30 มี.ค. 2019 เวลา 11:31 • ปรัชญา
นิทานสมอง
“ หอยทาก “
- ชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งบนเก้าอี้หวาย
เขาเปิดทีวีดูไปเรื่อยๆ
ไม่ทำอะไรมาตั้งแต่เช้าแล้ว
- เสียงเคาะประตูเบาๆ ที่ประตูหน้าบ้านดังขึ้น
ประตูนั้นอยู่ห่างจากเก้าอี้หวายที่เขานั่งไม่ถึงห้าเมตร
ชายหนุ่มหันไปตามเสียง
แต่แล้วก็หันกลับไปดูทีวีดังเดิม
- เสียงเคาะประตูยังคงดังเบาๆ ต่อเนื่อง
- ชายหนุ่มเหลือบตามองเล็กน้อย
แล้วก็หันกลับไปดูทีวีต่อ
จะว่าในจอทีวีมีอะไรน่าสนใจ
ขนาดที่ไม่อยากพลาดก็คงไม่ใช่
ใครๆ แถวนี้ก็รู้กันทั้งนั้นว่า
ชายหนุ่มผู้นี้เป็นคนเกียจคร้านเพียงใด
- แทบทุกวันเขาจะนั่งจับเจ่าดูทีวีตั้งแต่เช้า
เขาบอกกับใครๆ ว่า
ในนั้นมีความฝันของเขามากมายให้ค้นหา
มีผู้คนมากมายให้เขาเรียนรู้
และมีอาชีพมากมายให้เขาได้ศึกษา
- “แต่วันนี้เขายังตกงานอยู่”
- หน้าสมัครงานของหนังสือพิมพ์หลายฉบับ
ถูกเขาเปิดทิ้งไว้
มีเส้นปากกาสีแดง
ขีดวงกลมล้อมรอบชื่อบริษัทอยู่หลายวง
แต่ถึงกระนั้น เขายังไม่เคยไปสมัครงานที่ใดเลย
- “ฉันต้องไม่ขี้เกียจ”
เขาเคยพูดดังๆ
ตามที่ได้ยินจากรายการทีวีรายการหนึ่ง
พูดจบเขาก็สะลึมสะลือหลับคาเก้าอี้ไป
- วันนี้เขายังไม่ได้กินอาหารเช้าเลย
ด้วยเหตุผลเดียวเท่านั้น
คือเขาขี้เกียจลุกขึ้นไปตักข้าวใส่จาน
แม้จะมีคนมาส่งปิ่นโตทุกวัน
แต่กะไอ้แค่ตักข้าวใส่จาน เขายังเกียจคร้าน
วันหนึ่งๆ น่าจะนับได้ว่าเขากินข้าวไม่เคยครบสามมื้อ
- เสียงเคาะประตูเบาๆ ยังดังอยู่
- “เคาะประตูเบาขนาดนี้ หอยทากมาเคาะหรือไง”
ชายหนุ่มประชดประชัน
แล้วก็ลุกขึ้นไปเปิดประตูอย่างเสียไม่ได้
เขาเปิดประตูออกไป
ไม่มีมนุษย์คนใดยืนอยู่หน้าประตูเลย
เขาเอะใจ ลองก้มลงมองต่ำที่พื้น
เหมือนทีใครมาเล่นตลก มีหอยทากตัวหนึ่งอยู่ที่พื้น
เขาหยิบขึ้นมาพินิจ “ไอ้ต้วมเตี้ยมเอ๊ย”
ว่าแล้วเขาก็ขว้างมันไปสุดแรง
- แล้วเขากลับมานั่งที่เก้าอี้ดูทีวีต่อ
ห้าปีผ่านไป...
- เขายังนั่งอยู่ตรงนั้น ไม่หางาน ไม่ซักผ้า ไม่ทำอะไร
ผมยาวรกรุงรัง ร่างกายผ่ายผอมด้วยกินไม่ครบมื้อ
และฟันเป็นคราบด้วยขาดการทำความสะอาด
- เบื้องหน้าของเขายังเป็นทีวีจอเดิม
แม้เสียงจากลำโพงจะแตกหน่อยๆ
แต่เขาก็ยังคงดูมันอยู่ทุกวันตั้งแต่เช้า
แล้วก็ไม่ทำอะไรเลยเหมือนปีที่ผ่านๆมา
- มีเสียงเคาะประตูเบาๆ ดังขึ้นอีก
- เขาหันไปมองแล้วก็หันกลับมาดูทีวี
แล้วก็หันกลับไปที่ประตูอีก
เขารีบลุกขึ้นยืนในทันที
ซึงน่าจะเป็นอาการกระตือรือร้น
เป็นครั้งแรกในรอบสิบปีของเขา
เขาเดินตรงไปที่ประตู แล้วก็เปิดออก
- หอยทากตัวหนึ่งอยู่ที่พื้นหน้าประตู
- เขาแทบจะวิ่งขึ้นบันไดในวินาทีนั้น
เขารีบเข้าห้องน้ำแปรงฟัน อาบน้ำ โกนหนวด
แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่เรียบร้อยที่สุดในตู้
แล้วก็พุ่งตรงไปโบกแท็กซี่
“วันนั้นเขาเข้าไปเขียนใบสมัครงานถึงสามบริษัท”
ขอบคุณที่อ่านจบจน
ถ้าชอบฝากกด[Follows]กันด้วยนะครับ
🐌
🐌
🐌
ขอบคุณหนังสือดีๆ
| นิทานล้านบรรทัด |
โฆษณา