ความสุขเล็กๆ...จากเรื่องธรรมดา
วันนี้ หมอแล็บเล่าเรื่อง จะขอเล่าเรื่องที่นอกเหนือไปจากวิชาการหน่อย
เพราะดันไปเจอเรื่องราวน่ารักๆ ที่เกิดขึ้นภายในโรงพยาบาลมา เมื่อหลายวันก่อน
จะว่าเป็นเรื่องราวก็ไม่น่าจะใช่ แต่น่าจะเป็นภาพน่ารักๆ ที่คนทำงานเข้าเวรกะเช้าอย่างเราได้เจอ แล้วอดยิ้มไม่ได้ที่ได้เห็น และเป็นสิ่งที่ทำให้เรานั้น มีเเรงสู้งานกันต่อไปในวันนั้น
เรื่องก็มีอยู่ว่า ในขณะที่เรากำลังเดินไปเข้าเวรเช้าด้วยความงัวเงีย ง่วงหงาวหาวนอนเป็นอย่างมาก และกำลังจะขึ้นบันไดเลื่อน เพื่อไปยังห้องแล็บที่เราทำงานประจำอย่างคุ้นเคย
จู่ๆ มีเด็กอายุราว 9-10ปี เดินตรงมาเพื่อที่จะขึ้นบันไดเลื่อน ด้วยความดีใจและนึกสนุก โดยมีคุณแม่ที่เดินตามมาไม่ห่างเลย ซึ่งเด็กคนนั้นเป็นเด็กที่มีสติปัญญาต่ำกว่าเกณฑ์หรือที่เราเรียกกันว่าเด็กพิเศษนั้นเอง
เด็กคนนั้นดีใจมากและสนุกมากที่ตัวเขาได้ขึ้นบันไดเลื่อนและรอให้บันไดเลื่อนพาเขาขึ้นไป เขาทั้งยิ่มและหัวเราะ พร้อมโบกมือบ๊ายบายให้กับผู้ชาย(น่าจะะเป็นญาติ)ที่คอยเขาอยู่ด้านล่าง โดยตัวเรานั้นก็ขึ้นตามหลังสองแม่ลูกห่างกันไม่มากนัก
พอเด็กขึ้นถึงบันไดขั้นสุด เขาไม่รีรอที่จะวิ่งไปทางบันไดเลื่อนขาลงทันที เพื่อที่จะได้สนุกต่อ
เราได้เห็นอย่างนั้นแล้ว จากที่หน้าบึ้งตึง ก็กลับมีรอยยิ้มขึ้นมาทันที
มันทำให้เราคิดได้ว่า ความสุขนั้น เราสามารถสร้่างมันได้จากเรื่องธรรมดาๆ เพียงแค่เราลองคิดให้มันสนุก ทำทุกอย่างให้มันดูสนุก จากงานที่ทำทุกวัน ทำซ้ำๆเดิมๆ อยู่อย่างนั้น มันก็อาจทำให้เรามีความสุขได้บ้าง ในวันที่เรารู้สึกเบื่อหน่าย หรือเจออะไรมาที่ทำให้เรารู้สึกแย่ และกลับมาสู้กันต่อไป
#หมอแล็บเล่าเรื่อง
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
