เชรี่ย. มันช่างเป็นช่วงเวลาที่บีบคั้นหัวใจสุดๆ ใข่แล้วชั้นกำลังวนหาที่จอดรถในสนามบินแข่งกับมวลมหาประชารถที่จับจองที่จอดจนล้น และยังต่อคิวยาวเหยียด เอาเป็นว่าที่ไหนว่าง คนอื่นเค้าเสียบไปเรียบร้อย ดูมืดมนหม่นหมองมากจ้ะพี่จ๋า เพราะที่ร้ายกว่านั้นคือ ฉันต้องแข่งกับเวลาเคาน์เตอร์ปิด..ร้องห้าย!!!
ย้อนกลับก่อนหน้า
04.50 ฉันตื่นตั้งแต่ยังไม่ตีห้า ทั้งๆที่ตั้งปลุกตีห้าครึ่ง อาบน้ำแต่งตัว ชิลๆ
05.45 ขับรถออกจากบ้าน ฮัมเพลงเบาๆสวยๆ กูเริ่ด กูทำได้ดีกว่า กูจะไปจอดรถสวยๆที่ประตู15เพื่อฝากรถ ใช่แล้ว ฉันลงทุนเอารถมาจอดสนามบิน ซึ่งต้องจ่ายค่าที่จอด 250บ.*4วัน
06.00 ถึงประตู15 จอดรถสวยๆ
06.01 ที่จอดเต็มค่ะพี่ OMG! เครื่องออก07.50 เช็คอินปิด45นาทีก่อนเครื่องออก....วนหาที่จอดเลยค่ะ ตรงไหนว่างพี่เสียบเลยค่ะ ขึ้นอยู่กับดวงค่ะพี่ ...ชิบหาย!!! สิ่งที่ได้คือคำขอโทษและรอยยิ้มแหยๆของน้องพนง. น้องไม่ผิด พี่เข้าใจ
06.02 จิตใจร้อนรุ่ม เพราะรู้แล้วว่าต้องเจอกับอะไร นี่กูพลาด กูพลาดจริงๆ อยากจับหัวโขกเสาจริงๆ อีสัส
06.05 คันหน้ามันจะช้าไปไหนวะ งกๆเงิ่นๆอยู่นั่นแหละ จี้แม่งงงง โว้ย หนีแม่งไปซอยอื่น อ้าวเต็ม!!!
06.10 เอาไงดีวะ เชร้ด มันต้องมีสักที่สิ
06.20 เอาไงดีวะ เชรี่ย ขับกลับบ้านแล้วนั่งวินมายังทันมั้ย ต้องใช้เวลากี่นาที คิดสิคิด...หรือว่าเอาไปจอดริมถนนฝั่งตรงข้ามวะ
06.30 วนมาถึงดาดฟ้า!!!! บร๊ะเจ้า นอกจากเต็มแล้ว ยังติดแหง็กอีก ทุกวินาทีคือลมหายใจของฉันเลยนะ ช่วยด้วย
06.35 วนลงจากดาดฟ้า คิดสิคิด มึงเอาไง จะวนลง แล้วกลับบ้าน หรือไปจอดข้างทาง คำนวณเวลาคร่าวๆสิ โอ๊ย ไม่ต้องคิดแล้ว หมิ่นเหม่มาก
06.40 แล้วมึงจะวนไปเรื่อยๆอย่างไร้ความหวังแบบนี้เหรอ? ใช่แล้ว กูเริ่มทะเลาะกับตัวเองละ
06.45 สาธุแม่ย่านาง หาที่จอดด้วยนะ เอาที่ดีๆนะ คนสวยต้องโชคดีนะ เพี้ยง!!!
06.50 ซอยนี้เข้าไปยังน้าา กูงงไปหมดแล้ว เป็นไงเป็นกัน นั่นไงความหวังอันริบหรี่ ถ้าลองเข็นสักหกคัน น่าจะพอมีที่ว่างให้น้องชาร์โคลบ้างละ คันแรกที่กูเข็นคือฟอร์จูนเนอร์ เชรี่ย!!! ไม่ขยับเลย อีกสองวิน้ำตาจะไหลแล้วนะ
06.52 ทันใดนั้น ...เหมือนแสงสว่างสาดส่องท่ามกลางคืนอันมืดมิด แสงว้าบนั้น คือมีรถออกคันนึง นึกหน้าตัวเองออกเลย จากหน้าจ๋อยๆและร้อนรนเหมือนคนจะจมน้ำ พลันหน้าตากระหยิ่มยิ้มย่องเหมือนแม่เรณูเอาชนะใจแม่ผัว
06.57 นี้ฉันเสียเวลาจอดรถ5นาทีเชียวรึ เปล่าจ้ะ จอดรถ3นาที เนื่องจากที่จอดคับแคบเหลือเกิน นอกนั้นเสียเวลาไปกับ นี่ฉันปลดเกียร์ว่างยังวะ คลามดาวน์ๆๆๆๆๆ ดึงสตินิดนึง เปิดประตูวิ่งลงไปลองเข็น เก็บของใส่กระเป๋าอีกรอบ โอ๊ะลืมบัตรจอดรถ เอ๊ะ เกียร์ว่างจริงป่ะวะ เอ๊ะประสาทแดก ย้ำคิดย้ำทำ
07.00 วิ่งจั๊กแร้เปียกมาถึงเคาน์เตอร์ แถวยาวเหยียดรอเช็คอิน น้องจ๊ะพี่เว็บเช็คอินมาแล้วต้องปริ้นมั้ย ..ถ้าไม่มีกระเป๋าโหลดพี่วิ่งโลดค่ะ
เย่ส!!!! ฉันวิน!!!! ขอบคุณแม่ย่านางที่ช่วยหาที่จอด ขอบคุณน้องจนท.ไลอ้อนแอร์สำหรับคำตอบที่ชุบชีวิตและวิญญาณของพี่ ขอบคุณน้องที่รับฝากรถด้วยนะครับ พอลงมาที่ร้านแบล็คแคนย่อน พี่ก็ได้รับกาแฟฟรีแก้วนึง จากสิทธิ์เซเรเนด ในวันที่วุ่นวายแต่ก็ได้รับกำลังใจดีๆจากหลายๆคน happy songkran day :)
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
