ส่องภารตะ ตอน 9
Saabhna💕(03)
มาถึงหมู่บ้าน_ แม่"ศรีมา"และ"ซับนา" พาเดินไปที่บ้านของเธอ สามปีผ่านไปเท่าที่สำรวจด้วยสายตา มีหลายอย่างเปลี่ยนไป สะอาดเป็นระเบียบเรียบร้อยกว่าเดิม
หมู่บ้าน Ramahbaj
เด็กๆไม่ได้เปลือยกายล้อนจ้อนเหมือนแต่ก่อน หรืออาจจะยังเป็นหน้าหนาวอยู่ (ครั้งที่แล้วเป็นช่วงหน้าร้อนเข้าฤดูฝน) ไม่ได้วิ่งมารุมทึ้งขอ รูปี รูปี แคนดี้ แคนดี้ แบบแต่ก่อน ตอนบ่ายแก่ๆแสงอุ่นเริ่มทอดเหลือง เป็นเวลาที่แต่ละคนเริ่มกลับจากงานภาระกิจ วณิพก และขอทาน อาจจะช้าหน่อย เด็กและคนแก่จะประจำอยู่ทั้งวัน ผู้ชายที่นี่ ออกไปทำงาน และบางคนเรียนหนังสือกันมากขึ้น
บ้านทุกหลังบ่งบอกถึงวรรณะดั้งเดิม บ้านไม้ไผ่ทรงเรียบง่าย มุงใบแห้งขัดแตะ แบกะดิน แต่ละหลังเรียงแถวกันสองฝั่ง เปิดลานกว้างไว้ตรงกลาง ไม่เกินยี่สิบหลัง ประเมินด้วยสายตา
"ซับนา" รีบเอาผ้าห่มหนากันหนาวสีสดมาปูคลุมพื้นเสื่อใต้เพิงผ้าหลังคาปลาสติก แล้วรีบเชิญเข้าไปนั่ง
โอว....ที่แรกนึกว่าเธอจะรีบทำอะไรนะ...."ซับนา"บอกเด็กๆที่มาห้อมล้อมให้นั่งเรียงแถวเป็นระเบียบ ส่วนแม่"ศรีมา" นั่งเป็นประธานหน้าประตูบ้าน "ซับนา" วิ่งแว้ปหายไปอีก แป้ปกลับมาพร้อม_คุ้กกี้เสี่ยงทาย_เอ๊ยย!ไม่ใช่_คุกกี้ซับนา_เซิร์ฟด้วยจานโลหะสะอาดแวววับ....
โอยยยย....เริ่มรู้สึก จุกอก...ชิม_คุ้กกี้ซับนา_ที่แกะจากกล่องใส่จานไปหนึ่งชิ้น ที่เหลืออีกหลายชิ้น แบ่งกับเด็กๆกินกันคงไม่พอ เลยควักแคนดี้ที่ซื้อเตรียมไว้ในกระเป๋าสมทบให้ซับนา แจกน้องๆ เด็กๆเป็นระเบียบเรียบร้อยกว่าเดิมมาก หลายๆคนจะคุ้นกับกิตติศัพท์เด็กขอทานอินเดีย ถ้าลงมือให้แล้วจะมีการรุมทึ้งแย่งทุบตีกันก้อมี แต่ที่นี่ตรงนี้ไม่มีเห็นแล้ว เด็กๆแนะนำชื่อตัวเอง (ดูในคลิ้ป)ทั้งน่ารัก ทั้งใส และทั้งมอมแมม
แม่"ศรีมา"บอกว่า เธอมีลูกชายอีกสามคน คนโตคือ"ริเตซ Ritesh" อีกสองคน...จำชื่อไม่ได้แล้ว แต่ "ริเตช" จำได้แม่นเพราะเคยเป็นคนอาสาปั่นจักรยานไปส่ง เมื่อสามปีที่แล้วเรียนอยู่โรงเรียนพุทธเวียตนามเกรด 6 ตอนนี้หน้าจะ เกรด9 แล้ว ครอบครัว แม่"ศรีมา" มีสามีชื่อ "พินทุ Pintoo" ออกไปทำงานแรงาน น้องชายอีกสองคน อายุ ไล่เลี่ยลดหลั่นลงมา ส่งไปเรียนหนังสือทั้งสองคน ***สาวๆทั้งสี่ ร้องเล่นดนตรี ส่งเสียสามหนุ่มไปโรงเรียน....
ความเป็นเพศแม่ของชาวอินเดียนอกจากวัฒนธรรมความเชื่อที่ต้องเอาไว้เป็นฐานไว้ฟูมฟักครอบครัวแล้ว สำหรับหญิงวณิพกแล้ว มุมมองส่วนตัวเห็นว่ามากกว่านั้น ยิ่งได้มาสัมผัส "ซับนา"เกิร์ลกรุ้ปและครอบครัวเพียงในระยะเวลาสั้นๆไม่กี่ครั้ง สัมผัสได้เลยว่า มีบางอย่างที่ไม่ธรรมดาในตัวเธอ ไม่นับน้ำเสียงพิเศษ และทุกอริยบทที่ย่างก้าว 💕รวมทั้งนำ้ใจในการต้อนรับที่ประทับรอยไว้ แรงๆ❤️
"ริเตซ" เตรียมจักรยานไปส่งอยู่ริมถนน
บอกเธอว่าพรุ่งนี้กลับแล้วนะ.....
ส่งสายตา สีหน้าก่อนจากลา..บันทึกภาพที่ถอยห่างออกไป
เศร้า..บอกไม่ถูก
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
