ผมมันพวกสายลุย..!!อยากทำ ทำเลย เจ๊งปุ๊ป..!! รีบขายของทิ้งปั๊ป...!!แบบนี้ครับ....!!!
"เรื่องการเจ๊งมันเป็นของคู่กันของธุรกิจ"
Photo :pixabay.com
มาต่อกันครับกับธุรกิจแมวเก้าชีวิต (ภาคพิเศษตอนจบ)ของคุณอาร์ท ทำธุรกิจอย่างไรให้เจ๊ง..!!
คุณอาร์ทเล่าว่าสำหรับผม ไม่มีหรอกครับ Business Model Canvas หรือ Business Plan สายวิชาการเหมาะอยู่ในห้องแอร์ครับ ผมมันพวกสายลุย อยากทำ ทำเลย เจ๊งปุ๊ป รีบขายของทิ้งปั๊ป แบบนี้ครับ....😂🤣
ดังนั้นบทความชุดนี้ ไม่มีทฤษฎีสวยหรู ไม่มีคำคมปลุกใจสวยงาม มีแต่ความเป็นจริงอันเจ็บปวดรวดร้าว ที่พยายามถ่ายทอดออกมาให้ขำขันที่สุด เท่าที่เป็นไปได้ครับเข้าเรื่องกันเลยครับ ธุรกิจที่เจ๊งต่อไปคือ
✅ ธุรกิจร้านเครื่องใช้ไฟฟ้า ตัวนี้เจ๊งไปสองสาขา เจ็บหนักสุดเลยครับ สาขาละเกือบล้านบาท เรื่องมันเริ่มที่ว่า ตอนผมย้ายมาทำธุรกิจที่อุดรแล้ว ผมก็ทำร้านตู้แช่มือสองไปชิวๆร้านนึง ทีนี้ ก็มีคนแนะนำว่า ลองไปกู้เงิน SME Bank ดูสิ เผื่อผ่าน ได้มีเงินหมุน อ่ะ ผมก็ลองไปติดต่อดู เจ้าหน้าที่ก็ขยันเกิ๊น ช่วยเราดีชิบเป๋ง แต่ SME Bank คือ หน่วยงานของภาครัฐ ยื่นกู้ที เอกสารเป็นปึก ราวๆ 3 ลังเบียร์ได้ ผมทำเอกสารจนคล่องเลยอ่ะครับ
ทีนี้ผ่านแล้วยังไม่ได้เงินนะครับ เงินกู้มาตามนโยบายรัฐ ตอนนั้น ก็เหมือนลงคิวรอเงินไว้ จนผมลืมไปเลยอ่ะ เจ้าหน้าที่ท่านเดิมก็โทรมาบอกวงเงินได้แล้วนะ ได้มา 2 ล้านเต็ม ผมก็เอาวะ เห็นคนอื่นทำร้านเครื่องใช้ไฟฟ้ากัน ทำไมเราจะทำไม่ได้ เลยขยายไปลงต่างอำเภอ 2 อำเภอ สาขานึงใช้เงินไปราวๆ 1 ล้านบาท ก็พอดีเงินที่ได้มา จ้างเซลล์รูปหล่อมาคน มันเป็นพระเอกหมอลำเก่า พูดจาที แม่ยกชูแบงค์ร้อยสลอน 5555 ให้เซลล์วิ่งดูแลสองสาขานี้
ร้านของคุณอาร์ท
ถึงจุดนี้ ผมมามองย้อนกลับไป คือประมาทครับ ขยายสาขาโดยไม่ใช่สินค้าหลักตัวเองแท้ๆ พอเข้าไปในธุรกิจนี้ สิ่งที่สำคัญคือ สายป่าน กับการให้ผ่อนครับ ร้านเครื่องใช้ไฟฟ้าตามอำเภอ อยู่กันได้ เพราะให้ผ่อนแบบบัตรใบเดียวครับ สายป่านยาวๆ ตามเก็บเงินกันไป ซ่อนดอกเบี้ยแพงๆไว้ กินดอกนิ่มๆ
ส่วนร้านผมเน้นขายสด ถูกกว่า แต่ลูกค้าไม่มอง ลุกค้าวิ่งหาเงินผ่อนก่อน ยอดขายเราน้อยครับ แค่พอพยุงร้านไว้ได้เฉยๆ พอผ่านไปได้ 6 เดือน เซลล์ลาออกครับขอไปร้องหมอลำตามเดิม ตัวผมเองก็พยายามหนักมาก วิ่งงานทั้งร้านตู้แช่ ร้านเครื่องใช้ไฟฟ้า 2 สาขา ร้านกาแฟ และร้านคั่วไก่อีก สุดท้าย ทนยื้อไม่ไหวครับ ไม่กำไร เลยปิดตัวลง เอาของมาเซลล์โละราคาทุนครับ ก็เจ็บเข้าเนื้อไปครับงานนี้
สรุป : เห็นช้างขี้ อย่าขี้ตามช้าง มันไม่มีทางที่เราจะทำสำเร็จได้ทุกอย่าง เราต้องประมาณตนเองและกำลังตนเองเสมอครับ
✅ร้านอาหารคั่วไก่ ร้านนี้มันส์สุดในการทำธุรกิจผมเลย อาจเพราะทำได้นานถึง 1 ปี ก่อนเจ๊ง และตัวเองได้ลงไปทำเองอย่างเมามันส์ 5555 เรื่องร้านนี้เริ่มตอนผมกู้เงินผ่านกับ กสิกร ซึ่งทางกสิกรให้โอดีมาผมก็คิดว่า หาเงินเพิ่มอีกทางยังไงดี เราทำร้านตู้แช่ ร้านเครื่องใช้ไฟฟ้า ร้านเสื้อผ้า ร้านกาแฟแล้ว เอาวะ ลองทำร้านอาหารดูอีกสักรอบละกัน
หลังจากเคยเจ๊งมาแล้วตอนทำร้านอาหารเกาหลีช่วงทำงานประจำ ก็เลยข้อมูล ลงพื้นที่ในเมืองอุดร เออ สิ่งที่เมืองนี้ไม่มี คือ ร้านคั่วไก่แบบอร่อยๆ ไปตระเวนชิมมา ได้แค่รสชาติแบบร้านตามสั่งทั่วๆไป จังหวะนั้น เพื่อนในเฟสคนนึง ทำร้านคั่วไก่แล้วดังขึ้นมา ชื่อ ร้านคั่วไก่แสนสะท้าน ผมเลย เฮ้ย นี่แหละ ตอบโจทย์ เลยไปติดต่อขอซื้อแฟรนไชส์แต่จริงๆ เค้าก็ยังไม่พร้อมขาย เพราะทำแค่สาขาตนเองอยู่
ผมก็เสนอในแนวกึ่งๆใช้ชื่อร่วมกัน จริงๆตอนนี้ผมน่าจะฉุกคิดก่อนว่า สาขาหลักยังไม่พร้อมเลย เราน่าจะดูท่าทีไปก่อน แต่คนมันเร็วอ่ะครับ คิดปั๊ปทำปุ๊ป เดือนนึง พร้อมขายแบบนี้ครับ ผมเซ็นสัญญาคร่าวๆเสร็จ ส่งพ่อครัวลงไปเทรนที่สาขาหลักเค้า เอารถไปต่อเติมเป็นป้ายไฟใหญ่โดดเด่นมาก จะขายแนวสตรีทฟู้ดเต็มที่
รถ food truck คั่วไก่แสนสะท้าน
ติดต่อขอพื้นที่ถนนข้างร้านเจ๊ที่รู้จักขายฟรีๆ สองวันแรก ขายถล่มทลาย วันละเกือบ 2 หมื่นบาท ขายไปไม่กี่วัน เจ๊ขอร้องให้ย้ายหาที่ใหม่ เพราะว่า ขายดีจัด คนขวางทางเข้าร้าน ผมเลยหาที่ใหม่เป็นฟุตบาทตามเดิม แต่ที่นี่เสียค่าเช่า แต่ทำเลดีมาก ผมก็มาปักหลักขายตรงนี้ได้ราวๆ 3-4 เดือนได้ครับ
ลูกค้าก็เริ่มติด แต่การขายอาหารข้างถนน ก็ลำบากเรื่องการเตรียมของ ผมต้องไปหาเช่าบ้านหลังนึง ให้พวกพ่อครัวอยู่ และไว้เตรียมของ ก็กลายเป็นเสียค่าเช่าสองต่อ แต่ยังพอมีกำไรอยู่ครับ ขายก็เฉลี่ยวันละ 150-200 ชามยอดต่อวันราวๆ 7000-10000 บาท ใช้พ่อครัว 2 คน เด็ก 2 คน หักลบแล้ว ก็กำไรครับ แล้วหน้าพายุก็มา อุดรนี่ ตอนพายุเข้าเหมือนเราอยู่ริมชายฝั่งเลยนะครับ ช่วงพายุนี่แรงมาก ตกได้ตกดี ตกทุกวี่ทุกวัน แล้วมันชอบตกตอน 4-6 โมงเย็นนะ เวลากำลังจะตั้งร้านขายของเลย มันตกจนเดือนนึงได้เปิดขายแค่ 10 วันน่ะ ผมเลยตัดสินใจ เอาวะ ขอขึ้นไปอยู่ตึกแถวละกัน อย่างน้อยยังพอได้ขายช่วงหน้าฝน
พอหาที่ได้ ก็ย้ายครัวจากบ้านเช่ามาลงที่ตึกแถว แต่ค่าเช่าตึกแถวในเมือง มันราคาสูงพอควร แต่ตอนนั้นเราคิดว่า เราไปไหว และผมตัดสินใจขยายไปฟู้ดคอร์ทของยูดีทาวน์ โซนช็อปปิ้งใจกลางเมืองด้วย เป็นล็อคเล็กๆในฟู้ดคอร์ท ใช้ครัวหลักจากตึกแถว แยกพ่อครัวเป็น 2 ทีม ใช้รถคันเดิมไปขายที่ฟู้ดคอร์ท แต่ผมมองภาพฟู้ดคอร์ทนี้ผิดมหันต์ ฟู้ดคอร์ทนี้ ขายดีคือกับแกล้มเหล้าเบียร์ครับ
ร้านคั่วไก่แสนสะท้าน
ตกเย็นคนมานั่งชิวเบียร์เต็มลาน เราก็พยายามยื้อไว้ จนในที่สุด ไม่ไหว 6 เดือน ต้องประกาศเซ้งร้านในฟู้ดคอร์ทต่อ ก็มีคนมาเซ้งต่อทันที โชคดีไป แต่ที่แสบคือ ยูดีทาวน์ดึงเรื่องเงินมัดจำมากครับ ไม่ยอมคืน กว่าจะได้คืน ต้องไปตามเอาเกือบปีนึงถึงจะได้ กลับมาที่ร้านหลักตึกแถว พอเราย้าย กลายเป็นลูกค้าไม่ได้ย้ายตาม ลูกค้าบางส่วนไม่รู้ว่าเราย้าย และก็เริ่มมีปัญหากับสาขาหลักแฟรนไชส์ที่ กทม เค้าเริ่มไม่ส่งวัตถุดิบสำคัญให้เรา นั่นคือ เส้นใหญ่ที่สั่งทำพิเศษไว้คั่วไก่ พอของไม่มาจาก กทม เราต้องแก้ปัญหาโดยหาของในพื้นที่มาแทน
ไปหาตามทุกตลาด เอาทุกยี่ห้อมาลองทำดู ก็ได้ใกล้เคียงสุด แต่รสชาติมันเปลี่ยน ตอนนั้นลูกค้าเก่าๆจะรู้เลยว่ามันเปลี่ยน บ่นให้ผมฟังตลอด เราก็พยายามปรับปรุงรสชาติ แก้ไขให้ดีที่สุด มาเจองานหนักอีก พ่อครัวหลักลาออกจะไปตามหาฝัน ด้วยการเป็นดีเจเปิดแผ่น แม่จ้าววว....จะมาติสอะไรตอนนี้
ผมปรับร้านใหม่หมด ย้ายตัวเองมานอนบนร้าน เข้าครัวลงมือทำเอง ให้น้องสาว กับแม่มาช่วยหน้าร้าน ลูกน้องมามั่งไม่มามั่งก็ทำกันเอง ถูไถกันไป ประคองให้ถึงที่สุด แต่ร้านอาหาร พอตกลงแล้วมันรูดยาวเลยครับฟื้นไม่ขึ้น จนมาอยู่ตึกครบ 1 ปี ตัดสินใจปิดร้าน ขายของทิ้งเกือบหมด กลับมาอยู่ร้านตู้แช่ตามเดิมครับ ก็เลือดอาบพร้อมกับหยาดเหงื่อที่ลงไปครับ
สรุป : ทำร้านอาหาร วัตถุดิบหลักต้องคอนโทรลให้ได้อย่าให้ขึ้นอยู่ในมือคนอื่น พอมีปัญหาแล้วรสชาติอาหารเราจะเปลี่ยนทันที
📌 เป็นอย่างไรบ้างครับได้อ่านประสบการณ์เจ๊งของคุณอาร์ทแล้วเชื่อว่าหลายๆท่านคงเคยผ่านเรื่องเหล่านี้มาบ้าง
"ล้มแล้วลุกครับ หัวใจยังเต้นอยู่"
📌ขอบคุณทุกไลค์ ทุก follow ทุกคอมเม้นท์ และผู้อ่านทุกๆท่านทั้งที่ติดตามและไม่ติดตามนะครับ
ทุกไลค์คือกำลังใจ ❤️
#ลุงแมน
ขอบคุณ
คุณอาร์ท (สำหรับข้อมูล)
ปล.เรื่องราวของคุณอาร์ทยังมีอีกครับไว้คราวหน้ามาดูกันจะเป็นเรื่องอะไร คอยติดตามนะครับ 😁
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
