29 เม.ย. 2019 เวลา 15:47 • ไลฟ์สไตล์
และแล้วในที่สุด เวลาแห่งการรอคอยก็มาถึง เฝ้าสังเกตตัวเองมาตลอดเวลา เดือนนั้นทั้งเดือน รอบเดือนไม่มา!! ใช่ ฉันท้องแล้วแน่ๆ รออีกนิดนะ รอให้มันเข้าสัปดาห์ที่ 5 ก่อนนะ แอบมีลุ้นอยู่ในใจเงียบๆทุกวัน ช่วงนั้น เริ่มที่จะหยุดดื่ม เพราะกลัวอันตราย และก็แอบลุ้นไว้ในใจว่า ถ้าเกิดท้องขึ้นมา กลัวว่าแอลกอฮอล์จะรุนแรงเกินไป อาจจะแท้งได้ รวมถึงกิจกรรมบนเตียง เริ่มไม่อยากให้ชายเข้ามาไกล้ เพราะรู้ว่าทุกครั้งการแสดงออกบนเตียงต่อกันมันช่างร้อนแรงมากมาย รวมถึงการงานที่ยุ่งมาก คิวแน่นมาก แอบนึกอยู่ในใจ ถ้าท้องจริงๆลูกคนนี้ต้องเป็นลูกนำโชคแน่ๆ เพราะว่างานเยอะ เงินเยอะมาก เรียกค่าตัวเท่าไหร่ ลูกค้าไม่เคยปฏิเสธ....ชายเริ่มสังเกตถึงการเปลี่ยนแปลง
เมื่อครบสัปดาห์ที่ 5 สิ่งแรกที่ทำคือการไปซื้อแผ่นตรวจมาตรวจทดสอบด้วยตัวเอง ผลทดสอบออกมาดีใจมาก......ท้องเว้ยเฮ้ย! ดีใจกันมากทั้งคู่ ไม่สนหรอกว่าจะเป็นหญิงหรือชาย ขอให้ออกมาสมบูรณ์ก็แล้วกัน! ทุกอย่างดูเหมือนว่ามันกำลังลงตัว ทุกอย่างกำลังไปได้ดีในสายตาของคนภายนอก แต่ความเป็นจริงนั้นมันไม่ใช่!!
ชายเริ่มแสดงอาการความเป็นเจ้าของมากขึ้น เริ่มควบคุมชีวิตของเรามากขึ้น จะไปไหน ไปทำอะไรเราต้องคอยรายงานทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องเดียวที่ชายไม่เคยมาวุ่นวายคือเรื่องเงิน และที่สำคัญคือ เริ่มออกกฏกับการใช้ชีวิตของเรา เวลาอยู่ด้วยกัน ห้ามใช้โทรศัพท์ วันหยุดต้องปิดโทรศัพท์ งดการติดต่อทุกช่องทาง รวมถึงการไม่คุยโทรศัพท์เวลากินข้าวด้วย!!
อืมมมม!! เรื่องใหญ่ละ เพราะว่างานของเราคือต้องเตรียมความพร้อมตลอดเวลา เพราะว่างานที่ปรึกษา คุณไม่รู้เลยว่าลูกค้าของคุณจะต้องการคุณเวลาไหน ลูกค้าส่วนใหญ่เมื่อมีปัญหาเขาจะโทรฯหาเราเป็นคนแรก ก่อนที่จะโทรฯหาทนาย แล้วเราไม่ได้มีลูกค้าแค่รายเดียว บอกได้เลยว่าชาวต่างชาติส่วนใหญ่ที่ภูเก็ต ลูกค้าเราแทบจะทั้งนั้น และแต่ละคนกระเป่าหนักไม่เบา เมือมีกฏแบบนี้ออกมาเราเริ่มอึดอัด แต่ด้วยความรักก็ยังคงพอทำใจและพยายามที่จะทำตาม แต่มันไม่ง่าย เพราะ....ทันทีที่เปิดโทรศัพท์ทุกครั้ง ข้อความมันจะเด้งเข้ามาเยอะมา ก เราต้องมานั่งเสียเวลาไล่อ่านและตอบข้อความ ชายบอกว่าทำงานแบบเราคือการทำงานที่ไม่มีระบบ ชาวต่างชาติส่วนใหญ่จะรู้ว่าวันหยุดเขาจะไม่ติดต่อหรือรบกวนกัน หรือมีเรื่องสำคัญจะส่งทางอีเมล์ เราบอกว่านั่นน่ะใช่สังคมการทำงานในยุโรปบ้านคุณ แต่ไม่ใช่ที่ประเทศไทย และถ้าคนเหล่านั้นเขาชอบระบบนั้น เขาจะไม่ย้ายมาตั้งรกรากบั้นปลายที่เมืองไทยหรอก และที่สำคัญ งานเราคืองานบริการและสร้างความประทับใจให้กับลูกค้า งานเร็ว จ่ายดี เงินดี เราไม่สนใจหรอกว่าระบบที่ยุโรปจะเป็นอย่างไร เราสนแค่ว่างานของเรา ลูกค้าพอใจเและยอมจ่ายในราคาที่เราเรียกไปเป็นพอ!
ชายยังคงไม่หยุดที่จะเริ่มควบคุมชีวิตของเรา เริ่มอยากรู้รหัสเข้าถึงอีเมล์ รหัสโทรศัพท์ทุกอย่างที่เป็นข้อมูลส่วนตัวของเรา.....เอาไปเลยค่ะ กูรำคาญ อยากรู้อะไรเอาไปให้หมด เพราะว่าในอีเมล์ส่วนตัวไม่มีเรื่องสำคัญอะไรทั้งนั้น รู้ไปก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะว่าเราแยกอีเมล์ส่วนตัวและเรื่องงาน ชายไม่รู้ว่าเรามีอีเมล์เรื่องงาน แต่ที่นรกสุดๆคือ เริ่มมีการเข้าใช้งานอีเมล์ของเราในนามของเรา และส่งไปหาลูกค้าและเวลาต่อมาคือเพื่อนเราว่า เราไม่อยากติดต่อกับพวกเขาเหล่านั้นแล้ว เพราะว่าแฟนเราไม่ชอบ ซึ่งลูกค้าเราทุกคนงงและสงสัยมาก ในขณะที่เราไม่รู้เรื่องนี้เลย
จนกระทั่งสายของวันอาทิตย์ เราจะต้องไป Branch เป็นประจำที่โรงแรม Twin Palm ซึ่งที่นั่นมันเหมือนกับเป็นที่พบปะของเรากับบรรดาลูกค้าทั้งหลายของเรา มันคือสังคมของเรา แน่นอนเมื่อเราไปถึง เราเจอลูกค้าเข้ามาทักและแสดงความคิดเห็นในเรื่องแปลกๆ บางคนบอกว่าเราเปลี่ยนไปเมื่อมีแฟน เราไม่ใช่พัฟคนเดิมอีกต่อไป เริ่มติดต่อยากขึ้น.....กูเริ่มงง!!!
โฆษณา