"กระเพราถาด 55 บาท"
เชคบิลมาผมถามเจ๊เจ้าของร้าน "คิดตังค์ผิดหรือเปล่า"
เพราะปกติแล้ว กระเพราถาดจานนี้จะราคา 65 บาท
เจ๊เจ้าของร้านบอกว่า ไม่ผิด แต่ตอนนี้ลดราคาจาก 65 เป็น 55 บาท เพราะลูกค้าบอกราคาเดิมมันแพง!
เธอว่า ลูกค้าบางคนก็ฉลาด จ้องจะสั่งแต่ของซึ่งวัตถุดิบก็แพงๆ เช่น หมูกรอบ กุ้ง ปลาหมึก แต่จะเอาในราคา 55 บาท
ผมสนทนาต่อจากนี้นิดหน่อย เช่น ทำไมไม่ติดป้ายให้ชัดเจนล่ะ เธอก็บอกว่าไม่ได้ แล้วก็บ่นอีกสองสามประโยคซึ่งผมก็ไม่เข้าใจ
หลังอิ่มมื้อนี้ ระหว่่างขับรถกลับบ้าน ก็ทำให้ผมคิดถึงเรื่องนี้ 2 ประเด็น
ประเด็นที่หนึ่ง กลุ่มลูกค้า
เห็นชัดๆว่า มี 2 กลุ่ม
กลุ่มแรก คือ คนที่เคยกินแพงกว่านี้มาก ยกตัวอย่าง กินในห้างปริมาณขนาดนี้ ราคาน่าจะ 100 บาทขึ้นไป ส่วนร้านทั่วไปที่ไม่ใช่ร้านนี้ เท่าที่ผมเสาะหามาก็ต้องมี 60-80 บาทขึ้นไป ผมจัดว่าตัวเองอยู่ในกลุ่มนี้นะ เพราะชอบเดินตลาดก็รู้ราคาวัตถุดิบ ซึ่งราคาผัดกระเพราะปลาหมึกไข่ดาวถาดนี้ ในราคา 55 บาทผมว่ามันค่อนข้างถูกไปหน่อย
กลุ่มสอง คือ กลุ่มที่จ้องจะกินให้คุ้ม ไม่เข้าใจในต้นทุน หรือ รู้แต่ก็อยากจะจ่ายถูกๆ ผมว่ากลุ่มนี้ก็มองได้หลายแบบเหมือนกัน คือ มองว่าเขาไม่แฟร์ หรือ มีรายได้น้อยก็ได้
ซึ่งก็ได้ทำให้เข้าใจว่า ในการทำร้านอาหารข้างทาง คงจึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องเจอ 2 กลุ่มนี้
ประเด็นที่ 2 การโฟกัสกลุ่ม
ผมสงสัย...ทำไมเจ๊เจ้าของร้านจึงเลือกโฟกัสลูกค้ากลุ่มสอง ที่บอกว่าแพง จนถึงกับยอมลดราคา ทั้งๆที่ผมเชื่อว่า ลูกค้าในกลุ่มแรกก็น่าเยอะ?
มองในเชิงความรู้สึก มันคือการขยายภาพ ของสิ่งที่เป็นลบ มาสู่การกระทำหรือเปล่า?
ในความเป็นจริง หากลองเสิร์จร้านอาหารตามสั่งรอบๆเท้าที่ผมตระเวณอุดหนุนมา ร้านนี้ให้เยอะที่สุดแล้ว
อารมณ์ว่าเจ๊ไม่มั่นใจเลยหรือ ว่าราคาที่ตั้งมานี้ มันถูกและคุ้ม สุดจัดในย่านนี้แล้วนะ
หากผมเป็นเจ๊เจ้าของร้าน ผมยอมเสียลูกค้ากลุ่มสอง แล้วขายเฉพาะกลุ่มแรกดีกว่า เพราะเขาเห็นคุณค่าของเรา และก็น่าจะขายได้กำไรดีขึ้นหน่อย
ทั้งหมดที่เล่ามานี้ คือ ผมฉุกคิดหลังการสนทนานะ คิดแล้วก็สงสัย ไว้เดี๋ยวกลับไปถามเจ๊ดีกว่า เพราะผมน่าจะไปเป็นลูกค้าประจำแกอีกหลายเดือน
พิกัดร้านอยู่แถวนนฯนะครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
