากกระแสสังคมก็คือ
ความมุ่งมั่นในเป้าหมายที่วางไว้ ไม่สั่นคลอนต่อกระแสสังคมที่ตีกลับในทางลบ
ผมถามน้องๆเหล่านี้ว่า ทำไมยังคงเดินหน้าต่อไป?
คำตอบที่ผมได้รับคือ..... การวางแผน ลงมือ และเตรียมตัวให้พร้อมที่สุดสำหรับโอกาสที่กำลังมาถึงในไม่ช้า โอกาสที่น้องๆเหล่านี้ลงมือสร้างขึ้นมาเอง ทีละนิด ทีละน้อย มิใช่ฝันลมๆแล้งๆเหมือนในกระแสสังคมที่คาดหวังความสำเร็จเพียงชั่วข้ามคืน
พวกเขาเหล่านี้ ผ่านการคิด พิจารณา จนตกผลึกในความคิดไปแล้ว
พวกเขาเหล่านี้ มองเห็นเป้าหมายของพวกเขาได้ชัดเจนและมั่นคง
ทุกวัน พวกเขาเหล่านี้เฝ้าเพียรพยายาม ในทุกวิธีที่จะทำตัวเองให้เป็นหนึ่งในคนที่ดีที่สุดที่จะได้รับโอกาส
น้องๆเหล่านี้ก็เหมือนลิงตัวนั้น ที่กล้าหาญพอจะคิดต่าง เอาผลไม้ไปล้างในน้ำจึด ได้ทานผลไม้แสนอร่อยเพียงแค่คิดต่างไปจากเดิม และลงมือทำโดยไม่ลังเล ถึงแม้ผู้คนรอบข้างจะไม่เห็นด้วยก็ตาม
สำหรับบางคนที่กำลังสั่นคลอนกับความคิดในตอนนี้ ลองทบทวนให้ดีๆว่า ความพยายามที่ให้กับฝันของเรานั้น มันมากพอหรือไม่ มันยังมีอะไรที่ยังไม่ได้ทำ วิเคราะห์ตัวเอง ไม่ใช่ไหลไปตามกระแสสังคม
มีผู้รู้เคยเล่าว่า ในตรงกลางที่เป็นตาของพายุนั้น ลมช่างสงบเหลือเกิน
ลองเป็นคนคิดต่างที่กล้าเดินทางฝ่ากระแสอากาศปั่นป่วนเพื่อเข้าไปหาตาของพายุดูสักทีมั๊ยครับ ?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
