9 เม.ย. 2019 เวลา 03:02 • ปรัชญา
นิทานสมอง
“ เจ้าหญิงแสนโหล “
- กาลครั้งหนึ่งในยุคที่มีเจ้าหญิงเจ้าชายอยู่เต็มไปหมด
ยังมีเจ้าหญิงอยู่องค์หนึ่งชื่อเจ้าหญิงแสนโหล
เจ้าหญิงมักตรัสเสมอว่า
ใบหน้าของพระองค์ไม่ค่อยแตกต่าง
อะไรกับเจ้าหญิงเมืองอื่นๆ เลย
- “ทำไมเจ้าหญิงต้องใส่กระโปร่งบานแล้วยาวอย่างนี้
เจ้าหญิงมักตรัสอย่างนี้กับสาวใช้คนสนิท
แล้วทำไมเจ้าหญิงต้องใส่มงกุฎด้วย
ฉันไม่อยากเหมือนเจ้าหญิงคนอื่นๆ เลย
ฉันอยากเป็นตัวของตัวเอง
ฉันอยากเป็นเจ้าหญิงหนึ่งเดียว
ไม่อยากเป็นเจ้าหญิงแสนโหล
อย่าว่าแต่แสนโหลเลย
โหลเดียวฉันก็ไม่อยากให้ใครรู้สึกว่าฉันเหมือน”
- ดังนั้น เจ้าหญิงแสนโหลจึงสั่งให้สาวใช้คนสนิท
ไปสืบดูว่าเจ้าหญิงเมืองอื่นๆ เขาทำอะไรกันบ้าง
“องค์หญิงเพค่ะ” สาวใช้กลับมารายงาน
“เจ้าหญิงราพันเซลที่อยู่เมืองถัดไป
เป็นเจ้าหญิงที่มีผมดำยาวสลวยเพค่ะ”
“อ๋อ เจ้าหญิงราพันเซลที่ปล่อยผมยาวลงมาจากหอคอย
เพื่อให้เจ้าชายปีนขึ้นไปใช่ไหม
ดีล่ะ ฉันไม่อยากเหมือนนางหรอก
ฉันไม่อยากเป็นเจ้าหญิงแสนโหล
ฉันไม่อยากเหมือนใคร”
พูดจบ เจ้าหญิงแสนโหลก็เอากรรไกร
มาตัดผมอันยาวสลวยของเธอออก
สาวใช้เห็นดังนั้นก็ตกใจ
“ไม่ต้องตกใจ
ไปสืบมาอีกว่าเจ้าหญิงองค์อื่นเขาทำอะไร”
- สาวใช้กลับมาอีกพร้อมรายงาน
“ถัดไปอีกสามเมืองเพค่ะ
ประชาชนเรียกขานเจ้าหญิงองค์นี้ว่าเจ้าหญิงนิทรา
ว่ากันว่านางหลับใหลเพื่อรอเจ้าชายมาจุมพิต”
“ดีล่ะ”
เจ้าหญิงแสนโหลทำหน้าเชิด
เหมือนนางร้ายละครหลังข่าว
“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะไม่ยอมหลับง่ายๆ
ฉันไม่อยากเหมือนนาง
เจ้าต้องคอยปลุกฉันนะ คราใดที่ฉันเผลอนอนหลับ
เจ้าต้องปลุกฉันนะ”
สาวใช้หายไปอีกหลายวัน
กลับมาคราวนี้สาวใช้มีเรื่องเจ้าหญิงเมืองอื่น
มาเล่าให้ฟังถึงสามสี่เมือง
“เจ้าหญิงสโนว์ไวท์เธออยู่กับคนแคระทั้งเจ็ดเพค่ะ”
“จริงหรือ น่าเกลียดจังเลย
เป็นผู้หญิงตัวคนเดียว
ไปอยู่กับผู้ชายเยอะแยะได้อย่างไร”
เจ้าหญิงแสนโหลกล่าว
แต่ในวังขององค์หญิงก็มีทหารหนุ่มเต็มไปหมดนี่เพค่ะ
สาวใช้ทัก เจ้าหญิงแสนโหลโบกมือเฉไฉ
“เอาน่า แล้วในวังของเรามีคนแคระไหมล่ะ”
“มีเพค่ะ แต่เป็นคนแคระผู้หญิง” สาวใช้ตอบ
“ไล่มันออกจากวังไป ฉันไม่อยากให้ชื่อของฉัน
มีสร้อยคำท้ายเกี่ยวกับคนแคระทั้งนั้น
ไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชาย”
“แต่เขาเป็นแม่ครัวของเรานะเพค่ะ”
“ไล่ทันออกไปแล้วหาแม่ครัวใหม่
คราวนี้ห้ามเอาคนตัวเตี้ยมาอยู่ในครัวด้วย”
เจ้าหญิงแสนโหลเริ่มดันทุรัง
- “แล้วเจ้าหญิงคนต่อไปที่เจ้าไปสืบมาละ”
“ข้ามภูเขาลูกนี้ไปเพค่ะ มีเจ้าหญิงซินเดอเรลล่า
ก่อนจะอภิเษกสมรสครองคู่อย่างมีความสุขนิรันดร
พระนางเคยทำงานบ้าน แล้วก็อยู่กับแม่เลี้ยงเพค่ะ”
สาวใช้เล่าอย่างละเอียด
“ดีสิ ฉันไม่อยากทำงานบ้านอยู่แล้ว
เอ..แล้วฉันมีแม่เลี้ยงไหม”
เจ้าหญิงแสนโหลสนใจรายละเอียดไม่แพ้สาวใช้
“ไม่มีเพค่ะ” สาวใช้ตอบ
“อย่างนี้ก็แสดงว่าฉันไม่เหมือนยานนั่น”
เจ้าหญิงแสนโหลดีใจ
“เพค่ะ แต่ถ้าเสด็จพ่อขององค์หญิงอภิเษกสมรสเมื่อไหร่
องค์หญิงก็จะมีแม่เลี้ยงทั้นที”
สาวใช้พูดสำเนียงคล้ายบ่าง นั่นคือออกไปทางยุ
“ไม่ยอม ฉันไม่อยากเหมือนเจ้าหญิงซินเดอเรลล่า
ฉันจะไม่ยอมให้เสด็จพ่ออภิเษกสมรสใหม่”
เจ้าหญิงแสนโหลทำหน้าปั้นปึ่ง
และเป็นหน้าปั้นปึ่งแบบที่ได้รับการตรวจสอบ
จากสาวใช้แล้วว่าไม่เหมือนเจ้าหญิงองค์ไหนแน่ๆ
“แล้วเจ้าหญิงอีกเมืองหนึ่งล่ะ”
“หม่อมฉันลองข้ามแม่น้ำไปแล้วเพค่ะ
เมืองที่ฝั่งโน่น มีเจ้าหญิงรจนาพระชายา
ของเจ้าชายสังข์ทอง
เรื่องราวของพระนางโรแมนติกเหลือเกิน
พระนางทรงเสี่ยงมาลัยเลือกเจ้าชายเพค่ะ”
“ต่อให้โรแมนติกแค่ไหน ฉันก็ไม่ยอมเหมือน
จากนี้อย่าให้ฉันจับพวงมาลัยนะ”
- ผ่านไปอีกหลายปี
เจ้าหญิงผมสั้นที่ชอบอดหลับอดนอนทั้งๆ
ที่ไม่ได้ทำงานบ้านอะไร
แถมยังรังเกียจพวงมาลัยและคนแคระไปพร้อมๆ กัน
ก็ยังคงให้สาวใช้ออกเดินทางไปทั่ว
เพื่อสืบดูเรื่องราวของเจ้าหญิงองค์อื่นๆ
แล้วก็นำมาเป็นข้อห้ามของตัวเอง
- ยิ่งสืบเยอะ ข้อห้ามก็ยิ่งเยอะ
ทุกวันนี้ เจ้าหญิงแสนโหลได้เปลี่ยนชื่อใหม่ไปเป็นชื่ออื่น
แต่คนทั่วไปก็ยังคงเรียกพระนางว่าเจ้าหญิงแสนโหล
เพราะทุกพฤติกรรมที่เจ้าหญิงพยายามปฏิเสธไม่ทำ
มันกลับทำให้ผู้คนพูดถึงองค์หญิงในเรื่องนั้น
และทุกครั้งที่ผู้คนพูดถึงเจ้าหญิงองค์อื่นๆ
ก็มักจะพูดโยงมาถึงเจ้าหญิงแสนโหลเสมอ
- ตัวอย่างเช่น เมื่อพูดถึงเจ้าหญิงนิทรา
ผู้คนก็จะพูดต่อว่าแล้วก็มีเจ้าหญิงอีกองค์หนึ่ง
ที่คล้ายๆ เจ้าหญิงนิทราแต่ไม่ค่อยยอมนอน
เมื่อพูดถึงเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ ก็จะพูดกันต่อว่า
ยังมีเจ้าหญิงที่เคยมีคนแคระอยู่ในวัง
แต่ตอนหลังรังเกียจคนแคระ เป็นต้น
ไม่มีใครพูดว่าเจ้าหญิงแสนโหล
มีเอกลักษณ์พิเศษอันใดเลย
“ ยิ่งอยากพิเศษ ยิ่งไม่พิเศษ. “
ทุกการกดไลค์กดแชร์ และคอมเม้น
เป็นกำลังใจในการแบ่งปันงานเขียนดีๆนะครับ
ถ้าชอบฝากกดติดตาม(Follow)
🤟🏻
👑
👩🏻
ขอบคุณหนังสือดีๆ
| นิทานล้านบรรทัด |
โฆษณา