3 มี.ค. 2019 เวลา 12:35 • ปรัชญา
10กว่าปีที่แล้ว
รายได้วันละ600
เดือนละ18,000บาท
ถ้าเทียบกับตอนนี้
รายได้คงอยู่ราวๆ30,000-35,000
ตอนนั้น
อยากเป็นคนรวย
เพราะมีแต่เพื่อนที่รวย
ก็เลยอยากรวยเหมือนเขา
ผมอยากรวยด้วยความคิดโง่ๆ
เงินเดือนออก
ซื้อเสื้อผ้าแพงๆ
แบบที่เพื่อนๆใส่
กินอาหารดีๆ
แบบที่เพื่อนๆไปกินกัน
นั่งร้านหรูๆ
ตามเพื่อนๆไป
ให้ติ๊ปเด็กเสิร์ฟร้านเหล้า
เด็กสับคอในห้องน้ำ
ทีละร้อย แบบที่เพื่อนๆทำ
ผลปรากฏว่า...
ยิ่งทำยิ่งจน จนลง จนลง
เพื่อนมีกำไรจากธุรกิจ
มาใช้จ่ายในเรื่องต่างๆ
ผมเอาค่าแรง
เอาเงินในอนาคต
มาใช้ซื้อโซดาขวดละ50บาทในผับ
เพื่อน
มีธุรกิจหลายอย่าง
มีรายได้จากทุกทิศทาง
ผม...
รายได้ทางเดียว
แต่ใช้จ่ายหลายอย่าง
จากการกระทำโง่ๆในตอนนั้น
มันได้บทเรียนดีๆกลับมาว่า
การใส่เสื้อผ้าราคาแพงแบบคนรวย
ไม่ได้แปลว่าเรารวย
การนั่งกินอาหารแพงๆ
ร่วมโต๊ะกับคนรวย
ไม่ได้ทำให้เรารวย
การใช้เงินแบบคนรวย
เราแค่ดูเหมือนรวย จากคนภายนอก
แต่แท้ที่จริง...เราจน!
วันนึงทำให้ผมคิดได้
เด็กสัยคอในห้องน้ำ
ที่ผมเคยให้ติ๊ป กำเงินหลายแสน
มาซื้อรถปิ๊กอัพเงินสด
กับเต็นท์รถเพื่อนผม
เขาบอกเพื่อนผมว่า
เงินเดือนแค่1,200
นอกนั้นได้มาจากติ๊ป
ผมเหมือนโดนตบหน้า
ทำตัวอวดรวยให้ติ๊ปเป็นร้อย
แต่ตัวเองรถมอร์ไซค์เวฟ
จะโดนยึด
ตั้งแต่นั้นมา
ผมไม่เคยคิดจะซื้อเสื้อผ้าแพงๆ
กินแพงๆ ทำตัวอวดรวยอีกนาน
ผมนั่งย้อนดู
พฤติกรรมโง่ๆตัวเอง
จึงได้รู้ว่าที่ทำไป...โคตรโง่
แทนที่มีเพื่อนรวย
มีเพื่อนสำเร็จ
จะศึกษาความสำเร็จเขา
ขอคำแนะนำจากเขา
เปล่าเลย...
กลับเลียนแบบความสำเร็จ
ความร่ำรวยเพียงแค่เปลือก
มาจากเพื่อน
วันนั้นแหละ
ทำให้ผมรู้ว่า
อยากรวย
ต้องตั้งใจทำมาหากิน
ต้องมีความพยายาม
ต้องทุ่มเทเหมือนคนรวย
ไม่ใช่แต่งตัว
กินอยู่เหมือนคนรวย
เดี๋ยวนี้...แค่นี้ก็จบ
เดี๋ยวนี้...สั่งก๋วยเตี๋ยวพิเศษก็พอใจ
เดี๋ยวนี้...ร้านหมูกะทะก็ได้แล้ว
เดี๋ยวนี้ผมรวยจริงๆแล้ว
รวยความคิด(ที่คิดได้)
รวยความสุขแบบง่ายๆ
รวย
สิริทัศน์ สมเสงี่ยม
โฆษณา