21 มี.ค. 2019 เวลา 03:17 • ปรัชญา
ความสุขอยู่ที่ใด
เคยคิดไหมว่า ทำไม ทุกวันนี้เราถึงมีความสุขน้อยลง
ช่วงเวลาแห่งความสุขของเรา ช่างผ่านไปไวนัก
เราต่างหาสิ่งต่างๆมาเพื่อ ให้ตัวเรามีความสุข
เรากิน. เราเที่ยว. เราเล่น. เราคุย. เราแต่งตัว. เราช้อปปิ้ง เราดูหนัง เราสนุก
แต่เมื่อสิ่งเหล่านี้จบลง เราลืมความสนุกไป ไปเจอสิ่งอื่นที่เข้ามา เจอเรื่องราวต่างๆที่ทำให้อารมณ์เราเปลี่ยนไป
เราต้องทำงาน ต้องเจอคนที่เราชอบ ไม่ชอบ เจอสิ่งต่างๆที่เรารับเข้ามา วิจัยวิจารณ์ ออกมาด้วยความคิดเรา และเราตีความว่านี่เราชอบหรือไม่ชอบ เกิดเป็นความรู้สึก สุข ทุกข์
ทำไมความสุขจึงสั้น แต่ความทุกข์จึงยาวนาน
เพราะคนเราส่วนมากกลัวความทุกข์. จึงกลับยิ่งยึดเอาความทุกข์นั้นมาเก็บไว้. เพราะเรากลัว เราจึงคิดถึงมันตลอด
มันจึงฝังอยู่ในใจเรานานกว่าความสุข
สิ่งที่เราไม่รู้คือ ยิ่งเรากลัวหรือทุกข์กับสิ่งใด เรายิ่งคิดถึงสิ่งนั้น
และความทุกข์ก็ไม่มีจริง มันก็ผ่านไปเหมือนความสุข แต่ความทุกข์นั้นทำให้เราทรมาน ความสุขทำให้เราเบิกบาน ช่วงเวลาของความทุกข์และความสุขจึงยาวนานไม่เท่ากัน
แล้วความทุกข์ ความสุขมาจากไหน.
มาจากการที่เราไปเสพย์สิ่งต่างๆ เล้วเรามาคิด คิดแล้วประมวลผลทันทีว่านี่เราชอบใจหรือไม่ชอบใจ
ชอบ = สุข
ไม่ชอบ = ทุกข์
ซึ่งเราคิดและออกมาเป็นอารมณ์ทันที
เมื่อเราประมวลผลออกมาเป็นอารมณ์ เรารับและกินอารมณ์นั้นทันที ตกเป็นทาสของอารมณ์ตนเองโดยไม่รู้ตัว
ทั้งๆที่เราเป็นเจ้าของหรือเจ้านายมันเราสามารถอยู่เหนืออารมณ์ได้ แต่เราไม่เคยสนใจ ไม่เคยรู้ หรือไม่ยอมรับความจริง
เราไม่เคยย้อนกลับมาดู ว่าเราสามารถอยู่เหนืออารมณ์ได้ทุกอารมณ์ เพราะเราตามใจมัน จนมันเป็นใหญ่ มันสนุก มันเมามันส์ ยิ่งเราสนุกเท่าไหร่ เรายิ่งหลง พอเจอความทุกข์ ก็เบรคตัวเองไม่อยู่ ดิ่งไปกับอารมณ์ เพราะหลงใหลไปกับมายาทางความคิด
เราไม่จำเป็นต้องโมโห หงุดหงิด หรือทุกข์ใจ ทุกครั้ง
เมื่อเราสุขเราก็รู้สึกตัว มองให้เห็นอารมณ์แล้วบอกว่านี่คือารมณ์ที่เกิดขึ้นแค่ชั่วคราวเท่านั้น มันไม่ใช่เรา เพราะเรากำลังดูมันอยู่
ถ้าเราเป็นสิ่งใด เราต้องไม่เห็นสิ่งนั้น ถูกไหม แต่เราสามารถมองเห็นอารมณ์ตนเองได้ แสดงว่าความคิด อารมณ์นี่ไม่ใช่เรา และมันจะหลอกใช้เราไม่ได้อีกต่อไป
ถ้าเราพ้นอารมณ์ เราจะพบกับความสุขที่ยั่งยืนตลอดไป
เพราะสุข และทุกข์นั้น มาจากกระบวนการคิดของเรา และการตีความออกมาเป็นอารณ์ ความรู้สึก ไม่ได้มีอยู่จริง
ถึงแม้จะบอกว่า
สุข และทุกข์ อยู่ที่ใจ นั่นก็จริง แต่ใจเพียงแค่ทำหน้าที่รองรับอารมณ์ที่มันเกิดเท่านั้น ทั้งหมดมาจากความคิด ซึ่งเราเคยชินกับการคิดแบบไหน เราก็จะคิดไปในทิศทางนั้น ภาพหนึ่งภาพ คนสองคนตีความไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับวิธีการคิด เราคิดอย่างไร เรารู้สึกอย่างไร การกระทำ และคำพูดจะบ่งบอกตัวตนของคุณ ทุกอย่างเริ่มที่การคิด
จงฝึกให้มองโลกแบบเป็นธรรมชาติ และยอมรับความจริง เมื่อเราไม่ฝืน มันก็ไม่ทุกข์
เราต่างหากที่เป็นผู้เห็น และผู้เลือก เลือกที่จะคิดเอง
ทีนี้เราก็รู้แล้วว่า สุข อยู่ที่ใด.....
โฆษณา