22 พ.ค. 2019 เวลา 11:17
องค์หญิงกำมะลอ
เป็นละครชุดของไต้หวัน ในภาคหนึ่ง และ ภาคสอง นำแสดงโดย เจ้าเวย, หลินซินหยู, ซู โหย่วเผิง และ โจวเจี๋ย และภาคสองมีนักแสดงอีกคนคือWang Yan และสำหรับภาคสามมีการเปลี่ยนตัวนำแสดงหลักเป็น หวงอี้ , หม่าอีลี่ และ กู่จวีจี แต่สำหรับ โจวเจี๋ยและWang Yan นั้นไม่เปลี่ยน โดยเริ่มฉายภาคแรกในปี พ.ศ. 2541 ภาคสองฉายในปี 2542 และภาคสามฉายในปี 2546 องค์หญิงกำมะลอ เป็นที่นิยมมากในจีนแผ่นดินใหญ่ ฮ่องกง และไทย รวมถึงในไต้หวันเอง
1
เนื้อหาของภาพยนตร์ชุดนี้มาจากนวนิยายของผู้แต่งนวนิยายหญิงชาวไต้หวัน ฉงเหยา โดยผู้แต่งได้แรงบันดาลใจจากการแต่งเรื่องนี้จากพระธิดาบุญธรรมของจักรพรรดิเฉียนหลง สมัยราชวงศ์ชิง และดัดแปลงมาเป็นองค์หญิงหวนจู
ในประเทศไทย องค์หญิงกำมะลอ เคยออกอากาศทางช่อง 3 ครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2542 ทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 16.25 น. และได้นำกลับมาออกอากาศซ้ำ และออกอากาศจนถึงภาคสาม
องค์หญิงกำมะลอได้กลับมาสร้างใหม่อีกครั้งในปี 2011
-เนื้อเรื่องย่อ
"เซี่ยจื่อเวย" เป็นลูกสาวของเฉียนหลงฮ่องเต้ ที่เกิดกับหญิงสามัญชน เมื่อนางเติบโตขึ้นก็ได้เดินทางไปหาบิดาที่เมืองหลวงแต่ไม่อาจ เข้าไปในวังได้ บังเอิญนางได้รู้จักกับจอมยุทธสาวชื่อ "เสี่ยวเยี่ยนจื่อ” เข้า นางจึงฝากของรักแทนใจที่เฉียนหลงฮ่องเต้ให้กับแม่ของนางมอบให้เสี่ยวเยี่ยนจื่อ เอาเข้าไปในวังแต่จับพลัดจับผลู เฉียนหลงฮ่องเต้เข้าใจว่าเสี่ยวเยี่ยนจื่อเป็นธิดาของพระองค์ จึงทรงแต่งตั้งให้เป็น "หวนจูเกอเกอ" ในขณะที่พระธิดาตัวจริงกลับต้องเป็นสาวใช้ของเสี่ยวเยี่ยนจื่อ
แต่ทั้งสองนางก็พยายามหาทางจนทำให้เฉียนหลงฮ่องเต้ รู้ความจริงจนได้ ในที่สุดจึงรับเป็นพระธิดา 2 คน พร้อมกับประทานชายหนุ่มรูปงาม 2 คน ให้เป็นราชบุตรเขยอีกด้วย หลังจากผ่านอุปสรรคมานานัปการ ในที่สุด จื่อเวยกับเอ่อคัง เสี่ยวเยี่ยนจื่อกับหย่งฉี ก็ได้หมั้นหมายกัน โดยวาดหวังความสุขรออยู่ในวันหน้า แต่เหตุการณ์หาเป็นเช่นนั้นไม่ ปัญหาใหม่ได้ตามมาทับถมอีก คือการเสด็จกลับวังของ "ไทเฮา" ซึ่งไม่พอพระทัยต่อนิสัยกระโดดกระเดกของเสี่ยวเยี่ยนจื่อ และชาติกำเนิดอันคลุมเครือของจื่อเหวยเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะได้รับการยุยงจากฮองเฮาและแม่นมหยงด้วยแล้ว จึงหาวิธีลงโทษเสี่ยวเยี่ยนจื่อกับจื่อเหวยต่าางๆ นานา ขณะเดียวกันฮ่องเต้เฉียนหลงก็ได้หญิงงาม "เผ่าหุย" นามว่า "หานเซียง" มาเป็นสนมใหม่ ซึ่งมีความงามเหนือหญิงทั้งปวงทำให้เฉียนหลงโปรดปรานยิ่งนัก
แต่หานเซียงมีคนรักอยู่ก่อนแล้วชื่อ "หมงตัน" ต่อมาเป็นพวกเสี่ยวเยี่ยนจื่อ หลังจากรู้เรื่องราวความรักของหมงตันกับหานเซียง เสี่ยวเยี่ยนจื่อกับพวกจึงตัดสินใจช่วยหานเซียงให้ออกจากวังหลวง เพื่อหนีไปครองคู่กับหลงตัน แม้ว่าจะเป็นการทรยศต่อเฉียนหลงซึ่งไว้ใจพวกตนก็ตาม แต่ในสายตาทุกคนแล้ว ถือว่าความรักยิ่งใหญ่ เป็นสิ่งสำคัญหากผิดพลาด ก็ยินดีรับโทษแทน หลังจากที่สามารถพาหานเซียงหนีไปได้แล้วทั้งสองแต่งเรื่องว่าหานเซียงกลายเป็นผีเสื้อบินหนีไปแต่ต่อมาก็โดนจับได้ทำให้ทั้งสองต้องโทษประหารแต่เอ่อคัง หลิวชิง หลิวหง หยงฉีและเซียวเจี้ยนพากันช่วยออกมาได้สำเร็จและพาหนีไปด้วยกันระหว่างการเดินทางได้มีทหารคอยตามล่าจนครั้งหนึ่งจื่อเว่ยพลัดตกจากรถม้าจนตาบอดแต่ก็กลับมาหายได้อย่างน่าอัศจรรย์ ส่วนจินซั่วก็ตกหน้าผ้ากระดูกเคลื่อน แต่ก็ได้หลิวชิงและหลิวหงช่วยทำให้เป็นเหมือนเดิม
ต่อมาเฉียนหลงฮ่องเต้ทรงอภัยโทษให้ทั้งสองแต่เพราะมีนักฆ่าของฮองเฮาตามมาฆ่าพวกเขาทำให้พวกเสี่ยวเยี่ยนจื่อไม่ยอมกลับวังมิหนำซ้ำยังต่อต้าน สุดท้ายเฉียนหลงฮ่องเต้ได้ให้ฟุหลุนพ่อของเอ่อคังมารับ ก่อนพระองค์จะตามมาสบทบและทุกคนก็ได้กลับวัง พอกลับถึงวังทุกคนก็ได้รู้ว่านักฆ่าที่ถูกส่งมาเป็นคนของฮองเฮา ทำให้โดนเฉียนหลงฮ่องเต้ตัดสินโทษประหาร แต่จื่อเว่ยช่วยไว้จึงโดนตัดสินให้เข้าไปอยู่ในตำหนักเย็นทำให้ฮองเฮาซาบซึ้งในน้ำใจของจื่อเวยและเสี่ยวเยี่ยนจื่อมากจนกลับตัวเป็นคนดี ต่อมาเฉียนหลงฮ่องเต้ได้จัดงานแต่งงานให้แก่ เสี่ยวเยี่ยนจื่อกับหยงฉี จื่อเว่ยและเอ่อคัง ทำให้ได้แต่งงานกันและอยู่อย่างมีความสุข
โฆษณา