นิทานสมอง
” สีน้ำกับยาสีฟัน “
- สีน้ำกับยาสีฟันไม่ถูกกัน ทั้งคู่มีปากเสียงกันตลอด
วันนี้ก็เช่นกัน
ยาสีฟันเริ่มก่อน “สวัสดีพ่อหลอดเล็ก”
ยาสีฟันใช้ขนาดข่ม
“สวัสดีพ่อจืดชืด” สีน้ำโต้ตอบบ้าง
ยาสีฟันไม่พอใจที่ถูกพูดถึงปมด้อย
📖
- “นี่...ที่ฉันไม่มีสีเพราะฉันจำเป็นต้องสะอาดต่างหาก
แล้วอันที่จริงเธอจะว่าฉันจืดชืดก็ไม่ถูก
เพราะฉันนั้นรสมินต์เชียวนะ เธอละมีรสอะไรบ้าง”
ยาสีฟันพูดพลางยิ้มเยาะ
สีน้ำเปิดจุกออกมา “ถึงฉันจะไม่มีรสแต่เธอดูสีฉันสิ
เป็นอย่างไร เธอคงคิดในใจ
มันช่างสดสวยงามเหลือเกิน” สีน้ำโอ่ต่อ
“เด็กๆ ในโลกนี้มีจินตนาการมากมายก็เพราะฉันช่วย
เด็กๆ ใช้ฉันระบายความฝัน
เปิดโลกของเขาให้ผู้ใหญ่ได้เห็น”
“มัวแต่ระบายฝัน สุดท้ายฟันผุ” ยาสีฟันพูดแซงขึ้น
“จินตนาการสูงส่งแล้วฟันผุมันดีตรงไหน
เธอก็รู้ว่าสุขภาพฟันเป็นเรื่องสำคัญของมนุษย์
เพราะมันเป็นประตูบานใหญ่
ที่จะส่งอะไรต่อมิอะไรเข้าไปในตัว”
สีน้ำส่ายหน้า “เป็นคนไร้จินตนาการแล้วฟันขาว
จะอยู่บนโลกไปทำไม โลกเรามีสีสันมากมายให้ได้รู้สึก
ถ้าสีไม่สำคัญ ทะเลมันจะเป็นทะเลไหม
ภูเขามันจะเป็นภูเขาหรือ
“ ภูเขาน้ำแข็งนั่นไง ไม่มีสี “ ยาสีฟันอ้าง
สีน้ำส่ายหน้าอีกครั้ง
คราวนี้สีในหลอดกระเซ็นไปโดนยาสีฟันโดยไม่ตั้งใจ
- “ เธอทำอะไรน่ะ เธอทำให้ฉันสกปรกไม่ได้นะ
ยาสีฟันร้องลั่น
“เธอก็รู้ว่าหลอดของฉันต้องสะอาดตลอดเวลา
ถึงจะน่าใช้
ยาสีฟันพยายามเอาตัวเองถูกับพื้น
แปรงสีฟันที่นั่งฟังอยู่นานแล้ว
เห็นเข้าก็เลยมาช่วยแปรงออก
“คู่หูเธอก็พอกัน” สีน้ำแขวะไปถึงแปรงสีฟัน
‘หัวเหลี่ยมไร้ความสวยงาม แข็งมะลื่อทื่อ จริงไหมพู่กัน’
สีน้ำหันไปหาพู่กันที่นั่งห่างไปไม่ไกล
‘แล้วเพื่อนเธอดีนักนี่’ ยาสีฟันเถียงกลับบ้าง
“พ่อผ่อมกะหร่อง ผมตั้ง
ทำตัวให้มีประโยชน์อย่างคุณแปรงสีฟันเขาบ้างสิ
ตอนที่ผมเขายังแข็งอยู่ เขาก็ช่วยฉันแปรงฟันให้ผู้คน
พอผมของเขาเริ่มบานเขาก็ยังไปช่วยขัดหม้อขัดรองเท้า
แล้วเธอละคุณพู่กัน วันๆ ทำอะไรบ้าง
นอกจากระบายสีให้กระดาษเลอะ
มิหนำซ้ำบางวันเลอะเทอะมาถึงผนังบ้าน
จริงไหมคุณผนังบ้าน”
- เรื่องมันเริ่มไปกันใหญ่
“ ทำไมพูดอย่างนี้เล่า “ พู่กันเริ่มไม่พอใจ
กระแทกตัวเองใส่หลอดยาสีฟัน
จนหลอดยาสีฟันเซไปชนแปรงสีฟันล้มลง
“อ้าว ทำไมต้องทำร้ายกันด้วยเล่า”
แปรงสีฟันหันมาทำเสียงแข็ง
- เช้าวันรุ่งขึ้น เจ้าของหลอดสีน้ำและยาสีฟัน
ไม่ได้แปรงฟัน
ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ยาสีฟันของเขาถูกบีบออกมากองรวมกันสีน้ำ
มีแปรงสีฟันเปื้อนสีปักค้างไว้บนกองของเหลวที่ว่า
และก็มีพู่กันหักๆ เปรอะยาสีฟันเต็มไปหมดวางอยู่ข้างๆ
- เขียนนิทานมาหลายเรื่อง ไม่เคยต้องเขียนเลยว่า
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอะไร
เพราะคิดเสมอว่าขึ้นชื่อ นิทาน
ไยต้องบอกว่าสอนอะไร
- ขออนุญาตสักตอนนะครับ ไม่ได้สอน
แต่อยากตั้งคำถาม
ทุกวันนี้เรามียาสีฟันกับสีน้ำ
เต็มบ้านเต็มเมืองไปหมดหรือเปล่า
ในบ้าน ในโรงเรียน ในที่ทำงาน
เราทะเลาะกันเรื่องที่ไม่น่าจะทะเลาะกัน แต่ก็ทะเลาะกัน
อยู่ทุกวันหรือเปล่า
หรือบางทีเราถูกลากเข้าไปเป็นพู่กันเป็นแปรงสีฟัน
หรือเป็นผนังบ้านหรือเปล่า
ที่สำคัญ เด็กๆ ของเราจะมีฟันที่สะอาด
และมีจินตนาการไปพร้อมๆ กันด้วยไม่ได้หรือ
ขอบคุณที่อ่านจนจบ
ชอบก็กด Follow กันไว้นะครับ
แล้วจะแชร์หนังสือดีๆมาให้อ่านกันอีก
🤫
.
.
.
ขอบคุณหนังสือดีๆ
| นิทานล้านบรรทัด |
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
