บันทึกการเดินทาง : นั่งรถไฟไปหาจักรพรรดิ
จากเมืองหรูเซี่ยงไฮ้สู่เมืองหลวงเก่าลั่วหยางและ ซีอาน
ตอนที่ 2 รถไฟจะไปลั่วหยาง
9 มกราคม 2562
เมื่อสอบวิชาสุดท้ายเสร็จ ฉันและเพื่อน ก็ถึงสถานีรถไฟเมืองเซี่ยงไฮ้แบบไม่สายนะคะ
นี่ถือเป็นการนั่งรถไฟตู้นอนครั้งแรกในชีวิตของฉันเลย
เมื่อถึงเวลา 18.36 น. รถไฟก็ออกจากชานชาลาแบบไม่สายเลยแม้แต่นาทีเดียว
รถไฟที่ไปลั่วหยางเป็นตู้นอนห้องละ 6 เตียงค่ะ ด้านหนึ่งจะมี 3 เตียงบน กลาง ล่าง หน้าห้องจะมีเก้าอี้เล็กๆไว้พอนั่งเล่นๆได้
ภายในรถไฟก็จะประมาณนี้ (ขออภัยเรื่องรูปถ่ายด้วยค่ะ ทีแรกไม่ได้ตั้งใจจะถ่ายมาเขียนเล่าเรื่องแบบนี้😂)
เนื่องจากฉันได้นอนเตียงกลาง ฉันจึงหลบมานั่งอ่านหนังสือเล่นที่เก้าอี้ริมหน้าต่างก่อน
ระหว่างที่ฉันอ่านหนังสืออยู่ก็มีคนจีนแวะเวียนมาพูดคุยด้วยเรื่อยๆ
พี่คนแรกเป็นผู้ชายเดินทางคนเดียวจากเซี่ยงไฮ้ กลับบ้านที่ลั่วหยางค่ะ เมื่อเค้ารู้ว่าฉันกับเพื่อนไปเที่ยวลั่วหยางในเดือนมกราหน้าหนาวแบบนี้ เขาเลยบอกว่า ฉันสองคนใจกล้ามากที่มากันเองแบบนี้ พี่เค้าเพิ่งโทรไปหาแม่ที่บ้าน จึงได้รู้ว่า ลั่วหยางตอนนี้หิมะตกหนักมาก รถโดยสารแทบไม่วิ่งกันแล้ว ตอนนั้นฉันก็ใจหล่นไปตาตุ่มแล้วค่ะ แม้จะเช็คสภาพอากาศล่วงหน้ามาแล้วก็ตาม แต่เมื่อคนท้องถิ่นพูดแบบนี้ก็เริ่มใจเสีย แต่จะเปลี่ยนใจกลางทางก็ไม่ได้อยู่ดี ต้องเดินหน้าไปให้เห็นกับตาตัวเองเท่านั้น
พอพี่คนแรกไปนอนก็มีพี่คนที่สองมานั่งคุยนั่งเล่นโทรศัพท์ตรงข้ามฉันค่ะ พี่คนนี้เดินทางมากับแฟน กลับบ้านที่ลั่วหยางเหมือนกัน คุยมาถึงตรงนี้พี่อีกคนที่นั่งอยู่ที่เตียงก็พูดขึ้นมาว่า ฤดูนี้ 90% คือคนจีนกลับบ้านแน่ๆค่ะ เพราะบริษัทเริ่มหยุดงาน เตรียมฉลองตรุษจีนกันแล้ว พร้อมกับเตือนว่า ฉันห้ามตกรถไฟในขบวนต่างๆระหว่างทริปนี้เด็ดขาด เพราะการหาตั๋วใหม่ไม่ง่ายอย่างที่คิด เนื่องจากคนจีนอยู่ในช่วงเดินทางกลับบ้านกันทั้งนั้น
เมื่อถึงสี่ทุ่ม บนรถไฟจะปิดไฟทางเดินค่ะ เพื่อให้พวกเราได้นอนพักผ่อนกัน ฉันจึงต้องพับหนังสือแล้วปีนขึ้นไปบนที่นอนของตนเอง จนกว่าจะถึงปลายทางตอนตี่สี่ในเช้าวันรุ่งขึ้น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
