เรื่องเล่าของชไมพร
เมื่อคืนชไมพรไปเวียนเทียน
กับแม่และยายที่วัดมา
แต่บังเอิญมีคนถือธูปไม่ระวัง
จึงจี้ผมชไมพรจนไหม้แหว่ง
วันนี้ไปโรงเรียนจึงมีแต่คนถาม
ว่าทำไม ถึงผมชี้ฟูแปลกๆ
พอชไมพรเล่าให้ฟัง
บ้างก็หัวเราะ บ้างก็เห็นใจ
บ้างก็สมน้ำหน้า บ้างก็สงสาร
โสรยาถามว่าชไมพรไม่โกรธเหรอ
ที่มีบางคนหัวเราะเยอะชไมพร
แต่ชไมพรก็บอกว่าไม่ได้ถือสาอะไร
เพราะอย่างน้อยก็เห็นได้ว่าใครแคร์เรา
“ตอนชีวิตพัง มันก็ยังมีข้อดี
ที่ยังเห็นว่า มีคนที่แคร์เรา
ใครไม่แคร์
เราด้อนท์แคร์นะ”
โสรยาไม่ได้กล่าว
หากแต่เป็นเสียงของชไมพรเอง
ที่แอบวิ่งไปพูดใส่ไมค์ในห้องประสัมพันธที่เป็นเสียงตามสาย จนดังไปทั้งโรงเรียน
จนคนทั้งโรงเรียนต่างตกใจและงงงวย...
Cradit by story of chamaiporn 😇
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
