19 มี.ค. 2019 เวลา 06:08 • ปรัชญา
เมื่อไหร่ที่เราเอาชนะอารมณ์ตัวเองได้
นั่นคือเราเป็นอิสระจากเครื่องพันธนาการอย่างแท้จริง
ไม่ถูกอารมณ์พัดพาไปตามกระแส
จนห่างไกลตัวตนที่แท้จริง
เพราะความคิดอารมณ์นั้นคือมายา
ไม่คงทนถาวร เกิดขึ้นแล้วหายไป
แล้วเราก็หลงอยู่ในคลื่นทะเล
ที่ซัดเราซ้ายทีขวาทีไม่จบสิ้น
ทั้งเหนื่อย ทุกข์ สุข และตรอมตรม
ถ้าหากเพียงเราหยุดมอง
เห็นคลื่นอารมณ์ที่ซัดสาด พายุที่โหมกระหน่ำ
ความทุกข์ระทม ความสุข ความสนุกทั้งหลาย
ที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ ล้วนเกิดขึ้นมาและหายไป
เพียงความรู้สึกในใจเรา
สิ่งใดๆไม่คงสภาพล้วนไม่ใช่ความจริง
เราเพียงหลงยึดไปติดกับดัก
กับดักที่เราสร้างขึ้นด้วยตนเอง
ด้วยความทะเยอทะยาน
อยากได้ อยากมี อยากเป็น
ไม่อยากได้ ไม่อยากมี ไม่อยากเป็น
สะสมความเป็นตัวเป็นตนขึ้นมา
ทับถมเป็นโคลนตมในใจเรา
เมื่อเราค่อยๆขัด ค่อยๆเกลา
ความใสสะอาดของใจเดิม กระจ่างขึ้น
คลื่นที่ถาโถมก็เบาบางลง
ใช้สติ ใช้ปัญญาประคองอารมณ์ ไม่ให้เผลอไผล
ดึงจิต ดึงความคิด ดึงอารมณ์ให้สงบ
มองให้เห็นว่าความคิดและอารมณ์
ผุดขึ้นมาจากที่ไหน ก็ล้วนเลือนหายไป ณ ที่ตรงนั้น
เมื่อรู้ว่าตน ไม่ใช่ทั้งอารมณ์ ไม่ใช่ทั้งความคิด
จะพ้นจากทุกสภาวะในโลก พบตัวเองที่แท้จริง......
โฆษณา