18 พ.ค. 2019 เวลา 19:52 • ปรัชญา
วันสำคัญ ของผม
วันอาสาฬหบูชา..
ผมชอบวันเหล่านี้นะเพาะวันเหล่านี้ทำให้ผมได้มีโอกาสรำลึกถึงบุญคุณของพระศาสดาของเราที่ได้ทรงค้นพบสัจธรรมที่ไม่มีใครในโลกโต้แย้งได้..อย่างเช่นดุก่อนภิกขุทั้งหลาย..ธรรมอันเรากล่าวแล้วแสดงแล้วว่าเหล่านี้คือ อริยสัจ4ดังนี้ เป็นธรรมอันสมณะพราหณ์ทั้งหลายข่มขี่ไม่ได้ ติเตียนไม่ได้ คัดง้างไม่ได้ ทำให้เศร้าหมองไม่ได้.ข้อนี้เป็นธรรมอันปะกอบด้วยอะไรเล่าจึงได้กล่าวแล้วอย่างนี้.แล้วก้อว่ายาวๆไปอีกหลายหน้าคับ.เวลาผมท่องก้อจะได้สุขใจที่ได้ทำแม้จะเป็นเรื่องแค่เล็กน้อยมากในชีวิตประจำวัน คนทั่วไปอาจจะมองข้ามแต่หากเราได้ทำเป็นประจำแล้วเราจะเห็นการเปลี่ยนแปลงของตัวเราขึ้นที่ละน้อยๆคับ โลกในปัจจุบันศาสนาจะลดถอยลงไปมากด้วยระบบเศษกิจบางครั้งเราละเลยไปโดยที่เราไม่ตั้งใจ แต่หากเรามีทุกข์เมื่อใดขอให้คุณกลับไปหาเถอะคับมานช่วยได้แน่คับ หากเราเข้าใจถึงแก่นแท้ของความเป็นพุธคับ แก่นแท้ก้อไม่มีรัยมากคับ.ปล่อยวางให้หมดคับการวางขันธ์ทั้ง5เป็นเรื่องยิ่งใหญ่มากในศาสนาพุธคับ
มีเดกหลายๆคนถามตาๆ ตานั่งทำไมสมาธิอะเห็นนั่งจัง เหตุที่มานเห็นเพาะผมมีห้องให้เช่าผมก้ออยู่เฝ้าเวลาเดกๆมามาตี1ตี2กลับมาผมก้อเปิดประตูไปดูมานหน่อยแล้วบอกว่าเบาๆหน่อยนะลูกพ่อนั่งสมาธิอยู่จริงๆก้อไม่ได้นั่งหรอกกรูอยากบอกว่ากรูแก่แล้วกรูยังไม่ได้นอน..ก้อขี้เกียจให้มานเข้าใจไปก้อแล้วกันหลายปีมานี่ผมศึกษาธรรมจากพระไตรปิฎกคับ.เพาะในประเทศไทยมีการสอนแยะเหลือเกินคับ.สายพระบ้าน.สายพระป่า..ธรรมยุด..มหานิกาย(เกือบเขียนเป็นหมานิกาย)สายบริกรรมสายพุทธโธ..สายสัมมาอะระหัง..สายยุบหนอฟองหนอ.สายเยื้ยงย่างก้าวย่อง.อารัยต่อมิอารัยเต็มไปหมด.ผมแก้ปันหาด้วยการเอาแบบอย่างพระพุทธจ้าเลยดีฝ่าคับ.ก้อเลยมาลงตัวที่พระสูตรอานาปานสติคับ.ยาวหน่อยแต่ก้อโอเครนะ.ไม่อยากจะบอกสายนั้นไร้สาระ.สายนี้แม่งพิเรนห์สายนั้นห่วยแตกขี้เกียจ เดียโดนลูกศิษย์ลูกหาแม่งสวนกลับมาก้อว่ากันไปใครจะชอบแบบไหนแต่สำหรับผมพระพุทธเจ้าใหญ่สุดคับการนั่งของผมเวลาท่องพระสูตรแล้วก้อคอยดูว่าสติเราอยู่ที่ไหน.คอยคุมไม่ให้มานวิ่งออกไปนอกกายเราแค่นั้นแระเวลามานไปคิด(สังขาร).ไปนึก(สัญญา) รู้สึก(เวทนา)..ก้อแค่เอาตัวรู้กลับมาที่กายคือรู้ลมครับ เพาะคุณสมบัติเมทะนี..ของมานจะรู้ได้แค่อย่างเดียวคับ แค่นั้นไม่ต้องไปทำอารัยให้มากไปกว่านี้ทำไปเรื่อยๆแล้วจะดีเองคับเหตุที่รู้ว่าดีเพาะนิสัยเราจะค่อยๆเปลี่ยนไปคับจากโมโหร้ายก้อจะเบาๆลงไม่รักมากไม่เกียจมาก..เย็นชามั้งก้อเอาแค่นี้แระมากๆก้อกลัวจะหลุดพ้นเดียวจะไม่สนุกกับชีวิตคับ.ใครจะทำตามก้อไม่สงวนสิทธินะคับเลือกเอาตามความพอใจคับนิทราราตรีสวัดคับ
ปล ผมก้ออาจจะเขียนไม่ถูกก้อขอพระอภัยมณีคับสื่อให้รู้ก้อสาระแล้วแค่นั้นคับ
โฆษณา