เวลามีน้อย จะทำอะไรก็รีบทำ ชีวิตคนเรามันสั้นนัก
คำเตือน : บทความเรื่องนี้ เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีปัญญา อาจมีข้อความ ข้อคิด หรือเนื้อหา ที่ยอมรับได้ยากสำหรับบางคน ผู้อ่านที่โลกสวย ประมาทในการใช้ชีวิต ควรได้รับคำแนะนำ 555
สวัสดียอดนักอ่านทุกท่านครับ วันนี้จ๊อดก็มีบทความเตือนสติ ในการใช้ชีวิตมาฝาก อาจเป็นเรื่องที่หลายๆ คน ไม่กล้ายอมรับมัน แต่จ๊อดก็แนะนำให้ทุกคนได้ลองอ่านก่อนนะครับ …ไม่ได้เป็นการแช่งตัวเอง แต่เพื่ออย่างน้อย เราก็ได้รู้ ได้เข้าใจ และได้ใช้ชีวิตบนความไม่ประมาทนั่นเองครับ ส่วนใครที่อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว แต่ยังไม่พร้อมเปิดใจยอมรับความจริงว่า สักวันหนึ่งเราต้องตๅย ก็เลื่อนไปอ่านบทความอื่นได้เลย และใครที่พร้อมยอมรับสัจธรรมแห่งชีวิต ผมเชื่อว่าเรื่องนี้ จะให้ข้อคิดสำหรับคุณได้ดีทีเดียว
เรื่องเล่าของคนข้างบ้าน.. ป้าข้างบ้าน เดินหน้าแป้นแล้นมาบอกข่าวดี ว่าลูกสาววัย 23 ปี กำลังจะแต่งงาน ในมือมีซองสีชมพูพร้อมการ์ดเชิญ ลูกสาวอยู่ต่างจังหวัดกับคู่หมั้น แม่เลยต้องมาแจกการ์ดเอง ..เมื่อสักครู่ว่าที่เจ้าสาวเพิ่งโทรมาปรึกษาแม่ เรื่องชุดแต่งงาน หลังจากนั้น 3 ชั่วโมง เธอตๅย! …ซองในมือผม กลายเป็นเงินช่วยงานศพ ..ช่อดอกไม้กลายเป็นพวงหรีด ..และทั้งหมดจึงกลายเป็นแรงบันดาลใจ ที่อยากจะบอกว่าอีกหน่อยเราก็ต้องจากกันแล้วนะ
คนเรามีอายุเฉลี่ย ประมาณ 60 ปี ..ใน 1 ปี เท่ากับ 365 วัน แสดงว่าแต่ละคนมีเวลาประมาณ 21,900 วัน ลองนับเป็นสัปดาห์ เราจะมีเวลา 3,128 สัปดาห์ ..นั่นแสดงว่า เรามีโอกาสท่องเที่ยวพักผ่อน สุดสัปดาห์ เพียงแค่ 3 พันกว่าครั้งเท่านั้นเอง ..คิดแบบนี้แล้วไม่อยากดูนาฬิกา ไม่กล้านับวันในปฏิทิน เพราะมันไม่ต่างอะไรกับการนับถอยหลัง เพื่อรอวันลาโลก
เราจะรู้สึกได้เลยว่า เวลาที่ใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้มันน้อยมาก หากคำนวณในเชิงตัวเลข คุณลองคิดดู ยังมีหนังสืออีกหลายเล่ม ที่ยังไม่ได้อ่าน, ยังมีเพลงอีกหลายเพลง ที่ยังไม่ได้ฟัง, ยังมีหนังดีๆ อีกหลายเรื่อง ที่ยังไม่เคยดู, ยังมีเกมอีกหลายเกม ที่ยังไม่ได้เล่น (จ๊อดก็สายดองเกม), ยังมีพื้นที่อีกหลายล้านตารางกิโลเมตร ที่ยังไม่เคยไป, ยังมีอีกหลายสิ่ง ที่อยากจะทำ แต่ก็ยังไม่ได้ทำ, ยังมีความรู้สึกในใจมากมาย ที่ยังไม่ได้บอกออกไป
บางครั้ง เราอาจรู้สึกว่า เวลาที่เราได้รับมา มันน้อยเกินไปจริงๆ หากไม่เคยมีประสบการณ์เฉียดตๅย ก็ยากที่จะเข้าใจสัจธรรมเรื่องนี้ ตัวจ๊อดเอง จากที่เคยคิดว่า ยังไงเราเองก็คงไม่ตๅยกันง่ายๆ หรอก, เราคงมีเทวดาคุ้มครองอยู่แหละนะ สารพัดเรื่องที่คอยคิดเข้าข้างตัวเองมาตลอด ได้พังทลายลง เมื่อวันหนึ่งจ๊อดเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ เมื่อความตๅยอยู่แค่ปลายจมูก จ๊อดถึงได้เข้าใจ ว่ามันง่ายนิดเดียว
ที่น่ากลัวคือ ไม่ใช่ว่าทุกคน จะสามารถอยู่รอดได้ถึง 60 ปี นั่นแสดงว่า 21,900 วัน มันอาจจะมากเกินไป ใครจะรู้ อาจจะเป็นวันนี้ หรือพรุ่งนี้ ไม่มีใครตอบเราได้ ทุกคนต่างคิดแค่ว่า ยังไม่ถึงคราวของเราหรอก… แล้วก็ใช้ชีวิตแบบหน้ามืดตามัวต่อไป ได้แต่เวทนาถึงคนที่จากไป โดยหารู้ไม่ว่าชีวิตของตัวเองก็น่าเวทนาไม่แพ้กัน นี่เป็นความจริงที่เราไม่ค่อยกล้ามองมัน แต่มันถึงเวลาที่คุณต้องมอง
สมมุติว่า ผู้อ่านทุกคน อายุ 18 ปี แปลว่าคุณใช้ชีวิตมาแล้ว 6,235 วัน และผ่านคืนวันเสาร์มาเกือบพันครั้ง!! เอาเวลาที่ใช้ไปแล้ว หักลบกับเวลาที่คุณคาดว่าน่าจะเหลืออยู่ ..ผลลัพธ์ที่ได้ นั่นคือทั้งหมดที่คุณมี! และจะไม่มากไปกว่านั้น อย่าคิดเข้าข้างตัวเอง ว่าคุณจะอายุยืนกว่าใครๆ จงตระหนักไว้ว่าร่ำรวยแค่ไหน ก็ไม่สามารถซื้ออายุขัยได้เลย!
แต่น่าแปลก… ที่หลายคนยังยอมทำงานน่าเบื่อ นั่งเอาหัวตากแอร์ไปวันๆ กลับบ้านมาก็นอน ใช้ชีวิตเหมือนเครื่องจักรที่รอวันหยุด และวันเงินเดือนออก ติดอยู่ในวังวนเดิมๆ ยอมให้คนที่ ไม่ใช่พ่อแม่จิกหัวใช้ เพื่ออะไรบางอย่างที่เราเรียกว่า “เงินเดือน” เดี๋ยวๆๆ จ๊อดไม่ได้บอกให้คุณลาออกจากงาน แค่อยากเตือนสติ ให้คุณใช้เวลาอย่างคุ้มค่า เริ่มจริงจังกับชีวิตได้แล้ว! ..ตอบตัวเองให้ได้ว่าอะไรคือสิ่งที่คุณรัก อะไรคือความปรารถนา หามันให้เจอ ทุ่มเทและสนุกกับมัน ทำให้สำเร็จ จะได้ไม่นึกเสียดายภายหลัง! ชีวิตหลังจากนั้นคือกำไรของคุณ ..ส่วนใครที่ไม่มีอะไรค้างคาใจ ไม่นึกอิจฉาใคร ไม่ต้องการความสำเร็จใดๆ อีกแล้ว ..จ๊อดยินดีด้วยครับ ถือว่าคุณประสบความสำเร็จในชีวิตแล้วนะ เลือกดาวที่อยู่ใกล้ ก็ไปถึงไว.. เลือกดาวที่อยู่ไกล ก็ไปถึงช้า (หรืออาจจะไปไม่ถึง 555)
บางคน ทนเรียนอะไรก็ไม่รู้ตั้ง 4 ปี ทั้งๆ ที่ก็ไม่รู้ว่าชอบหรือเปล่า รู้แต่ว่าแม่ชอบ ..ไม่ก็เห็นเพียงว่าเพื่อนเรียน เพราะตอบตัวเองไม่ได้ว่า กูจะเป็นอะไรดี ..บางคนเรียนไปเรียนมา ฝืนไม่ไหว ทนไม่ได้ ก็ลาออกมาเคว้ง ไม่รู้จะเอายังไงกันแน่กับชีวิต ตั้งสติก่อนนะครับ ชีวิตไม่ได้มีเวลามากพอให้เราลองผิดลองถูกขนาดนั้น ถามตัวเองดังๆ ไม่ต้องฟังใคร คิดให้ลึกซึ้งก่อน แล้วใช้คำตอบจากหัวใจ นำทางชีวิตคุณครับ ทุกสาขาอาชีพไม่มีไส้แห้ง! 555 รู้จักมั้ยครับ เลือกทำในสิ่งที่รัก แล้วคุณจะมีความสุขกับมัน
บางคนแอบรักกันอยู่ แต่ไม่มีใครกล้าที่จะเป็นฝ่ายบอกก่อน ต่างฝ่ายต่างคิดว่าเขาคงไม่ชอบเราหรอก, มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก …จึงปล่อยให้วันเวลา ค่อยๆ ฉีกเราออกจากกัน ห่างกันออกไปเรื่อยๆ จนขาดกันไปในที่สุด โดยที่ความรู้สึกในใจ ยังคงค้างคาอยู่อย่างนั้น หรือบางครั้ง ก็มาสารภาพรัก ในวันที่สายเกินไป (มีผัว มีลูกแล้วเพิ่งมาบอก555)
บางคนก็ดื้อรั้น มีปัญหาทะเลาะกันทีไร ต่างฝ่ายต่างรอให้อีกฝ่ายง้อ …มึงผิด! กูถูก! ทำไมไม่มาขอโทษ ทำไมไม่รู้จักง้อ! ฯลฯ บอกตรงๆ จ๊อดเห็นแล้วอยากจับหัวโขกกัน เพราะคุณกำลังทำลายทรัพย์สินที่มีค่าที่สุด ที่มนุษย์ทุกคนพึงจะมี และไม่สามารถหาเพิ่มได้อีก! รู้มั้ยว่าบางคน ยอมสละทุกอย่าง เพื่อที่จะได้คุยกับคนรักที่จากไป แม้เพียง 1 นาที (ซึ่งเป็นไปไม่ได้ไง) ..แต่บางคนกลับไม่เห็นคุณค่า ใช้เวลาที่ควรจะมีความสุขด้วยกันอย่างทิ้งๆ ขว้างๆ เสียเวลาไปกับความโกรธ และความขุ่นเคืองใจ
ชีวิตคนเรามันสั้นนัก ..ลืมให้ไว อภัยให้เร็ว ..ยิ้มให้เหมือนไม่เคยโกรธ ..หัวเราะเหมือนไม่เคยร้องไห้ ..รักเหมือนไม่เคยอกหัก ..ตักตวงแต่ความสุข
สำหรับบทความนี้ จ๊อดชอบหยิบมาอ่านในวันที่จ๊อดหนักใจ หรือโกรธใครสักคน มันทำให้จ๊อดมองไปอีก 50 ปีข้างหน้า ก็คงไม่มีเรา และไม่มีเขา ..ปัญหาและความหนักใจต่างๆ ก็พลันหายไป ..เพื่อนๆ ได้อ่านแล้ว รู้สึก หรือมีความคิดเห็นอย่างไร อย่าลืมคอมเม้นต์บอกจ๊อดด้วยนะครับ!
เรียบเรียงโดย : จ๊อด ยอดนักอ่าน
อ่านบทความอื่นๆ ของจ๊อดได้ที่ : www.read555.com
- 37
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
