อ่านบนเว็บ คลิก > https://read555.com/240
รวยแล้วอย่าลืมตัว ขึ้นสูงได้ก็ตกต่ำได้เหมือนกัน
สวัสดียอดนักอ่านทุกท่านอีกเช่นเคยครับ วันนี้จ๊อดก็เอาข้อคิด การใช้ชีวิตมาฝาก เป็นเรื่องจริงของคุณตาท่านหนึ่ง (ไม่ประสงค์เอ่ยนาม) วัย 76 ปี ที่ผ่านชีวิตมามาก เคยร่ำรวย ประสบความสำเร็จอย่างสูง และตกต่ำจนสิ้นเนื้อประดาตัว ท่านจึงอยากจะมาเตือนสติพวกเราทุกคน จะได้ข้อคิดอะไรบ้าง ไปดูกันเลยครับ
เมื่อ 30 ปีก่อน… ผมมีที่ดินในเขตกรุงเทพฯ และเมืองใหญ่ๆ ทั่วประเทศ รวมๆ กัน 500 ไร่ …ผมทำธุรกิจค้าไม้ ได้เงินดีจริงๆ ผมพกเงินในกระเป๋าไว้กินเหล้าครั้งละแสน …ลูกๆ ผมส่งเรียนเมืองนอกหมด ไม่ต้องทำงาน เรียนอย่างเดียว …เมียผมชอบเล่นหุ้น หุ้นก็ขึ้นเอาๆ เรามีเงินสดในบัญชีหลายร้อยล้าน
มีญาติผมคนหนึ่ง เดือดร้อนมายืมเงินผม …ผมด่าเขาซะไม่มีชิ้นดี แต่ก็ให้เงินไปนะแสนนึง แล้วบอกเขาว่า “ไม่ต้องมาหากูอีกนะ กูให้ทาน” เขารับเงินพร้อมน้ำตา ตอนนั้นผมไม่รู้หรอกว่าเขาจะรู้สึกยังไง
ปีต้มยำกุ้งผมไม่สะดุ้ง… แต่ปีน้ำท่วม น้ำพัดทุกอย่างไปจากชีวิตผมจริงๆ เพราะผมคิดการใหญ่ ทุ่มเงินทั้งหมดตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุธยา ไม่ได้ทำไม้แล้ว …รถผม 19 คัน บ้านอีก 5 หลัง ที่ดินทั้งหมดและเงินสดที่เคยมี หายไปในพริบตา แฟนผมเล่นหุ้นเจ๊งไปสี่ร้อยกว่าล้าน ลูกๆ ทำธุรกิจก็หมดตัว ขาดทุนย่อยยับ แค่ 2 ปี ทุกสิ่งที่ผมหามาทั้งชีวิต ทุกอย่างที่ผมมีมันหายไป เหลือไว้เพียงหนี้สินสองร้อยกว่าล้าน…
ปัจจุบัน… ผมคือบุคคลล้มละลาย เช่าห้องแถวอยู่ พอได้ขายก๋วยเตี๋ยวประทังชีวิต รอความตายไปวันๆ เมียผมก็ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไร ลูกๆ ผมไม่เคยเห็นหน้า ตอนนี้ผมอายุ 76 ปี ผมต้องยกหม้อก๋วยเตี๋ยว ล้างจาน ตื่นแต่เช้ามืดไปตลาด
ทุกวันนี้… ผมปลงได้แล้วนะ ผมมาลำบากตอนแก่ เงินค่าเช่าห้องนี้ ผมไปยืมกับคนที่ผมเคยด่าเขา แล้วให้เขาไปแสนนึงเมื่อนานมาแล้ว ลูกชายเขายื่นเงินให้ผมแสนห้า แล้วบอกผมว่า… “พ่อผมบากหน้าไปยืมเงินคุณลุง เพราะตอนนั้นผมเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดสมอง พ่อนั่งร้องไห้ คุณลุงด่าแล้วโยนเงินให้เหมือนหมา ลุงบอกว่าจะตีพ่อ พ่อก็ยอม เพราะชีวิตลูกมีค่ามากกว่าสิ่งใด ต่อให้ทำร้ายร่างกายและจิตใจพ่อก็ยอม ถ้ามีเงินจะให้คืนคุณลุง …แสนนี้ผมคืน ห้าหมื่นคือดอกเบี้ย เราไม่มีหนี้บุญคุณกัน แต่ถ้าคุณลุงลำบาก คุณลุงมายืมกับผมได้ ผมจะให้กู้ ผมจะไม่ด่าคุณลุงเหมือนที่คุณลุงด่าพ่อผม จริงๆ ถ้าไม่มีเงินคุณลุงผมคงตายไปแล้ว แต่ถ้าพ่อผมไม่อดทนเพื่อแลกชีวิตผม ผมก็ตาย …ผมทำตามที่พ่อบอกแล้ว ลูกพ่อดูแลพ่อ ส่วนลูกคุณลุง ผมไม่รู้ กรรมของใครของมัน”
ผมเดินร้องไห้มาถึงบ้าน เอาเงินจ่ายค่าเช่าห้องแถว กับลงทุน เหลือเงินเก็บไว้ 30,000 บาท และผมเข้าใจความรู้สึกของคำว่า “กรรมนั้นตามสนอง” หลานไม่ได้ด่าผม แต่หลานพูดความจริง เพียงแต่ผมรับความจริงไม่ได้
…แต่ตอนนี้ผมมีความสุขดีนะ พระ แม่ชี ขอทาน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผม ผมไม่คิดเงิน …ตอนผมมีเยอะๆ ผมเบื่อคนบอกบุญ ผมหลอกเขาว่านับถือคริสต์ ผมไม่เคยทำบุญ ผมเที่ยว ผมกิน ผมมีผู้หญิง …ตอนนี้ผมหมดตัวมีหนี้สิน สิ้นเพื่อน ไร้ลูก ผมถึงได้ฟังธรรมะ เข้าวัดเป็น รู้จักการให้ทาน อีกหน่อยก็คงจากไป
…ผมห่วงแค่เมียผม ผมภาวนาให้เมียผมตายก่อนผม เพราะถ้าผมตายก่อน ผมจะนอนตายตาไม่หลับ …ไม่ต้องถามว่าร้านอยู่แถวไหน เพราะจะไม่บอก.
ถึงคุณตาจะไม่บอก แต่จ๊อดอยากบอกว่า “คนอ่านจบได้กำไร คนขี้เกียจอ่านก็คงพลาดโอกาสนี้ไป” เป็นเรื่องที่ย้ำเตือนว่า ชีวิตมันไม่แน่นอนจริงๆ นะ
…บางคนรวยแล้วก็ลืมว่าพื้นฐานตัวเองมาจากไหน รวยแล้วดูถูกเหยียบย่ำคนอื่น จนลืมไปว่า ไม่มีใครโชคร้ายตลอดปี และไม่มีใครโชคดีตลอดไป! สุดท้ายพอพลาดพลั้งมา ก็ไม่มีใครคอยช่วยเหลือ
…เป็นเรื่องที่สอนใจได้ดีจริงๆ เก็บไว้ใช้เตือนใจตัวเองนะครับ “สูงได้ ก็ตกต่ำได้เหมือนกัน”
เรียบเรียงโดย : จ๊อด ยอดนักอ่าน
- 10
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
