สงครามเวียดนาม ตอนที่ 7
การตัดสินใจของประธานาธิบดีจอห์นสัน
ยิ่งนานวัน ประธานาธิบดีจอห์นสันก็ชักเริ่มลังเล
ถึงแม้ว่านายพลเวสต์มอร์แลนด์จะรับรองว่ายังไงก็ชนะแน่ แต่ประธานาธิบดีจอห์นสันกลับรู้สึกได้ว่าสงครามครั้งนี้เป็นสงครามที่ไม่มีโอกาสชนะ และท่านประธานาธิบดีก็ไม่ต้องการได้ชื่อว่าเป็นประธานาธิบดีที่นำพาประเทศให้แพ้สงคราม
ประธานาธิบดีจอห์นสันนั้นอยากจะชนะการเลือกตั้งสมัยที่ 2 ซึ่งกำลังจะมีขึ้นในเดือนพฤศจิกายนทค.ศ.1964 (พ.ศ.2507)
ประธานาธิบดีจอห์นสันคิดว่าถึงเวลาต้องทำอะไรซักอย่าง
ในระหว่างการหาเสียง ประธานาธิบดีจอห์นสันได้กล่าวแก่ประชาชนที่มาฟังการหาเสียงว่า “เราจะไม่ส่งหนุ่มๆ อเมริกันของเราไปไกลจากบ้านกว่า 9,000-10,000 ไมล์เพื่อไปทำในสิ่งที่พวกหนุ่มๆ เอเชียพวกนั้นควรต้องทำเองหรอกนะ”
ค.ศ.1964 (พ.ศ.2507) ประธานาธิบดีจอห์นสันได้เร่งให้สภาอนุญาตให้เขาช่วยกองทัพเวียดนามใต้ตามวิถีทางของเขา
ตอนแรก ประธานาธิบดีจอห์นสันไม่ต้องการให้กองทัพสหรัฐเข้าไปเกี่ยวข้องกับสงครามในเวียดนามเหนือเพื่อพิสูจน์ว่ากองทัพสหรัฐเพียงต้องการจะปกป้องเวียดนามใต้เท่านั้น
แต่ในเดือนมีนาคม ค.ศ.1965 (พ.ศ.2508) กองทัพสหรัฐก็เริ่มจะบุกโจมตีเวียดนามเหนือ มีการทิ้งระเบิดยังฐานทัพของเวียดนามเหนือ ซึ่งนั่นยิ่งทำให้พวกเวียดกงยิ่งรบหนักกว่าเดิม
เดือนกรกฎาคม ค.ศ.1965 (พ.ศ.2508) ทหารสหรัฐกว่า 100,000 นายได้ถูกส่งเข้ามาประจำการเพิ่มในเวียดนาม อีก 2 ปีต่อมา ทหารสหรัฐกว่า 500,000 นายได้เข้าร่วมในสงครามนี้
แต่ผลการรบนั้นไม่เป็นที่แน่ชัด ไม่มีฝ่ายไหนแพ้หรือชนะ
กองทัพสหรัฐนั้นยิ่งใหญ่กว่ากองทัพเวียดมินห์ เวียดกง หรือแม้แต่กองทัพเวียดนามเหนือ
กองทัพสหรัฐมีทั้งรถถัง รถบรรทุก ปืนใหญ่ รวมถึงเรือลาดตระเวน
แต่ถึงอย่างนั้น เหล่าทหารสหรัฐก็มีชีวิตในเวียดนามอย่างยากลำบากและเหนื่อยหน่าย
การรบจะเป็นอย่างไรต่อไป ผมจะเล่าต่อในตอนหน้าครับ
- 20
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
