1 ก.พ. 2019 เวลา 12:56 • สุขภาพ
ซาลาเปา จุดเริ่มต้น จากกลอุบาย | By Little Man
“การฆ่าคนเพื่อให้ได้มาซึ่งศีรษะ คงจะไม่ใช่เรื่องที่ยากสักเท่าไรสำหรับแม่ทัพฝีมือดีที่ชื่อ ขงเบ้ง แต่การเลือกที่จะไม่ฆ่านี้เอง จึงนำมาซึ่ง ขนมนึ่งทรงกลมสีขาว ที่ชื่อ ซาลาเปา”
Credit : Tublee
หากพูดถึง ราชาแห่งวงการติ่มซำ
ที่มีแป้งขาวเนียนนุ่ม จนอยากจะไปหนุนแทนหมอน
เชื่อว่าทุกท่านคงจะนึกถึง ‘ซาลาเปา’
และ ร้านซาลาเปา ชื่อดังในประเทศไทย
ก็คงจะหนีไม่พ้น
ซาลาเปา ไต้แป๊ะ ย่านเยาวราช
ซาลาเปา นพเก้า ย่านประดิพัทธ์
ซาลาเปา ต้นไหม ย่านประชานิเวศน์ 3
ซาลาเปา คุณเอี๊ยว ย่านสี่พระยา
หรือแม้แต่
ซาลาเปา วราภรณ์ ก็ตาม
แต่ถ้าหากพูดถึงจุดเริ่มต้นของแป้งนึ่งสีขาวที่ชื่อ ซาลาเปา นั้น
คงต้องย้อนเวลากลับไปในประเทศจีน เมื่อปี ค.ศ.225
ขณะนั้นมีชนพื้นเมืองทางใต้ซึ่งเรียกตนเองว่า
‘พวกหนันหมัน’ (南蛮)
พวกหนันหมัน นั้นชอบก่อความวุ่นวายโดยมักจะยกทหาร เพื่อมาโจมตีอาณาจักรเสฉวนอยู่บ่อยครั้ง
ครั้งหนึ่ง หัวหน้าเผ่า ที่ชื่อว่า ‘เบ้งเฮ๊ก’
ได้ยกทัพมา หวังที่จะพิชิตอาณาจักรเสฉวน ให้จงได้
แต่การจะพิชิตอาณาจักรนี้ของ เบ้งเฮ๊ก นั้น
คงเปรียบเหมือนกับ การเข็นครกขึ้นภูเขา
โดยความยากก็คือ จะต้องผ่านด่านแม่ทัพผู้เก่งกาจ
ที่มีนามว่า ‘ขงเบ้ง’
เบ้งเฮ๊ก พยายามยกกองทัพมาหลายต่อหลายครั้ง
หาสารพัดวิธี และวางแผนอย่างละเอียดอ่อน
เพื่อหวังจะตีฝ่าด่านกองทัพของ ขงเบ้ง ให้ได้
ความพยายามอยู่ที่ไหน
ความสำเร็จอาจจะไม่ได้อยู่ที่นั่นเสมอไป..
ยิ่ง เบ้งเฮ๊ก พยายามสู้รบกับ ขงเบ้ง บ่อยครั้งมากเท่าไร ผลลัพธ์สุดท้ายก็จบด้วยความปราชัยในทุกที
สุดท้ายแล้ว
เบ้งเฮ๊ก จึงได้ยอมศิโรราบ แต่โดยดี
เพราะเขารู้ว่า ตัวเขาเองไม่อาจจะพิชิตอาณาจักรนี้ได้ ถ้ายังมีแม่ทัพที่ชื่อ ขงเบ้ง ขวางทางอยู่
เมื่อกองทัพของ ขงเบ้ง ได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาดเรียบร้อยแล้ว
ก็เตรียมยกทัพเพื่อจะกลับไปยังอาณาจักรเสฉวน
ในขณะที่ ขงเบ้ง และทหารเชลยคนอื่นๆ เดินทางมาถึงแม่น้ำลกซุย
ซึ่งแม่น้ำแห่งนี้ขึ้นชื่อว่าเป็น แม่น้ำสายมรณะ
ทำไมถึงขึ้นชื่อว่า แม่น้ำสายมรณะ ?
ขงเบ้งได้สอบถามชาวบ้านละแวกนั้น
และได้ความว่า
แม่น้ำสายนี้มีทหารเชลยล้มตายอยู่เป็นจำนวนมาก
และในยามพลบค่ำจนถึงสว่าง มักจะมีเสียงปีศาจร้องอื้ออึง รวมถึงมีหมอกควันปกคลุม เต็มไปหมด
หากอยากจะเดินผ่านแม่น้ำสายมรณะนี้อย่างปลอดภัย และเป็นปกติสุข ควรจะต้องนำเอาหัวคน จำนวน 49 หัวมาเซ่นไหว้บูชาเทพเจ้าประจำแม่น้ำสายนี้
แต่ขงเบ้ง ไม่เห็นด้วยที่จะตัดคอคนจริงๆ
เพราะครั้นที่ตนเองทำศึกอยู่นั้น ก็เข่นฆ่าคนล้มตายเป็นจำนวนมากแล้ว ไม่อยากจะฆ่าคนเพื่อเป็นการผูกเวรอีก
ขงเบ้งจึงคิดกลอุบาย
โดยการนำแป้งมาปั้นเป็นรูปหัวคนห่อไส้เนื้อแกะและเนื้อวัว
หลังจากนั้นก็เอาไปนึ่ง แล้วนำไปเซ่นไหว้บูชาเทพเจ้าประจำแม่น้ำสายนั้นแทน
และแล้วกองทัพทหารของขงเบ้งก็สามารถเดินทางข้ามแม่น้ำสายนั้นและกลับสู่อาณาจักรเสฉวน ได้อย่างปลอดภัย...
นับแต่นั้นมา
แป้งนึ่งก้อนกลมนี้ก็ถูกเรียกว่า ‘หมั่นโถว’
ซึ่งแปลความได้ว่า ‘หัวเชลยของชาวหนันหมัน’
และแป้งนึ่งก้อนกลมนี้ ก็ได้แพร่หลายไปทั่วประเทศจีน
และกลายมาเป็นอาหารที่ชาวจีนทางตอนเหนือนิยมรับประทานกันเป็นอาหารเช้าหรืออาหารว่าง
ซึ่งชาวบ้านทางตอนเหนือของจีนนั้น
มักนิยมเรียกแป้งนึ่งนี้ว่า ‘เปาจึ หรือ ซาลาเปา’ นั่นเอง
โฆษณา